სასარგებლოა თუ არა ღორის „სალა“
თუმცა, ბოლო წლებში მთელ მსოფლიოში დიეტოლოგებმა გადახედეს თავიანთი პოზიციას ამ პროდუქტთან დაკავშირებით. ღორის სალა შეიცავს ვიტამინებს A, E, D, არაქიდონის, ლინოლის მჟავებს, თუთიას და სელენს.
D ვიტამინის შემცველობით, სალა მეორე ადგილზეა ვირთევზას ღვიძლის შემდეგ. ამ ვიტამინს აქვს მრავალი სასარგებლო ეფექტი: იმუნიტეტის დაცვა, კიბოს პრევენცია, კალციუმის ტრანსპორტირება ძვლოვან ქსოვილში და ასევე მონაწილეობს ჰორმონების სინთეზში.
არაქიდონის და ლინოლეინის მჟავები არის გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების პროფილაქტიკის საშუალებები. ისინი ზრდის „კარგი“ ქოლესტერინის დონეს და ამცირებს „ცუდი“ ქოლესტერინის შემცველობას, მონაწილეობენ უჯრედული მემბრანების ფორმირებაში, გულის კუნთის მუშაობაში.
სელენს სალა შეიცავს ადვილად ასათვისებელი ფორმით, რის გამოც ის მონაწილეობს ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების სწორად გამომუშავებაში, ჰიპოთირეოზის პროფილაქტიკაში და იცავს უჯრედის მემბრანას თავისუფალი რადიკალებისგან.
თუთია აუმჯობესებს იმუნიტეტს და ხელს უშლის გაციებას.
სალა რომ სასარგებლო იყოს, აუცილებელია ზომიერების დაცვა. დღეში 20 გრამზე მეტის ჭამა არაა რეკომენდებული.
ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებში მარილიანი სალას მიღება უნდა შეიზღუდოს. აუცილებელია გამოირიცხოს მისი გამოყენება ნაღვლის ბუშტისა და ღვიძლის დაავადებების გამწვავებისას, აგრეთვე ქოლესტერინის ცვლის დარღვევის დროს.