პრობლემები და ფსიქოლოგიური დახმარება
მე ყოველთვის თავის დროზე მივდივარ, მაგრამ ამისთვის ძალიან ადრე ვდგები, ვჩქარობ, ვნერვიულობ, ვუყვირი ბავშვს, რომელიც ნელა ემზადება. დარწმუნებული ვარ, ერთხელ რომ დავაგვიანო, ქვეყანა არ დაიქცევა, მაგრამ თავს ვერაფერს ვუხერხებ, განუწყვეტლივ ვშფოთავ. როგორც პუნქტუალურ თანამშრომელს, ალბათ თქვენი უფროსის რეიტინგში ერთ-ერთი პირველი ადგილი გიკავიათ. თქვენ გაშინებთ არა საყვედური ან ჯარიმა, არამედ ხელმძღვანელის კეთილგანწყობის დაკარგვა. მართლაც, რეპუტაცია შეიძლება ერთ წუთში დაკარგო, მის მოპოვებას კი წლები სჭირდება. და მაინც, უნდა გადაწყვიტოთ, რა უფრო მნიშვნელოვანია თქვენთვის - უფროსის აზრი თუ საკუთარი და თქვენი შვილის განცდები, რომელსაც არ ესმის, რატომ ბრაზობს დედა, როცა ის გულმოდგინედ იკრავს ფეხსაცმლის თასმებს. კიდევ ერთი: როდესაც დღის რეჟიმს დაგეგმავთ, გაითვალისწინეთ არა თქვენი მოთხოვნილებები, არამედ ის, თუ რამდენი ხანი სჭირდება თქვენს პატარას მოსამზადებლად.
ცოტა ხნის წინ ქორწინების ათი წლისთავი გადავიხადეთ. ყველაფერი ლამაზად დაიწყო, მაგრამ როცა მე ჩვენს შეხვედრებს და ქორწილის შემდგომ მოვლენებს ვიხსენებდი, გაირკვა, რომ ჩემს მეუღლეს თითქმის არაფერი ახსოვდა. საშინლად აღვშფოთდი. ალბათ, არ ვუყვარვარ, რადგან ის, რაც ჩემთვის ძვირფასია, მისთვის არაფერს ნიშნავს.
წარმოიდგინეთ, რომ წახვედით ექსკურსიაზე ჯგუფთან ერთად, რომელიც ცხრა კაცისგან შედგებოდა. თუ ექსკურსიის შემდეგ თითოეულს შთაბეჭდილებების გაზიარებას სთხოვთ, ცხრა სხვადასხვა ამბავს მოისმენთ. თქვენს ქმარს ალბათ აქვს შემორჩენილი თბილი მოგონებები თქვენი ურთიერთობის პირველი პერიოდიდან, უბრალოდ, ისინი თქვენი მოგონებებისგან განსხვავდება. ეცადეთ, დაუბრუნდეთ ამ თემას და მოაყოლეთ ის მომენტები, რომლებიც მისთვის ძვირფასია. დარწმუნდებით, რომ ტყუილად გაუნაწყენდით.
ვოცნებობ შვილზე, მაგრამ ჩემს ქმარს ბავშვები არ სურს. ამის გამო განუწყვეტლივ ვკამათობთ. ქორწინებამდე ბავშვზე არასდროს გვისაუბრია, ახლა კი ქმარი მსაყვედურობს: "ადრე რომ მცოდნოდა, ამაზე ლაპარაკით თავს მომაბეზრებდი, არ შეგირთავდიო!" როგორ მოვიქცე? განა შეიძლება, ოჯახი ბავშვების გარეშე სრულფასოვანი იყოს?
მსგავსი კონფლიქტები გვიჩვენებს, რამდენად მნიშვნელოვანია ქორწინებამდე შეთანხმება იმის შესახებ, თუ როგორ უნდა განვითარდეს შემდგომ ოჯახი, თუმცა არც ახლაა გვიან, მეუღლესთან ერთად განიხილოთ თქვენი ოჯახის შემდგომი განვითარების პერსპექტივა. ჰკითხეთ, აპირებს თუ არა შვილის ყოლას ხუთი ან ათი წლის შემდეგ. იქნებ საერთოდ არ სურს შვილი? ეცადეთ გაიგოთ, რატომ აქვს თქვენს ქმარს ასეთი კატეგორიული პოზიცია ბავშვთან დაკავშირებით - იქნებ ფინანსური სირთულეები აშინებს, იქნებ პასუხისმგებლობის ეშინია... ესაუბრეთ მშვიდად, საყვედურების გარეშე. იქნებ კომპრომისი იპოვოთ.
ჩემი მშობლები ხანში შესული ადამიანები არიან და იშვიათად გამოდიან შინიდან, გარესამყაროსთან კომუნიკაციის ერთადერთი საშუალება მათთვის ტელევიზორია. ძალიან მაწუხებს, რომ ყველაფერი, რასაც ტელევიზიით გადმოსცემენ, გულთან მიაქვთ. მართალია, ქვეყანაში მძიმე მდგომარეობაა, მაგრამ ისინი ყოველგვარ პრობლემას პირდაპირ ავადმყოფურად განიცდიან. ახალი ამბების მოსმენის შემდეგ უწევთ წნევა, უფრთხებათ ძილი... როგორ ავუხსნა, რომ ყველაფერზე ნერვიულობა არ შეიძლება?
ვინაიდან თქვენი მშობლები მიმდინარე მოვლენების შესახებ ინფორმაციას ტელევიზიით იღებენ და არ აქვთ საშუალება, ყველაფერი საკუთარი თვალით იხილონ და შეაფასონ, მოგიწევთ, სასიამოვნო ინფორმაცია თქვენ თვითონ მიაწოდოთ. ყოველდღე უამბეთ რაიმე სასიხარულო, თუნდაც ძალიან უმნიშვნელო ამბავი. ასაკოვანი ადამიანები ხშირად შვილებისა და შვილიშვილების ცხოვრებით ცხოვრობენ და ეს მოწყენილობისა და დეპრესიისგან თავის დაღწევაში ეხმარებათ. ეცადეთ, მათი ცხოვრება გაამრავალფეროვნოთ. დროდადრო მოუწყვეთ ხანმოკლე გასეირნება. მათ ალბათ ძალიან გაახარებთ შვილებსა და შვილიშვილებთან ერთად დროის გატარება, მით უმეტეს, ბუნების წიაღში.
