ფსიქოლოგიური დახმარება
იქნებ შესაძლებელია რაიმე გონივრული სტრატეგიის შემუშავება?
საყვარელმა ადამიანმა გიღალატათ? ნუ იჩქარებთ მისთვის დონ ჟუანის იარლიყის მიწებებას. დამშვიდდით, ღრმად ჩაისუნთქეთ, ამოისუნთქეთ და დაფიქრდით, რატომ მოხდა ასე, რა არის თქვენს ურთიერთობაში საეჭვო. ეცადეთ, დეპრესიაში არ ჩაიძიროთ.
რა აკლიათ მათ?
არ გეგონოთ, რომ ერთადერთი ხართ; თქვენნაირები ათასობით არიან. მაინც რა აკლიათ ჩვენს ბიჭებს? ღალატის მიზეზი უამრავია: ახალი შთაბეჭდილებების წყურვილი, თავდაჯერების მოპოვების სურვილი, შიში, რომ შესაძლოა საწოლში "სათანადო სიმაღლეზე" არ აღმოჩნდეს, შემთხვევითი გარემოებები... ზოგჯერ უნებლიეთ თვითონვე ვუბიძგებთ საყვარელ ადამიანს ღალატისკენ: მას ახალი შთაბეჭდილებები სწყურია, თქვენ კი ერთფეროვნებისკენ ხართ მიდრეკილი, მხოლოდ საკუთარ განცდებზე ხართ კონცენტრირებული, მის გრძნობებს კი ივიწყებთ; იმდენად ეგოცენტრული ხართ, რომ როდესაც სიამოვნებას მიიღებთ, სამაგიეროს გაცემა არ გინდათ.
რატომ აქვს ძლიერ სქესს თვითდამკვიდრების ასეთი ძლიერი მოთხოვნილება? "მამაკაცურ" გამარჯვებათა სიმრავლე სასიცოცხლოდ აუცილებელია მათთვის, ვინც ვერ მიაღწია წარმატებას ცხოვრებაში, კარიერაში. ამბიციები არსად გამქრალა და მამაკაცი მათ კომპენსაციას ინტიმურ სფეროში "მიღწევებით" ცდილობს.
ჩვენი სტრატეგია
ზოგიერთი ქალი, შეიტყობს თუ არა ღალატის ამბავს, "საქმის გარჩევას" იწყებს, ზოგი კი მომხდარს საკუთარ თავს აბრალებს.
თუ მტკიცედ გადაწყვიტეთ მასთან განშორება, შეგიძლიათ, თავში ტაფა ჩასცხოთ და კარისკენ მიუთითოთ, - ის ამას იმსახურებს, მაგრამ მაინც ჯობს, წახვიდეთ უსიტყვოდ, ამაყად თავაწეული, როგორც ნამდვილ ლედის შეჰფერის. ხოლო ყველაფრის საკუთარი თავისთვის დაბრალება არაპროდუქტიული გზაა.
თუ შეყვარებულის ღალატის გამო მთელ პასუხისმგებლობას საკუთარ თავს დააკისრებთ, ამით მკვეთრად დასცემთ საკუთარ თვითშეფასებას. თუ თქვენი თავი არ გიყვართ, როგორ მოსთხოვთ მამაკაცს თქვენდამი ფაქიზ დამოკიდებულებას? თქვენი განცდები ინტიმურ სფეროზეც აისახება - ძნელია მოდუნება, როდესაც თავში განუწყვეტლივ გიტრიალებს აზრები: "იქნებ ღარიბი ფანტაზია მაქვს?", "მთავარია, სიამოვნება მივანიჭო მას!"
ასე რომ, არც ერთი კრიტიკული სიტყვა საკუთარი თავის მისამართით, შენ თვით სრულყოფილება ხარ!
იმისთვის, რომ წყენამ გაგიაროთ, ყური მიუგდეთ ფსიქოლოგების რჩევას - აპატიეთ! გაიხსენეთ ყველაფერი, რაც კი კარგი მომხდარა თქვენ შორის, ფიქრში მადლობა გადაუხადეთ მას. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ საკუთარ უსუსურობას აღიარებთ! პირიქით, ახლა სიტუაციას სწორედ თქვენ წარმართავთ. დაუმტკიცეთ საყვარელ ადამიანს თქვენი საქციელით, რომ მოწინააღმდეგეზე ღირსეული ხართ. შეიცვალეთ შეხედულებები ინტიმურ ურთიერთობაზე, გახდით უფრო გახსნილი, გაუღეთ კარი ახალ ემოციებს.
მტკიცე პოზიცია
ნუ შეახსენებთ, რომ გიღალატათ - ამით კუთხეში მიიმწყვდევთ და უკან დასახევ გზას მოუჭრით. მით უმეტეს, ის კავშირი შესაძლოა შემთხვევითი იყო, მაგრამ რამდენიმე ხნის შემდეგ აუცილებლად გამოთქვით აზრი მამაკაცთა ღალატის შესახებ და მიახვედრეთ, რომ თუ გარე-გარე სიარული ცუდ ჩვევად ექცა, აუცილებლად დაშორდებით.
შიშის დამარცხება
გამუდმებით რაღაცის მეშინია, ვნერვიულობ, ვშფოთავ. საკმარისია, უფროსმა გამომიძახოს, რომ კანკალი ამიტანს ხოლმე. ტესტირებისა თუ მნიშვნელოვანი შეხვედრების წინ ღამეებს თეთრად ვათენებ... როგორ დავაღწიო თავი შფოთვას? მინდა, ის წარსულში დავტოვო და ახალი ცხოვრება დავიწყო. როგორ მოვახერხო ეს?
ნუ გეგონებათ, რომ სირთულეები მხოლოდ თქვენ გდევთ თან; იღბლიანებსაც კი, რომელთაც გზა თითქოს ია-ვარდით აქვთ მოფენილი, ფოთლებში ზოგჯერ ეკლებიც ხვდებათ. მაგრამ ამის გამო განუწყვეტლივ შიშში ხომ არ ვიცხოვრებთ?!
ამოიცანით მტრები
თუ ერთ ადგილზე იდგებით, ვერაფერს მიაღწევთ. თავი ხელში აიყვანეთ და არ მისცეთ უფლება ცუდ წინათგრძნობას, ცხოვრება მოგიშხამოთ. ეს არც ისე რთულია, თუ თქვენს აზრებსა და ქმედებებს გააანალიზებთ. გაიხსენეთ, როგორი ფიქრები გიტრიალებთ თავში, როცა ღელავთ. ამის მისახვედრად ნათელმხილველობა არ არის საჭირო: თქვენ წინასწარ წარმოიდგენთ, რომ დასახულ ღონისძიებას კრახი ემუქრება, ხომ მართალია? როცა გამოცდა გელით, ფიქრობთ, რომ აუცილებლად შეგხვდებათ ერთადერთი უიღბლო ბილეთი ან ტესტი და მთელი ჯგუფის წინაშე შერცხვებით; გასაუბრება აუცილებლად უარით დამთავრდება, რადგან ორ სიტყვასაც ვერ გადააბამთ ერთმანეთს, ყველა სიკეთესთან ერთად, ფრჩხილი მოგტყდებათ ან წინდას წამოსდებთ სკამის კიდეს; ახალი სტილისტი საშინლად შეგჭრით თმას, ხოლო საქმრო საკურთხეველთან მიგატოვებთ.
გასაკვირი არაფერია - ყოველივე ამის წარმოდგენა ყველაზე ცივსისხლიან იოგსაც კი დააფრთხობს.
უვნებელყავი!
ეცადეთ, ამ საშინელებების ნაცვლად სასიამოვნო პერსპექტივა წარმოიდგინოთ.
- გამოცდის ჩასაბარებლად მიდიხართ? წარმოიდგინეთ, რომ გამომცდელი გაძლევთ ყველაზე საჩოთირო კითხვას, თქვენ კი ბრწყინვალედ პასუხობთ!
- სამსახურში უფროსმა გამოგიძახათ. გზადაგზა ადგენთ ანგარიშის გეგმას, რომელიც ახლახან წარმატებით დამთავრებულ მოლაპარაკებას ეხება. ის კმაყოფილი რჩება!
- აქამდე წინასწარ წარმოიდგენდით ხოლმე იმ მოვლენის დასაწყისს, რომელიც გაფრთხობდათ, ამიერიდან კი კონცენტრირება იმაზე მოახდინეთ, რა გზით გამოხვიდეთ შექმნილი ვითარებიდან.
რაც უფრო ნათელი იქნება თქვენ მიერ წარმოსახული სურათი, მით უფრო მეტ ვარიანტს იპოვით, რაც უფრო მეტი სიცხადით წარმოიდგენთ საკუთარ გამარჯვებას, მით უკეთესია. თუ პირველსავე ცდაზე არ გამოგივიდათ, ნუ დაღონდებით, ივარჯიშეთ. თანდათან მშვიდი გამარჯვება თქვენს ცხოვრებაში ჩვეულებრივ მოვლენად იქცევა.
თავი მოუყარეთ აზრებს
შიში რეალობას გვწყვეტს. საკმარისია, აამუშაოთ წარმოსახვა, რომ ირგვლივ ვეღარაფერს შეამჩნევთ, ემოციების გროვად იქცევით. რეალობასთან დაბრუნებაში სუნთქვის კონტროლი დაგეხმარებათ.
ადამიანი, როცა მშვიდად არის, ღრმად სუნთქავს, ფილტვებს მთლიანად ივსებს ჟანგბადით. საკმარისია აღელდეს, რომ სუნთქვა უფრო და უფრო ზერელე და წყვეტილი უხდება. ტყუილად კი არ ამბობენ, მღელვარებისგან სუნთქვა შეეკრაო. იმისთვის, რომ დამშვიდდეთ, თანაბრად და ღრმად უნდა დაიწყოთ სუნთქვა. რა თქმა უნდა, თავისთავად ეს არ მოხდება, ამას განსაზღვრული ძალისხმევა სჭირდება. ამ პროცესს ორი ღირსება აქვს. პირველი: თუ სუნთქვაზე იქნებით კონცენტრირებული, შიშზე საფიქრალად არ გეცლებათ;
მეორე: მშვიდი სუნთქვა ჩვეულ კალაპოტში დააბრუნებს თქვენს ფიზიოლოგიას, ორგანიზმი მიიღებს ბრძანებას, შეწყვიტოს აღმგზნები ჰორმონების გამომუშავება.
შეასრულეთ რამდენიმე მარტივი სავარჯიშო: დაწექით ზურგზე, მუცელზე დაიდეთ მომცრო ბალიში, ხოლო ხელისგულები წელის ქვეშ შეიყავით. ჩაისუნთქეთ ისე, რომ გამოზნექილი ზურგი ხელისგულებს მიაწვეს, ხოლო ბალიში აიწიოს რაც შეიძლება მაღლა. გამოგივიდათ? ახლა დაიმახსოვრეთ ეს შეგრძნება, რადგან სწორედ ასე მოგიწევთ სუნთქვა ყოველთვის, როცა კი მშფოთვარე ფიქრები თქვენი გონებისკენ დაიწყებენ გზის გაკვლევას.
იმოქმედეთ
ფსიქოლოგები გვარწმუნებენ, რომ ზედმეტი მღელვარება ხშირად ნამდვილი ქმედების ერთგვარი სუროგატია, ანუ ჩვენ ვღელავთ, ნაცვლად იმისა, რომ საქმე გავაკეთოთ. ამის მიზეზი სხვადასხვა რამ არის: ზოგს არ მოსწონს, მოსაწყენი და ერთფეროვანი ეჩვენება თავისი საქმიანობა, მღელვარება კი თუმცა უარყოფითი, მაგრამ მაინც მკვეთრი და მდიდარი შთაბეჭდილებებით გვასაჩუქრებს; ზოგს წარუმატებლობისა ეშინია და წინასწარ "ფრთხება", რათა დამარცხების შემთხვევაში თავის მართლების შესაძლებლობა ჰქონდეს: "ასეც ვიცოდი!.." ზოგმა კი არ იცის, როგორ გაუმკლავდეს ვითარებას, სადაც მასზე არაფერია დამოკიდებული - ამ დროს მღელვარება ქმნის აქტივობის ილუზიას: "მე ტყუილად როდი ვზივარ, მე ვღელავ!"
ეცადეთ, შფოთვას საქმე დაუპირისპიროთ. დაფიქრდით, რის გაკეთება შეგიძლიათ მოცემულ ვითარებაში. დაწერეთ ზუსტი, ლოგიკური ეტაპობრივი გეგმა. ზოგჯერ ეს საკმარისია, რომ პანიკა ჩაცხრეს და მისი ადგილი დაიკავოს იმის შეგნებამ, რომ თქვენ ბრწყინვალედ ფლობთ სიტუაციას.
ნუ დაიტანჯავთ თავს და ნუ დატანჯავთ გარშემო მყოფებს დაუსრულებელი "ვაითუ"-თი. დაიმახსოვრეთ: ვინც არ რისკავს, ვერასოდეს იმარჯვებს.