ჭარხალი და დიაბეტი
ტრაქტისა და ლიმფური სისტემის პათოლოგიებს. ამ სამკურნალო საშუალებას უძველესი დროიდან იყენებდნენ არაბები და სპარსელებიც. აღმოსავლური მედიცინის საუნჯეში ჭარხლის წვენით მკურნალობის არაერთი საინტერესო რეცეპტია შემონახული. ჭარხლის წვენის უნიკალურ სამკურნალო-პროფილაქტიკურ ღირებულებას ვიტამინების შემცველობა, კალიუმის, იოდის, რკინის, ცილებისა და უჯრედისის კომბინაცია განსაზღვრავს. ის მდიდარია ბეტაინით, ბეტანინით, P1 ვიტამინით, წმენდს ორგანიზმს წიდებისა და მავნე ქოლესტერინისგან, აუმჯობესებს საჭმლის მონელებას, ნივთიერებათა ცვლას, მიკროცირკულაციას, ამაგრებს სისხლძარღვებს. ამ თვისებების გამო ჭარხლის წვენი ძველთაგანვე გამოიყენება ალერგიულ რეაქციათა, შაქრიანი დიაბეტის, ჰიპერტონიული დაავადების, ღვიძლის, სახსრების, ფარისებრი ჯირკვლის, სისხლის სხვადასხვა პათოლოგიის სამკურნალოდ. უკანასკნელი ათწლეულის გამოკვლევებით დადგენილია, რომ წითელ ჭარხალში შემავალი ბეტაინი და ბეტანინი აუმჯობესებს ცილების შეთვისებას და აქტიურად მონაწილეობს ქოლინის წარმოქმნაში. ქოლინი აძლიერებს ჰეპატოციტების (ღვიძლის უჯრედების) ფუნქციას, აქვეითებს სისხლში ქოლესტერინის შემცველობას, აწესრიგებს ორგანიზმში ცხიმოვან ცვლას, ხელს უწყობს კაპილარების განმტკიცებას. ჭარხალში შემავალი ძნელად მოსანელებელი უჯრედისის, პექტინებისა და ორგანული მჟავების წყალობით (საჭმლის მომნელებელ ტრაქტში მათი გადაადგილებისდა კვალად) აბსორბირდება (შეიწოვება და იბოჭება) და ორგანიზმიდან გამოიყოფა მიკრობული წარმოშობის მავნე, შხამიანი ნივთიერებები, მძიმე მეტალთა მარილები, რადიაქტიური იზოტოპები, ჭარბი ქოლესტერინი და ორგანიზმისთვის არასასურველი მრავალი სხვა ნივთიერება. დიაბეტით დაავადებულთათვის რეკომენდებულია რეგულარულად, დღეში 4-ჯერ, ჭამამდე ნახევარი საათით ადრე, 1/4 ჭიქა ჭარხლის წვენის მიღება. სასურველია, წვენი უშუალოდ მიღების წინ გამოწუროთ - ახალგამოწურული წვენი ბევრად უფრო სასარგებლოა. იგი ორგანიზმს ავსებს 2,5-ჯერ მეტი აქტიური ჟანგბადითა და ორვალენტიანი რკინით, რომელიც ასე აუცილებელია ნივთიერებათა ცვლისთვის. თუმცა აღსანიშნავია ერთი ფაქტორიც: ჭარხლის ახალგამოწურულ წვენს ზოგიერთის ორგანიზმი ვერ იღებს. ასეთ შემთხვევაში უმჯობესია, მკურნალობა მცირე დოზით (1 ჩაის კოვზით) დაიწყოთ და თანდათანობით გაზარდოთ 1 ჭიქა დღიურ ულუფამდე. ახალგამოწურული წვენის აუტანლობის შემთხვევაში (თუ თავბრუხვევამ, გულისრევამ, წნევისა და პულსის ვარდნამ, ზოგადმა სისუსტემ შეგაწუხათ), გირჩევთ, გაწურული წვენი 1-2 საათით მაცივარში დააყოვნოთ და ამის შემდეგ მიირთვათ. კარგია ასევე 150-200 გრამი მოხარშული ჭარხლის რეგულარული მიღება სადილად. ეს ბოსტნეული, გარდა იმისა, რომ აუმჯობესებს სისხლის შედგენილობას, აწესრიგებს სისხლის მიმოქცევას, არეგულირებს ნივთიერებათა ცვლას.
რაც შეეხება ქაცვის ზეთს...
ის შეიცავს განსაკუთრებულ ნივთიერებათა კომპლექსს, რომელიც ბუნებამ თითქოს განგებ შექმნა დაზიანებულ ქსოვილთა აღსადგენად. ქაცვის სამკურნალო თვისებები ჯერ კიდევ ტიბეტურ ტრაქტატ `ში ბუ იდიანშია~ ჩამოთვლილი, ეს უკანასკნელი კი ჩვენს წელთაღრიცხვამდე XI საუკუნით თარიღდება. ეს მცენარე მოხსენიებულია ჰიპოკრატეს ნაშრომებშიც - იგი იმ პრეპარატების შემადგენლობაში შედის, რომლებსაც მედიცინის მამა თავის პაციენტებს კუჭის დაავადებათა სამკურნალოდ ურჩევდა. კარაბადინებში ნახსენები დამწვრობათა და ჭრილობათა მოსაშუშებელი წითელი მალამოც სხვა არა არის რა, თუ არა ქაცვის ზეთი. მას ბადალი არ მოეპოვება დამწვრობის მკურნალობისას. მეტად ეფექტურია თვალის რქოვანა გარსის დაზიანების შემთხვევაშიც. ქაცვის ზეთი ხელს უწყობს დაზიანებულ ქსოვილთა აღდგენას, ახორცებს ეროზიებსა და წყლულებს. დიაბეტის გართულებათა (ანგიოპათიის, ნეიროპათიის) თავიდან ასაცილებლად დღეში სამჯერ, ჭამამდე 30 წუთით ადრე, თითო სადილის კოვზი ქაცვის ზეთი უნდა მიირთვათ. სამკურნალო ღირებულება აქვს არა მხოლოდ ზეთს, არამედ ქაცვის წვენს, ფოთლებისა და ქერქის ნაყენს.
დიაბეტით დაავადებულთათვის რეკომენდებულია შემდეგი ნაყენებიც:
- აიღეთ დაფნის 10-12 ფოთოლი, დაასხით 3 ჩაის ჭიქა მდუღარე წყალი, გააჩერეთ 2-3 საათს. მიირთვით 1/2 ჭიქა დღეში სამჯერ.
- აიღეთ თანაბარი ოდენობის ოროვანდის ფესვი და მოცვის ფოთოლი. 60 გრამ ნარევს დაასხით 1 ლიტრი ცივი წყალი და 12 საათს გააჩერეთ, შემდეგ 5 წუთით წამოადუღეთ, ერთი საათით შეფუთული დააყენეთ, გადაწურეთ და დღეში 4-5-ჯერ, ჭამიდან ერთი საათის შემდეგ, 3/4 ჭიქა მიირთვით.