დევი დევიძე

ექიმი პაციენტის ანალიზებს ათვალიერებს და თანდათან იღუშება. შეშფოთებული პაციენტი ეკითხება: "ექიმო, ნუთუ ჩემი მდგომარეობა ასე უიმედოა?" "როგორ გეკადრებათ, ბატონო, - იღიმება ექიმი, - პესიმიზს ოპტიმიზმი სჯობს. მოდი, ასე ვთქვათ: თუ განგკურნეთ, მთელ მსოფლიოში გავითქვამ სახელს!"

ექიმი პაციენტს სინჯავს და იღუშება, თავს აქნევს. პაციენტი: "ექიმო! ასე ცუდად არის საქმე?" "როგორ გითხრათ..." "ნუთუ განკურნება შეუძლებელია?!" "ოპერაცია უნდა გაკეთდეს, მაგრამ, არ დაგიმალავთ, რთული ოპერაცია იქნება, ძალიან რთული". "მაგრამ ოპერაციის შემდეგ ხომ ვიცოცხლებ?" "დიახ, ალბათ, იცოცხლებთ, თუმცა, სიმართლე გითხრათ, არ გირჩევდით..."

კლინიკის ერთი ექთანი მეორეს პაციენტზე უთითებს და ეკითხება: "ეს ის მოკრივეა, რომელსაც გუშინ მოტოციკლისტი დაეჯახა?" "არა, ეს ის მოტოციკლისტია!"

საორდინატოროში გახარებული ექთანი შერბის და ექიმს ეუბნება: "ექიმო, მეთერთმეტე პალატაში მწოლი ავადმყოფი თავს უკვე კარგად გრძნობს, დღეს პირველად ამოიღო ხმა". "რა თქვა?" "რომ თავს საშინლად გრძნობს".

ორი ხანშიშესული მამაკაცი საუბრობს. ერთი მეორეს ეუბნება: "იცი, ახალგაზრდობაში საკმარისი იყო, ლამაზი ქალი წარმომედგინა, რომ მაშინვე აღვიგზნებოდი, ახლა კი ვფიქრობ, ვფიქრობ ქალებზე - და არაფერი! თავში ნამდვილად რაღაც მჭირს!"

"ექიმო, როგორია ახალი პაციენტის მდგომარეობა?" "ძნელი სათქმელია, მაგრამ იმედი ვიქონიოთ, რომ სამკურნალოდ თანხა ეყოფა".

ალბათ, ბევრს გაუგონია ასეთი გამოთქმა: "საუზმე თავად მიირთვი, სადილი მეგობარს გაუყავი, ვახშამი კი მტერს დაუთმე". ცოტა ხნის წინ ეს გამოთქმა შეიცვალა: "საუზმე თავად მიირთვი, სადილი მეგობარს გაუყავი, ვახშამი კი საუზმისთვის დაიტოვე". ახლა კი ასე ამბობენ: "საუზმე თავად მიირთვი, ისადილე მეგობართან, ვახშამი კი მტერს წაართვი და სასაუზმოდ დაიტოვე".

მორგში ტელეფონი რეკავს: "ალო, თქვენთან ესა და ეს მოქალაქე ხომ არ მოუყვანიათ?" "ერთი წუთით, ახლავე ვნახავ... დიახ, ამ დილით შემოიყვანეს". "როგორ არის?"

ექიმები დღედაღამ იმეორებენ, რომ თვითმკურნალობა საშიშია, მაგრამ ფაქტია, ბევრი მაინც ნაცნობ-ნათესავების "გამოცდილებით" მკურნალობს, ბევრი კი სამედიცინო ლიტერატურას ეტანება და თავად არის თავისი თავის "ექიმი". ალბათ, გეხსომებათ ის ფრთიანი ფრაზა, რომელიც ერთმა ექიმმა უთხრა ასეთ "გათვითცნობიერებულ" პაციენტს: "ფრთხილად იყავით, თორემ შესაძლოა, თქვენი სიკვდილის მიზეზად წიგნში დაშვებული კორექტურული შეცდომა იყოს!" ამის ილუსტრაციად შემდეგი განცხადება გამოგვადგება: "სამწუხაროდ, სოკოების საძიებელში ბეჭდვისას შეცდომა გაგვეპარა: სოკო #243 მეთორმეტე გვერდზე შხამიანია. აღნიშნული საძიებლის ცოცხლად დარჩენილ მფლობელებს ვთხოვთ, თავად შეიტანონ შესაბამისი შესწორება".

ახალბედა გინეკოლოგმა პაციენტი გასინჯა. გასინჯვისას შეამჩნია, რომ ხელთათმანი გახეოდა. ვერ წარმოიდგენთ მის შეშფოთებას, როცა ორი დღის შემდეგ მოსული ანალიზების პასუხებით გაირკვა, რომ პაციენტს სიფილისი სჭირდა, არადა ექიმმა სწორედ დღეს გაიკეთა ფრჩხილები და თითებზე მიკროსკოპული ჭრილობები ჯერ კიდევ არ ექნებოდა შეხორცებული. გინეკოლოგი სკამზე დაეშვა და ცრემლები წამოუვიდა. ერთმა კოლეგამ სიგარეტი შესთავაზა. "ეწევა, რო?" - იკითხა მეორემ. "იშვიათად, - უპასუხა პირველმა, - ძალიან იშვიათად. მხოლოდ მაშინ, როცა სიფილისით ხდება ავად".

იყო დრო, როდესაც ხალხში ძალზე პოპულარული იყო ურინოთერაპია (შარდით მკურნალობა). ეს კურიოზიც იმ დროინდელია. ლაბორანტი ანალიზის პასუხისთვის მისულ პაციენტს ეუბნება: "ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ უნდა გითხრათ, რომ შარდში ბევრი შაქარი გაქვთ!" "გასაკვირი არაფერია, ქალბატონო, - მშვიდად პასუხობს პაციენტი, - შაქარს გემოვნებით ვამატებ".

სექსოლოგის რჩევა: თუ თქვენმა ცოლმა ღამით სხვა სახელი დაგიძახათ, გამოეხმაურეთ - არ ინანებთ.

შეფმა შეამჩნია, რომ მისი ერთ-ერთი სოლიდური, მშვიდი თანამშრომელი მამაკაცი საყურეს ატარებდა. შეფი: "ახალმა მოდამ გულგრილი არც ბებერი მგლები დატოვა?" "საყურეს გულისხმობთ? ჰო, ხანდახან რამე ასეთი უნდა ჩაიდინო კაცმა..." "დიდი ხანია, ასე ფიქრობთ?" "როგორ გითხრათ... მას შემდეგ, რაც ცოლმა ეს საყურე ჩვენს საწოლში აღმოაჩინა".

ერთი მოხუცი მამაკაცი ეუბნება მეორეს: "ისე, კაცის გემოვნება მართლაც ცვალებადი ყოფილა". "რატომ გგონია?" "აი, მე, მაგალითად, ოცდაათი წლის წინ ძალიან მომწონდა თანატოლი ქალები, დღეს კი მათ დანახვაზე გული მისკდება..."