რომელსაც ახასიათებს ნაღვლის ბუშტსა და სანაღვლე გზებში კენჭის არსებობა.
ნაღველკენჭოვანი დაავადებების განვითარების მიზეზებია:
- ნივთიერებათა ცვლის დარღვევა (ქოლესტერინის, ნაღვლის მჟავებისა და ფოსფოლიპიდების თანაფარდობის შეცვლა);
- ნაღვლის ბუშტისა და სანაღვლე გზების ანთებითი ცვლილებები;
- შაქრიანი დიაბეტი;
- სიმსუქნე;
- ათეროსკლეროზი;
- თირკმელების ქრონიკული უკმარისობა;
- გენეტიკური ფაქტორი;
- ზოგიერთი მედიკამენტი;
- არასწორი დიეტა;
- წონაში სწრაფი დაკლება;
- ჭარბი წონა – რადგანაც ამ დროს შეფერხებულია ნაღვლის ბუშტის დაცლა, რაც განაპირობებს კენჭის წარმოქმნას
დაავადების სიმპტომებია:
- ძლიერი შეტევითი ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა არეში ირადიაციით ზურგსა და ბეჭის არეში;
- გულისრევის შეგრძნება;
- ხშირად პირღებინება;
- ტემპერატურის მომატება
ნაღველკენჭოვანი დაავადება მეტწილად უსიმპტომოდ მიმდინარეობს.
როდესაც კენჭი დაიძრება და მოხვდება ბუშტის ყელის არეში, იწყება ნაღვლის კოლიკა - ძლიერი შეტევითი ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა არეში და ეპიგასტრიუმში. აღნიშნული ტკივილი შემდგომში შეიძლება ზურგსა და ბეჭში გავრცელდეს. ზოგჯერ გრძელდება 15 წუთი, ზოგჯერ მთელი დღე გასტანს, ხშირად მთავრდება რამდენიმე საათში. თან შეიძლება სდევდეს გულისრევის შეგრძნება, პირღებინება.
დიაგნოსტიკა ხდება ექოსკოპიური კვლევით. საოპერაციოა მწვავე კალკულოზური ქოლეცისტიტი, ემპიემა. უკეთესია ლაპაროსკოპიული ქოლეცისტექტომია. ოპერაციის შემდგომი ტკივილი ბევრად ნაკლებია.
სტანდარტული ოპერაცია დაკავშირებულია გარკვეულ ანატომიურ ანომალიებთან, რომლის დროსაც ლაპაროსკოპიულად ვერ ხერხდება ოპერაციის ჩატარება. ოპერაციის შემდგომი რეაბილიტაციისთვის საკმარისია ორ კვირამდე.
ნაღველკენჭოვანი დაავადების პრევენციისთვის საჭიროა:
- ჯანსაღი კვება, რაციონში ბევრი ხილი, ბოსტნეული და მთლიანი მარცვლეული;
- ჯანსაღი წონა;
- წონის ნელა კლება
E ვიტამინის (α- და γ-ტოკოფეროლი) დონე და ნაღვლის ბუშტის დაავადება
მედიცინის ეროვნული ბიბლიოთეკის გვერდზე გამოქვეყნებული კვლევის მონაცემები მიუთითებს იმაზე, რომ მოცირკულირე ვიტამინის უფრო მაღალი დონე ასოცირდება ნაღვლის ბუშტის დაავადების დაქვეითების ალბათობასთან. ეს ემთხვევა ზოგიერთ წინა დაკვირვებას, რომელიც მიიღეს კლინიკურ გარემოში მცირე ნიმუშებზე. დაფიქსირდა პლაზმური α-ტოკოფეროლის უფრო დაბალი დონე ნაღველკენჭოვანი დაავადების მქონე პირებში. შესაბამისად, E ვიტამინის უფრო მაღალი დონე დაკავშირებულია ნაღველკენჭოვანი დაავადების განვითარების რისკის შემცირებასთან.
