რას აფინანსებს საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამა საქართველოში - რა უნდა ვიცოდეთ - მკურნალი.გე

რომელიც მოსახლეობისთვის სამედიცინო მომსახურების ფინანსურ ხელმისაწვდომობას ზრდის. პროგრამა 2013 წლიდან ამოქმედდა და მას შემდეგ არაერთი ცვლილება განიცადა, რათა სხვადასხვა სოციალურ ჯგუფს განსხვავებული საჭიროებების შესაბამისი პაკეტები მიეღო.

წარმოგიდგენთ დეტალურ მიმოხილვას:

საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამის მთავარი მიზანია, უზრუნველყოს საქართველოს მოსახლეობისთვის ჯანმრთელობის დაცვის სერვისებზე ფინანსური ხელმისაწვდომობა, განსაკუთრებით მათთვის, ვისაც არ აქვს კერძო დაზღვევა ან აქვს შეზღუდული შემოსავალი.

ვისზე ვრცელდება პროგრამა?

პროგრამის ბენეფიციარები ძირითადად არიან:

• საქართველოს მოქალაქეობის დამადასტურებელი დოკუმენტის მქონე პირები.

• საქართველოში სტატუსის მქონე მოქალაქეობის არმქონე პირები, ლტოლვილის ან ჰუმანიტარული სტატუსის მქონე და თავშესაფრის მაძიებელი პირები.

პროგრამა დიფერენცირებულია სხვადასხვა ჯგუფისთვის მათი შემოსავლისა და სოციალური სტატუსის მიხედვით.

ძირითადი სერვისები, რასაც პროგრამა მოიცავს

პროგრამით გათვალისწინებული მომსახურების მოცულობა დამოკიდებულია ბენეფიციარის კატეგორიაზე, მაგრამ ძირითადი კომპონენტები, რომელსაც უმრავლესობა იღებს, არის:

1. ამბულატორიული მომსახურება (ოჯახის ექიმი): ოჯახის ექიმისა და ექთნის მომსახურება ხშირად უფასოა. ეს მოიცავს მიმართვებს, რეცეპტებს და ზოგად სამედიცინო მართვას.

2. გადაუდებელი ამბულატორიული და სტაციონარული მომსახურება: პროგრამა ფარავს გადაუდებელი მდგომარეობების მართვას (დაახლოებით 450-ზე მეტი მდგომარეობა), მათ შორის ტრავმებს, მოტეხილობებს, მოწამვლებს, მწვავე გულ-სისხლძარღვთა დაავადებებს (მაგ., ჰიპერტონული კრიზი) და სხვა მწვავე ტკივილს.

3. გეგმური სტაციონარული მომსახურება: ეს მოიცავს გეგმურ ოპერაციებსა და მკურნალობას, თუმცა დაფინანსება და თანაგადახდის (ბენეფიციარის მიერ გადასახდელი ნაწილი) წესი დამოკიდებულია პაკეტზე.

4. ონკოლოგიური დაავადებების მკურნალობა: ქიმიო- და ჰორმონოთერაპია.

5. მშობიარობა/საკეისრო კვეთა: დაფინანსება, როგორც წესი, უნარჩუნდება ყველა მოქალაქეს, განურჩევლად შემოსავლისა.

6. იმუნიზაცია (აცრები) და სკრინინგი: დაავადებების ადრეული გამოვლენისა და პროფილაქტიკის სახელმწიფო პროგრამები.

პროგრამები და პაკეტები სხვადასხვა ჯგუფებისთვის

საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამა ითვალისწინებს დიფერენცირებულ პაკეტებს მოსახლეობის შემოსავლისა და სოციალური მდგომარეობის მიხედვით. ეს პირობები ხშირად იცვლება, ამიტომ უმჯობესია, კონკრეტული დეტალების დაზუსტება მოხდეს სოციალური მომსახურების სააგენტოს ცხელ ხაზზე.

1. მაქსიმალური დაფარვის ჯგუფები (ყველაზე ფართო პაკეტი)

ამ ჯგუფებს უნარჩუნდებათ ყველაზე ფართო მომსახურების მოცულობა, ხშირად მინიმალური თანაგადახდით ან მის გარეშე:

• სოციალურად დაუცველი ოჯახები (მაღალი სარეიტინგო ქულით).

• საპენსიო ასაკის პირები (შემოსავლისა და დაზღვევის სტატუსის მიუხედავად).

• 0-დან 6 წლამდე ასაკის ბავშვები.

• შეზღუდული შესაძლებლობის სტატუსის მქონე პირები (მკვეთრად ან მნიშვნელოვნად გამოხატული).

• იძულებით გადაადგილებული პირები.

• პედაგოგები, სტუდენტები (ხშირად სპეციალური მიზნობრივი დაზღვევის კომპონენტები ემატებათ).

მაგალითად, საბაზისო პაკეტის გარდა, მათ შეიძლება ჰქონდეთ სრულად დაფინანსებული ლაბორატორიული და დიაგნოსტიკური სერვისები, ან გეგმური სტაციონარული მკურნალობის მნიშვნელოვანი ნაწილი.

2. საშუალო შემოსავლის ჯგუფები

ეს არის ის მოქალაქეები, რომელთა ყოველთვიური შემოსავალი 1000 ლარზე მეტია, მაგრამ წლიური შემოსავალი არ აღემატება 40,000 ლარს.

• მათ შეიძლება შეუნარჩუნდეთ საბაზისო პაკეტი, მაგრამ გარკვეული სერვისები (მაგალითად, გეგმური ამბულატორია) შეიძლება იყოს შეზღუდული ან ჰქონდეს თანაგადახდის უფრო მაღალი პროცენტი.

• უნარჩუნდებათ ონკოლოგიური დაავადებების მკურნალობის (ქიმიო/ჰორმონოთერაპია) და მშობიარობა/საკეისრო კვეთის დაფინანსება.

3. დაბალი შემოსავლის ჯგუფები

ეს მოიცავს მოქალაქეებს, რომელთა ყოველთვიური შემოსავალი 1000 ლარზე ნაკლებია (თვითდასაქმებულები, არარეგულარული შემოსავლის მქონე პირები და ა.შ.).

• ისინი, როგორც წესი, იღებენ საყოველთაო ჯანდაცვის საბაზისო პაკეტს, თუმცა შესაძლოა, მათთვის გათვალისწინებული იყოს გარკვეული შეზღუდვები, თუ კერძო დაზღვევითაც სარგებლობენ.

4. მაღალი შემოსავლის ჯგუფი (წლიური შემოსავალი 40,000 ლარზე მეტი)

პირები, რომელთა წლიური შემოსავალი 40,000 ლარს აღემატება, საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამით ვეღარ სარგებლობენ, თუმცა უნარჩუნდებათ დაფინანსება შემდეგ კომპონენტებზე:

• მშობიარობა/საკეისრო კვეთა და მაღალი რისკის ორსულთა, მშობიარეთა და მელოგინეთა სტაციონარული მომსახურება.

• ინფექციური დაავადებების მართვა (რაც სახელმწიფოს ინტერესს წარმოადგენს).

მნიშვნელოვანი პირობები და ლიმიტები

• თანაგადახდა: პროგრამის ფარგლებში უმეტეს შემთხვევაში მოქმედებს თანაგადახდის პრინციპი. ეს ნიშნავს, რომ მომსახურების სრული ღირებულების გარკვეულ პროცენტს (მაგალითად, 10-დან 30%-მდე, პაკეტის მიხედვით) ფარავს ბენეფიციარი. სოციალურად დაუცველთათვის და ბავშვებისთვის ეს პროცენტი მინიმალურია ან საერთოდ არ არსებობს.

• ლიმიტები: გადაუდებელი სტაციონარული მომსახურების შემთხვევაში შეიძლება დაწესებული იყოს ლიმიტი ერთეულ შემთხვევაზე (მაგალითად, 15,000 ლარი).

• გამორიცხვები: პროგრამა არ ფარავს სტომატოლოგიურ მომსახურებას (გარდა გამონაკლისი შემთხვევებისა), სათვალეებით უზრუნველყოფას და გარკვეულ გეგმურ სერვისებს ან მედიკამენტებს, რომლებიც პროგრამის ნუსხაში არ შედის.

• კერძო დაზღვევა: თუ მოქალაქე სარგებლობს კერძო დაზღვევით, მისი საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამაში ჩართულობა შეიძლება იყოს შეზღუდული (განსაკუთრებით საშუალო და მაღალი შემოსავლის მქონე პირებისთვის), რათა არ მოხდეს სახელმწიფო და კერძო დაფინანსების დუბლირება.

როგორ დააზუსტოთ თქვენი პაკეტი?

იმის გამო, რომ საყოველთაო ჯანდაცვის პირობები მუდმივად რეგულირდება და თითოეული მოქალაქის პაკეტი ინდივიდუალურია მისი შემოსავლის მიხედვით, ყველაზე ზუსტი ინფორმაციის მისაღებად რეკომენდებულია:

• დარეკოთ სოციალური მომსახურების სააგენტოს ცხელ ხაზზე - 1505 და პირადი ნომრის მითითებით გადაამოწმოთ, კონკრეტულად რა ტიპის პაკეტით სარგებლობთ და რა მოცულობის დაფინანსება გეკუთვნით.

ეს პროგრამა უზრუნველყოფს მოსახლეობის უმრავლესობისთვის ჯანდაცვის საბაზისო სერვისებზე წვდომას და ამცირებს ფინანსურ რისკებს გადაუდებელი საჭიროებების დროს.