მარიამ ფოლადაშვილი

ჩატარებულმა კვლევამ აჩვენა, რომ ქაცვს აქვს ანტიბაქტერიული, ანთებასაწინააღმდეგო, უჯრედთა, განსაკუთრებით – ღვიძლის უჯრედთა დამცავი თვისებები, აძლიერებს იმუნურ სისტემას, ამცირებს სტრესს და ხელს უწყობს ქსოვილების რეგენერაციას.

ტრადიციულ მედიცინაში ქაცვით მკურნალობენ:

• კუჭ-ნაწლავის პრობლემებს (მაგალითად, ნაწლავების ანთებას, დიარეას, გულძმარვას);
• ლორწოვანი გარსების ანთებას;
• უმადობას და დაღლილობას;
• კანის დაავადებებს (აკნეს, ნეიროდერმატიტს);
• წყლულს;
• რესპირატორულ ინფექციებს და გრიპს;
• ღრძილებიდან სისხლდენას;
• გულის უკმარისობას

ცხიმი უმთავრესად თესლშია კონცენტრირებული, თუმცა მას რბილობიც შეიცავს.თესლში პოლიუჯერი ცხიმოვანი მჟავები ჭარბობს. თესლისგან გამოხდილი ზეთი ომეგა-6 და ომეგა-3 ცხიმოვანი მჟავებისგან შედგება. რბილობის ზეთში კი მონოუჯერი ცხიმოვანი მჟავები დომინირებს (მაგალითად, ომეგა-7).

უახლესი კვლევების საფუძველზე ვარაუდობენ, რომ ომეგა-7 ცხიმოვან მჟავას აქვს ჰორმონის მსგავსი ეფექტი და ხელს უშლის სხვადასხვა ქსოვილში(მაგალითად, ღვიძლში) ცხიმის დაგროვებას. ქაცვში ცხიმის შემცველობა მასში შემავალი ცხიმში ხსნადი K და E ვიტამინების ეფექტურად ათვისებას უზრუნველყოფს.

ამას გარდა ქაცვი შეიცავს:

• ბეტა კაროტინს(ორგანიზმში A ვიტამინად გარდაიქმნება. აუმჯობესებს მხედველობას და ებრძვის თავისუფალ რადიკალებს);
• C ვიტამინს;
• B2 ვიტამინს;
• B12 ვიტამინს;

იგი შეიცავს მინერალებსაც, მათ შორის:

• კალიუმს - მონაწილეობს ნერვულ და კუნთოვან უჯრედებს შორის სიგნალების გადაცემაში, აფერხებს არტერიული წნევის მატებას;
• კალციუმს - აუცილებელია ძვლებისა და კბილების მინერალიზაციისთვის, მონაწილეობს ორგანიზმში მიმდინარე ბევრ სხვა სასიცოცხლო პროცესში;
• სპილენძს - მონაწილეობს სისხლის წითელი უჯრედების ფორმირებაში და იცავს ორგანიზმს ინფექციებისგან;
• მაგნიუმს - იცავს გულსა და კუნთებს, მნიშვნელოვანია ნერვული სისტემისთვის, აქვს ანთების საწინააღმდეგო ეფექტი, მონაწილეობს ფერმენტულ მოქმედებაში