თინათინ გოცაძე

ეს ინფექციები მასობრივად ადვილად ვრცელდება და ხასიათდება მძიმე მიმდინარეობით, გამოირჩევა ლეტალობის მაღალი რისკით და შესაძლოა იყოს მასობრივი დაზიანების ბიოლოგიური იარაღის საფუძველი.

ასეთ დაავადებათა ნუსხაშია:

ციმბირის წყლული – ზოონოზური ინფექცია, რომელიც ადამიანს ცხოველებისგან გადაეცემა. დაავადების გამომწვევია სპორაწარმომქმნელი ბაცილა, რომელიც ნიადაგში ათწლეულობით ნარჩუნდება. ინფექციის წყაროა დაავადებული ცხოველები (მსხვილფეხა და წვრილფეხა რქოსნები, ღორები და ა. შ.).

დაავადება გადაეცემა შემდეგი გზით:

• კონტაქტური;
• ჰაერწვეთოვანი;
• ალიმენტური;
• ტრანსმისიული.

დაავადების ინკუბაციური პერიოდი ხანმოკლეა (3 დღემდე). კლინიკურ სურათზე დამოკიდებულებით განასხვავებენ დაავადების სამ ფორმას:

• კანის;
• კუჭ-ნაწლავის;
• ფილტვის.

ქოლერა – მწვავე ბაქტერიული დაავადებაა, რომელიც მიეკუთვნება ნაწლავური ინფექციების ჯგუფს. დაავადების გამომწვევია ქოლერის ვიბრიონი, რომელიც კარგად ნარჩუნდება დაბალ ტემპერატურაზე და წყლის გარემოში. ინფექციის წყაროა დაავადებული ადამიანი (მათ შორის გამოჯანმრთელების სტადიაზე) და ვიბრიონმატარებელი. ინფიცირება ხდება ფეკალურ-ორალური გზით. ინკუბაციური პერიოდი 5 დღემდეა. განსაკუთრებულად საშიშია ატიპური ფორმით და წაშლილი კლინიკური სურათით მიმდინარე ქოლერა.

შავი ჭირი – მწვავე ინფექციური დაავადება, რომელიც ხასიათდება გადადებისა და ლეტალობის მაღალი მაჩვენებლებით. გამომწვევია შავი ჭირის ჩხირი, რომელიც ადამიანს გადაედება დაავადებული ადამიანისგან, მღრღნელებისა და მწერებისგან (რწყილები და სხვა). დაავადების გამომწვევი ჩხირი მეტად გამძლეა, უძლებს დაბალ ტემპერატურას. გადაცემის გზები სხვადასხვაგვარია: ტრანსმისიული, ჰაერწვეთოვანი. განასხვავებენ დაავადების რამდენიმე ფორმას. ყველაზე გავრცელებულია ფილტვისა და ბუბონური ფორმები. ინკუბაციური პერიოდი შესაძლოა 6 დღემდე გაგრძელდეს.

ტულარემია – დაავადებაა, რომელიც კეროვან ინფექციად მიიჩნევა. მეტად საშიში ინფექციაა, რომელსაც იწვევს ანაერობული ჩხირი. ინფექციის რეზერვუარს შეადგენენ მღრღნელები, ზოგიერთი ძუძუმწოვარი (კურდღლები, ცხვრები და სხვა), ფრინველები. დაავადებული ადამიანი ინფექციის გადადების კუთხით საშიში არ არის.

გამოყოფენ დაავადების შემდეგ გზებს:

• ტრანსმისიულს,
• რესპირატორულს;
• კონტაქტურს;
• ალიმენტურს;

ინკუბაციური პერიოდი საშუალოდ 3-7 დღეა.

განასხვავებენ ტულარემიის რამდენიმე ფორმას:

• ნაწლავურს;
• ბუბონურს;
• გენერალიზებულს;
• წყლულოვან-ბუბონურს.

ამ საშიში ინფექციების პროფილაქტიკა მოიცავს:

• გარანტირებულად უსაფრთხო წყლისა და სასმელების მოხმარებას;
• ხილისა და ბოსტნეულის საგულდაგულოდ გარეცხვას;
• თერმულად მეტად საფუძვლიანად დამუშავებული საკვების მიღებას;
• სპეციალურად გამოყოფილ წყალსატევებში ბანაობას;
• პირადი ჰიგიენის წესების მკაცრად დაცვას.