ფსიქიკური აშლილობის სახეები
ფსიქოზმა შეიძლება იმდენად შეაფერხოს ადამიანის ფსიქიკური ფუნქციონირება, რომ დაკარგოს ყოველდღიურობასთან გამკლავების უნარი: მაგალითად, ის რეალობას დამახინჯებულად აღიქვამს ბოდვითი აზრებისა და ჰალუცინაციების გამო. შედეგად ირღვევა მისი ადაპტაცია გარე გარემოსთან. ეს მდგომარეობა დამახასიათებელია, მაგალითად, შიზოფრენიისთვის.
ფსიქოზური აშლილობის განვითარება უფრო ხშირად დაკავშირებულია შინაგან ფაქტორებთან:
• გენეტიკური მიდრეკილება,
• ბიოგენური ამინების ცვლის თავისებურება,
• ორსულობის დროს დედის ტრავმა (როგორც გონებრივი, ასევე ფიზიკური).
არაფსიქოზური აშლილობები ნაკლებად იწვევს რეალობის დამახინჯებულ აღქმას და უფრო მეტი შანსია მდგომარეობის გაუმჯობესების. ყველაზე ხშირად, აშლილობების ამ ჩამონათვალში შედის ნევროზები, პიროვნების აშლილობა, ქცევითი დარღვევები ბავშვებში და მოზარდებში, აგრეთვე ტვინის ორგანული აშლილობის ზოგიერთი სინდრომი, ფსიქოსომატური აშლილობა. ამ ტიპის აშლილობის განვითარებას ძირითადად ხელს უწყობს გარე ფაქტორები, როგორიცაა ტრავმული, სტრესული სიტუაციები, ადრეულ ბავშვობაში მშობლებსა და შვილს შორის არასწორი ურთიერთობა.