როგორ არის ერთმანეთთან დაკავშირებული ალტრუიზმი და ბედნიერება
თანამედროვე კვლევები აჩვენებს, რომ არსებობს პირდაპირი კავშირი ალტრუიზმსა და ბედნიერებას შორის.
სხვების დახმარებამ შეიძლება გააძლიეროს მიკუთვნებულობის გრძნობა – ალტრუისტული აქტივობები ადამიანებს საზოგადოების ან ჯგუფის ნაწილად აგრძნობინებს თავს, რაც თავის მხრივ ზრდის მისი ბედნიერების ხარისხს.
გარდა ამისა, ალტრუიზმი ხელს უწყობს თვითშეფასების ამაღლებას, რადგან სხვების დახმარება აძლიერებს საკუთარი თავის, როგორც "კარგი" ადამიანის რწმენას.
ამავდროულად, თანაგრძნობა არ უნდა იყოს საკუთარი თავის, ინტერესებისა და მოთხოვნილებების საზიანოდ, რადგან შეიძლება გამოიწვიოს ემოციური გადაწვა. საჭიროა რეგულარულად გამოვყოთ დრო იმ აქტივობებისთვის, რომლებიც სიხარულს და მოდუნების გრძნობას გვანიჭებს.
ასევე ღირს სხვა ადამიანების მხარდაჭერის მოპოვება. მაგალითად, კოლეგებთან ან მეგობრებთან თქვენი გამოცდილების განხილვამ შეიძლება შეამციროს სტრესის დონე.
ცხოვრებაში წარმატება დამოკიდებულია არა ნიჭზე, არამედ სოციალურ უნარებზე.
მეოცე საუკუნის ბოლოს, როდესაც ფსიქოლოგიის განვითარება დაიწყო, მეცნიერებმა დაადგინეს,
რომ სოციალური ინტელექტი მნიშვნელოვანია საზოგადოებაში წინსვლისთვის. ეს არის ადამიანის ემოციების ადეკვატურად გაგების, მათი წაკითხვის, საკუთარი ემოციების ზუსტად გამოხატვის, თანაგრძნობის, სოციალური პროგნოზირების, კომუნიკაციის, თანამშრომლობისა და თანაშემოქმედების უნარი და ა.შ.
ცხოვრებაში ხშირად ირკვევა, რომ ნიჭიერი და უნიჭო ადამიანი შეიძლება იყოს ერთნაირად წარმატებული და წარუმატებელი. ბავშვს შეიძლება ჰქონდეს მაღალი ინტელექტი, კრეატიულობა, მოტივაცია, მაგრამ არ ჰქონდეს გამძლეობა და შეუპოვრობა. ამ შემთხვევაში, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ წარმატებული იყოს. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, თუ ადამიანმა გადალახა ინტელექტის (ნიჭიერების) მინიმალური ზღვარი, რომელიც საჭიროა გარკვეული ტიპის საქმიანობაში, მაშინ მისი შემდგომი წარმატებები დამოკიდებული იქნება იმაზე, თუ როგორი ხასიათი აქვს, რამდენად განვითარებულია მისი ნებისყოფა.
ცხოვრებაში წარმატების მისაღწევად მნიშვნელოვანია სოციალური ინტელექტის განვითარება.
ამისათვის უნდა შეაფასოთ იგი სპეციალისტთან, შემდეგ კი დაარეგულიროთ საჭირო პარამეტრები.
ამ ინდიკატორს აქვს თავისი პარამეტრები. ჩვეულებრივ, გამოირჩევა თვისებების რამდენიმე ბლოკი:
- შემეცნებითი (ადამიანების შესახებ ცოდნა, ეტიკეტის წესები, სოციალური ურთიერთობების სპეციფიკა, სოციალური პროგნოზირების უნარი, სოციალური ინტუიცია და ა.შ.),
- ემოციური (ემპათია, ემოციების გამოხატვისა და წაკითხვის უნარი, საკუთარი ემოციების რეგულირება და ა.შ.)
- და ქცევითი (ლიდერისა და მიმდევრის სურვილი, თანამშრომლობისა და თანაშემოქმედების უნარი და ა.შ.).
5 მიზეზი რატომ უნდა ჩავრთოთ ბებიები და ბაბუები შვილიშვილების აღზრდაში
დედებს და მამებს შეიძლება მშობლებთან რთული ურთიერთობა ჰქონდეთ, მაგრამ ეს არ უნდა აისახოს ბებიებისა და ბაბუების შვილიშვილებთან დამოკიდებულებაზე.
1. თაობათა შორის კავშირი დაცულობის შეგრძნებას ქმნის.
ოქსფორდის უნივერსიტეტის კვლევებმა აჩვენა, რომ რაც უფრო მეტად არიან ჩართულები ბებიები და ბაბუები შვილიშვილების ცხოვრებაში, მით უფრო მშვიდები და დალაგებულნი არიან ბავშვები, ნაკლები ემოციური და ქცევითი პრობლემები აქვთ მათ. უკეთ უმკლავდებიან ისეთ მატრავმირებელ ცხოვრებისეულ სიტუაციებს, როგორიცაა: მშობლების გაყრა ან სკოლაში არსებული პრობლემები. ბებიები და ბაბუები შვილიშვილებს აძლევენ დაცულობის შეგრძნებას, რომელიც მათ ეხმარებათ მინიმალური დანაკარგებით გადალახონ ყველა გამოწვევა.
ბებიების და ბაბუების მონაყოლი საკუთარი ბავშვობის თავგადასავლები, ბავშვს ეხმარება თავი განიცადოს ოჯახური ისტორიის ნაწილად, თაობებს შორის რგოლად, ეს უფრო თავდაჯერებულს ხდის მას და ეხმარება სტრესის გადატანაში.
2. ოჯახური ისტორიის ცოდნა ბავშვს აკეთილშობილებს.
ოჯახის რთულ, მძიმე პერიოდებზე ისტორიები ბავშვებში ავითარებს ემპათიას, ანუ თანაგრძნობის უნარს. ამდენად, ბებიასთან და ბაბუასთან პოზიტიური ურთიერთობა შვილიშვილებს ეხმარება კარგ და კეთილ ადამიანებად ჩამოყალიბებაში.
3. ბებიებთან და ბაბუებთან მეგობრობა ეიჯიზმზე საუკეთესო აცრაა.
ოდესღაც ყველა დავბერდებით და არავის სურს ხანდაზმულ ასაკში ეიჯიზმს (უარყოფითი დამოკიდებულება უფროსი ასაკის ადამიანებისადმი, ასაკის მიხედვით დისკრიმინაცია) წააწყდეს.
კვლევის შედეგების თანახმად, ბავშვები, რომელთაც ახლო ურთიერთობა აქვთ ბებიებთან და ბაბუებთან, უფრო ნაკლებად ექვემდებარებიან ეიჯიზმს და ხანდაზმული ადამიანების მიმართ თბილი დამოკიდებულება აქვთ.
4. მოხუცებისა და ზრდასრული შვილიშვილების ახლო ურთიერთობა იცავს დეპრესიისგან.
ემოციური სიახლოვე უფროსი თაობისა და უკვე წამოზრდილ შვილიშვილებს შორის აქვეითებს დეპრესიის რისკს როგორც ასაკოვნებში, ისე ახალგაზრდებში.
ამერიკული კვლევის მონაცემების მიხედვით, შვილიშვილებთან ურთიერთობა ემოციურად აძლიერებს მოხუცებს, ხოლო ახალგაზრდებს ბებიების და ბაბუების რჩევები ეხმარება ტონუსში ყოფნისთვის და ჩუქნის სიყვარულს.
5. შვილიშვილების აღზრდა ბებიებსა და ბაბუებს სიცოცხლეს უხანგრძლივებს.
ხანდაზმული ადამიანები, რომლებიც ბავშვების აღზრდაში აქტიურად მონაწილეობენ, უფრო დიდხანს და ბედნიერად ცხოვრობენ. შვილიშვილების აღზრდა ბებიებს და ბაბუებს ააქტიურებს, უვარჯიშებს ინტელექტს და უფრო მდგრადს ხდის სტრესისადმი. საშუალოდ, მათი სიცოცხლის ხანგრძლივობა 5 წლით იზრდება.