როცა დედა შინიდან მიდის
უსაფრთხოება და მყუდროება პატარასთვის განუყოფლად უკავშირდება დედას. ის აჭმევს, ათბობს, ესაუბრება, გარესამყაროს აცნობს. ერთი სიტყვით, სანამ დედა მის გვერდით არის, ყველაფერი რიგზეა. თუმცა, სამწუხაროდ, ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობითა თუ დაგეგმილი აუცილებლობით და დედაც იძულებულია, პატარა რამდენიმე საათით, ზოგჯერ კი რამდენიმე დღითაც, მიატოვოს. გასაგებია, რომ დედასთან განშორება ბავშვისთვის ყოველთვის სტრესია, მაგრამ, მეორე მხრივ, დედის არყოფნა ტრაგედიად არ უნდა ვაქციოთ, ვინაიდან ადრე თუ გვიან ყველა ბავშვი უნდა მიეჩვიოს შინ თუ ბაღში მშობლების გარეშე დარჩენას. სწორედ ამიტომ არის მნიშვნელოვანი, პატარა მოსალოდნელი განშორებისთვის მოვამზადოთ.
6 თვემდე
ასეთი მცირე ასაკის ბავშვისთვის დედასთან განშორების მთავარი სირთულე ის არის, რომ პატარა ვერ ხვდება, რაშია საქმე და სწორედ გაუგებარი ცვლილებები აშინებს. რასაკვირველია, ცხოვრების პირველი 2-3 თვის განმავლობაში ბავშვს ჯერ კიდევ არა აქვს დედის მთლიანი ხატი, მაგრამ უკვე ცნობს მის ხმას, სუნს, შეხებას, გრძნობს დედის გვერდით ყოფნას და ნერვიულობს, როცა ის მიდის. ახალშობილს ჯერ კიდევ არ შეუძლია, მკვეთრად გამოხატოს პროტესტი ამის გამო, მაგრამ განშორების პირველ დღეებში გაცილებით უარესად სძინავს და ჭამს.
ცხოვრების პირველ თვეებში დედასთან განშორების შემთხვევაში კვება სერიოზულ პრობლემად იქცევა. თუ მეძუძური დედა რამდენიმე კვირით უნდა გაემგზავროს, რა თქმა უნდა, მოგვიწევს ძუძუთი კვების შეწყვეტა და ბავშვის ხელოვნურ კვებაზე გადაყვანა. ეს, რასაკვირველია, არ არის კარგი, ამიტომ თუ დედა მხოლოდ რამდენიმე დღით მიემგზავრება, სასურველია, დაბრუნებისას ძუძუთი კვება განახლდეს. ამაზე თავად დედამაც უნდა იზრუნოს - აუცილებელია სარძევე ჯირკვლების გამოწველა დღეში 5-6-ჯერ. არ დაგვიწყდეთ ამისთვის აუცილებელი ატრიბუტების თან წაღება.
ვინ შეცვლის დედას?
რა თქმა უნდა, ყველაფერს აჯობებს, მცირე ხნით ბავშვის მოვლა იმ ადამიანმა იტვირთოს, რომელსაც პატარა ახლობლად აღიქვამს. კარგი იქნება, თუ მას უბრალოდ კი არ მოვუყვებით ბავშვის მოვლის თავისებურებათა შესახებ, არამედ რამდენიმეჯერ მისი თანდასწრებით დავბანთ და ვაჭმევთ. ამ შემთხვევაში "მხარეებს" ექნებათ ერთმანეთთან ადაპტაციის დრო.
7 თვიდან 1 წლამდე
სიცოცხლის პირველი წლის მეორე ნახევარში, როგორც წესი, ბავშვი დედას უფრო მეტად მიეჯაჭვება, მუდამ მასთან ყოფნას ითხოვს. სწორედ ამ პერიოდში ყალიბდება და მტკიცდება ფსიქოლოგიური კავშირი ბავშვსა და დედას შორის. განშორება ამ ასაკში აღრმავებს ბავშვის ახალაღმოცენებულ შიშს უცხო ადამიანებისა და ცხოვრების ჩვეული რიტმის მოულოდნელი ცვლილების მიმართ. სწორედ ამიტომ არის უმნიშვნელოვანესი პატარას მომზადება ამ არასასიამოვნო მოვლენისთვის.
როგორ მოვემზადოთ?
დედის გამგზავრებამ არსებითად არ უნდა შეცვალოს პატარას ცხოვრება - ყველაფერი ისე უნდა დარჩეს, როგორც დედის გამგზავრებამდე იყო. ადამიანი, რომელიც დედის ფუნქციას იტვირთავს, ბავშვში არ უნდა იწვევდეს უარყოფით ემოციას. იდეალური ვარიანტი, რა თქმა უნდა, ბებიასთან დატოვებაა. თუ პატარას ძიძასთან ტოვებთ, ის თქვენს გამგზავრებამდე უნდა დაუმეგობრდეს ბავშვს.
გამოთხოვება
ნუ წახვალთ, როცა პატარას სძინავს. წინააღმდეგ შემთხვევაში გაღვიძებისას მას დიდი სტრესი ელის. პატარა აუცილებლად უნდა ხედავდეს, რომ დედა მიდის და მას ხელი უნდა დაუქნიოს.
ფსიქოლოგები ამტკიცებენ, რომ პატარა დედასთან განშორებისთვის შეიძლება მოვამზადოთ, თუ მას.. ოთახში თავისუფლად გადაადგილების საშუალებას მივცემთ. ეს ბავშვს დაეხმარება, იგრძნოს საკუთარი ინდივიდუალობა და ცოტათი დამოუკიდებლობაც. კარგი იქნება, თუ ხშირად ითამაშებთ "დამალობანას". ჯერ სათამაშო დამალეთ და ერთად მოძებნეთ, მერე კი ბავშვს თავად დაემალეთ. ასეთი თამაშით პატარა აცნობიერებს, რომ თუნდაც რამეს ვერ ხედავდეს, ის საგანი არსებობას მაინც განაგრძობს. დედაც თუ არ ჩანს, არაფერია - მალე გამოჩნდება.
ბაღში ან ძიძასთან
თუ პატარა ბაღში უნდა წავიყვანოთ ან მთელი დღით ძიძასთან დავტოვოთ, სხვაგვარი მომზადებაა საჭირო - ეს ხომ დედასთან რეგულარულ განშორებას და სრულიად ახალ დღის რეჟიმს გულისხმობს. თავდაპირველად დაწვრილებით უნდა გავიგოთ, როგორი დღის რეჟიმია ბაღში, ბაღის მასწავლებელს (ან ძიძას) მოვუყვეთ ბავშვის ხასიათის თავისებურებათა შესახებ. ახალი დღის რეჟიმით ცხოვრება ბაღში წასვლამდე სულ ცოტა 3 კვირით ადრე უნდა დავიწყოთ - რა თქმა უნდა, თანდათან, ეტაპობრივად. კარგი იქნება, თუ საჭიროებისას 1-2 დღის განმავლობაში დედაც პატარას გვერდით იქნება. არ დაგავიწყდეთ, პატარას გუნება-განწყობისა და ჯანმრთელობის შესახებ ინფორმაცია რეგულარულად მიაწოდოთ მასწავლებელსა და ძიძას და მათგანაც მიიღოთ დღის ბოლოს ანალოგიური ინფორმაცია. თუ შინ ძიძა მოგყავთ, ჯობს ცოტა ხნით თქვენც დარჩეთ პატარასთან. ნება დართეთ ბავშვს, ბაღში "წაიყვანოს" საყვარელი სათამაშო. ეს მას დედასთან განშორების სიმძიმეს შეუმსუბუქებს.