პრობლემები და ფსიქოლოგიური დახმარება
უმჯობესია კიდევ ერთხელ გაიმეოროთ ის, რის შესახებაც აპირებთ მათთან საუბარს, თქვენი მონოლოგი უფრო დახვეწილი და ლაკონური გახადოთ. ადგილზე მისვლისას ნუ მოჰყვებით ვაი-ვიშს, თქვით, რომ ძალიან წუხხართ და პირდაპირ საქმეზე გადადით. ზედმეტი ემოციებით დისკომფორტს შეუქმნით საკუთარ თავსაც და სხვებსაც.
შეყვარებულს საშინლად ვეჩხუბე, თანაც მაინცდამაინც მაშინ, როცა წინ მნიშვნელოვანი გასაუბრება მაქვს. შიგნით თითქოს ყველაფერი მიდუღს, წყენისა და უსამართლობისგან ისე ვარ გაბოროტებული, მზად ვარ, რაც ხელში მომხვდება, ყველაფერი დავხიო, დავამტვრიო, გავანადგურო. როგორ გადავლახო ეს რთული სიტუაცია?
მთავარია, ასეთ მდგომარეობაში ხელში არ მოგხვდეთ ის, ვისზეც არის დამოკიდებული თქვენი მომავალი კარიერა, ამიტომ ეცადეთ დამშვიდდეთ, სხვა საფიქრალზე გადაერთოთ. შეხედეთ სიტუაციას პრაგმატულად: ჯერ ერთი, თქვენ ახლა უამრავი თავისუფალი დრო გაქვთ და შეგიძლიათ, ის საქმეს მოახმაროთ. მეორეც, თქვენ გაგიჩნდათ შანსი, დასაჯოთ თავხედი შეყვარებული: მას ჰგონია, რომ დღედაღამ ტირით და მის გარეშე სიცოცხლე არ გინდათ? ნურას უკაცრავად! თქვენ მას დაანახვებთ, რა შეგიძლიათ და სასურველ სამუშაოსაც მიიღებთ. და სულ მალე შეამჩნევთ, რომ თქვენს ახალ სამსახურში უამრავი სიმპათიური მამაკაცია...
მე და ჩემი მეუღლე ერთად ვმუშაობთ. თავდაპირველად მეგონა, რომ ეს ძალიან მოხერხებული იქნებოდა, სასიამოვნოც კი, მაგრამ ახლა უფრო და უფრო ხშირად განვიცდი დისკომფორტს. მე და ჩემი ქმარი ალერსით შევხედავთ ერთმანეთს თუ ბრაზით, შეუმჩნეველი არავის რჩება. იწყება ჭორაობა... როგორ მოვიქცეთ, რომ თანამშრომლების ყურადღება არ მივიპყროთ?
უპირველეს ყოვლისა, დაიცავით დისტანცია, შეინარჩუნეთ ოფიციალური ტონი. დაიმახსოვრეთ: თუნდაც დილით სერიოზულად იკამათოთ, სამსახურში ერთმანეთის მიმართ მაინც კეთილგანწყობილნი იყავით, კრებაზე, თათბირზე ისე მიმართეთ ერთმანეთს, როგორც კოლეგებმა. ეს შეასრულებს ერთგვარი ნიღბის ფუნქციას, რომელსაც შინ დაბრუნებისთანავე ჩამოიხსნით და კვლავ ახლობელ, მოსიყვარულე და ალერსიან ადამიანებად იქცევით. მოსიყვარულე ცოლ-ქმარს ხშირად უწევს არჩევანის გაკეთება ურთიერთობასა და კარიერას შორის. ზოგჯერ რომელიმე მათგანს სამსახურის დატოვება ან სხვა სამუშაოზე გადასვლაც კი უხდება. არცთუ იშვიათად ერთი მეორის დაქვემდებარებაშია, რაც დაწინაურების პერსპექტივას სპობს. არსებობს მეორე საფრთხეც: ერთმანეთის მიმართ ნაზი გრძნობების მიუხედავად, ცოლ-ქმარს შორის მაინც არის ერთგვარი კონკურენცია; თუ ერთ-ერთმა მაღალ თანამდებობას მიაღწია და გასამრჯელოც მოემატა, მეორე ეჭვიანობას იწყებს...
ასე რომ, უმჯობესია, წინასწარ შეთანხმდეთ, რისი მიღწევა გსურთ პროფესიულ ასპარეზზე. თუნდაც ერთმანეთს არ ეჯიბრებოდეთ, არსებობს საზოგადოებრივი აზრი - თუ ცოლს ან ქმარს მაღალი თანამდებობა უკავია, მისი მეუღლე ავტომატურად მიიჩნევა პროტეჟედ. თუ მეუღლე თქვენი უფროსია, არავითარ შემთხვევაში არ გაეხუმროთ მას თანამშრომელთა თანდასწრებით. ნუ მოჰყვებით მისი ჩვევების შესახებ, ნუ მოახდენთ თქვენი პრივილეგირებული მდგომარეობის დემონსტრირებას. დაემორჩილეთ ოფისში არსებულ წესებს, შეასრულეთ მისი განკარგულებები. დაიმახსოვრეთ: თქვენ მიერ დაშვებული ნებისმიერი შეცდომა თქვენს კოლეგებს იმაზე ლაპარაკის საბაბს მისცემს, რომ თქვენ მყუდროდ ხართ მოკალათებული მეუღლის ფრთის ქვეშ.
მყავს შეყვარებული. დიდი ხანი არ არის, რაც ერთმანეთს ვხვდებით, შეიძლება ითქვას, ჩვენს შორის ახლა დაიწყო ნამდვილი რომანი და უეცრად ამ ბედნიერებას სერიოზული დაბრკოლება გადაეღობა წინ: დედაჩემი ძალიან ავად გახდა და საავადმყოფოში დავაწვინეთ. ორად ვიხლიჩები - დავრბივარ საავადმყოფოში, რომელიც სახლიდან ძალიან შორსაა, ვამზადებ დიეტურ კერძებს ავადმყოფი დედისთვის, გული კი შეყვარებულისკენ მიმიწევს. ძალიან ვნერვიულობ, ასე მგონია, სათანადო ყურადღებას ვერც ერთს ვერ ვაქცევ. მეშინია, შეყვარებული არ დავკარგო და დედასაც არ ვაწყენინო. როგორ მოვიქცე?
შეეცადეთ, ყველაფერი ერთმანეთს შეუთავსოთ. თუ სერიოზული ურთიერთობისთვის ხართ განწყობილი, ახლა გაქვთ შესანიშნავი საშუალება, გაარკვიოთ, როგორ მოიქცევა თქვენი რჩეული რთულ სიტუაციაში, შეამოწმოთ, თქვენს ბურჯად იქცევა ის თუ გაგინაწყენდებათ, რომ დიდ დროს ვერ უთმობთ. დედას კი აუცილებლად გაანდეთ, რომ შეყვარებული ხართ, სთხოვეთ, გირჩიოთ, როგორ მოიქცეთ, როგორ ჩაიცვათ პაემანზე წასვლისას. ასეთი სასიამოვნო თემის განხილვისას დედა ავადმყოფობაზე ვეღარ იფიქრებს, თანაც იგრძნობს, რომ ძალიან გჭირდებათ. გარდა ამისა, შვილის ბედნიერება ხომ სუკეთესო წამალია მშობლისათვის...
მყავს შეყვარებული. დიდი ხანია, ერთმანეთს ვხვდებით, მაგრამ პაემნების იქით ჩვენი ურთიერთობა რატომღაც არ მიდის. ჩემი შეყვარებული გადამწყვეტი ნაბიჯის გადადგმას არ ჩქარობს, მე კი მიმაჩნია, რომ უკვე დროა, სერიოზულად ვიფიქრო ოჯახის შექმნაზე. როგორ ვუბიძგო ჩემს მეგობარს ამ ნაბიჯისაკენ?
მამაკაცი ბუნებით მონადირეა. როგორც ჩანს, თქვენს შეყვარებულს ჰგონია, რომ თქვენ საიმედოდ ხართ მოკალათებული მის ჯიბეში და ვერსად გაექცევით. მოგიწევთ, იმედი გაუცრუოთ! ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სხვას დაუწყოთ თვალების ჟუჟუნი - ეს თქვენს შეყვარებულს გააბრაზებს, მეტიც - შესაძლოა იფიქროს, რომ მას ასეთი ფუქსავატი ქალი არ შეეფერება, - მაგრამ რაც უფრო მეტი ინტერესი გექნებათ ამ ურთიერთობის მიღმა, მით უკეთესი. იარეთ შეხვედრებზე, ჩაეწერეთ რაიმე კურსებზე, შეიძინეთ ახალი ჰობი, იყავით მოვლენათა ეპიცენტრში. თქვენს მიმართ სხვების ინტერესი თქვენს რეიტინგს საყვარელი მამაკაცის თვალში ერთიორად ასწევს.
ძალიან ცდებიან ქალები, რომლებიც ხშირად გადაუკრავენ ხოლმე სიტყვას შეყვარებულს: "დრო ხომ არ არის, დავქორწინდეთ?" ნურც მეგობრის ქორწილში მიპატიჟებას შეხვდებით ოხვრით. ყოველმა გონიერმა მამაკაცმა იცის, რომ ქალი მისგან სერიოზულ წინადადებას ელის. თუ დარწმუნებული ხართ, რომ მას სავსებით აკმაყოფილებს თქვენი კანდიდატურა, წინადადება კი მაინც იგვიანებს, ალბათ თქვენთვის უცნობია მისი ცხოვრების ყველა დეტალი. მამაკაცებს არ შეუძლიათ ერთდროულად რამდენიმე საქმის კეთება. მაგალითად, რომელიმე პროექტზე (დიპლომზე, დისერტაციაზე და ა.შ.) მუშაობა ერთობლივი ცხოვრების დაწყებასთან შეუთავსებელია. ამიტომ ცოტა უნდა მოიცადოთ, თქვენი დროც დადგება. ან იქნებ თქვენი მეგობარი ფიქრობს, რომ ქორწინებამდე გარკვეულ სტატუსს უნდა მიაღწიოს, მატერიალური მდგომარეობა უნდა გაიუმჯობესოს? ან იქნებ სრულიად ბანალური მიზეზი - ბინის სიმცირე უშლის ხელს?