ნორმალურია თუ არა მეგობრების არარსებობა
თუ ადამიანი ინტროვერტია და მარტო კომფორტულად გრძნობს თავს, ეს ნორმალურია. სხვა შემთხვევებში, მეგობრობის ნაკლებობა შეიძლება იყოს საგანგაშო სიგნალი.
თუ ადამიანს სურს მეგობრობა, მაგრამ ვერ ახერხებს ურთიერთობების დამყარებას, ეს შეიძლება მიუთითებდეს დაბალ თვითშეფასებაზე, სოციალურ შფოთვაზე ან წარსულში არსებულ უარყოფით გამოცდილებაზე. ზოგჯერ მიზეზი მდგომარეობს უსარგებლობის განცდაში ან უარყოფის შიშში.
თუ მარტოობას თან ახლავს საკუთარი თავის შეცოდების გრძნობა და შფოთვა, ეს უნდს იყოს დახმარების ძიების მიზეზი.
2025 წელს ამერიკელმა ფსიქოლოგებმა, მიჩიგანის უნივერსიტეტიდან, შეისწავლეს მთელი ცხოვრების განმავლობაში მეგობრობისა და რომანტიული სიყვარულის გავლენა დეპრესიის სიმპტომებზე.
მკვლევარები აღნიშნავენ, რომ საზოგადოება ხშირად მეტ მნიშვნელობას ანიჭებს რომანტიკულ ურთიერთობებს და მათ ბედნიერების მთავარ წყაროდ მიიჩნევს. თუმცა, მეგობრობა შეიძლება იყოს უფრო სტაბილური და საიმედო ბუფერი დეპრესიის წინააღმდეგ.
კროსვორდები ვერ გვიხსნის ხანდაზმული დემენციისგან
თუმცა, თუ ტვინი აქტიურად მუშაობს მთელი ცხოვრების მანძილზე, მაშინ ინტელექტის ასაკთან დაკავშირებული დაქვეითება უფრო მაღალი მაჩვენებლიდან დაიწყება.
აბერდინის უნივერსიტეტის (დიდი ბრიტანეთი) ფსიქოლოგების მიერ ჩატარებული კვლევის შედეგები The British Medical Journal-ის საშობაო ნომერში გამოქვეყნდა.
ამ სფეროში წინა კვლევებმა აჩვენა, რომ სამუშაო მდგომარეობაში გონებრივი შესაძლებლობების შესანარჩუნებლად და ასაკთან დაკავშირებული დემენციის რისკის შესამცირებლად, სასარგებლოა კროსვორდების, სუდოკუს, თავსატეხების ამოხსნა, კითხვა, ასევე სამაგიდო თამაშების თამაში და მუსიკალურ ინსტრუმენტებზე დაკვრა. როჯერ სტაფმა და მისმა კოლეგებმა გადაწყვიტეს კიდევ ერთხელ შეემოწმებინათ ეს ჰიპოთეზა.
ამისთვის მეცნიერებმა გამოიყენეს შოტლანდიის საგანმანათლებლო კვლევის საბჭოს არქივის მონაცემები. კვლევის 498 მონაწილე დაიბადა 1936 წელს, და 1947 წელს, 11 წლის ასაკში, მათ ინტელექტუალური შესაძლებლობების დონის ტესტირება ჩაუტარდათ. 2000 წელს, როდესაც ყველა ეს ადამიანი 64 წლის გახდა, მათ კვლავ ჩაუტარეს სხვადასხვა ტიპის მეხსიერების და ინფორმაციის დამუშავების სიჩქარის ტესტები.
მონაწილეებმა ეს ტესტები კიდევ ხუთჯერ გაიარეს მომდევნო 15 წლის განმავლობაში. გონებრივი შესაძლებლობების სტანდარტული ტესტირების გარდა, მონაწილეებმა ასევე შეავსეს კითხვარი, რათა შეეფასებინათ მათი ინტერესი კითხვის, სხვადასხვა პრობლემის, გამოცანების, თავსატეხების გადაჭრის, სხვადასხვა იდეების განხილვისა და ინტელექტუალური ცნობისმოყვარეობის დონის შესახებ. შეგროვებული ინფორმაციის ანალიზმა აჩვენა, რომ მთელი ცხოვრების მანძილზე რეგულარული გონებრივი აქტივობა, ტვინის სტიმულირება, პირდაპირ კავშირშია სიბერეში ინტელექტის მაღალ დონესთან. სამწუხაროდ, ეს არ ახდენს გავლენას ასაკთან ერთად კოგნიტური დაქვეითების ხარისხზე. „მიუხედავად იმისა, რომ მთელი ცხოვრების განმავლობაში ტვინის აქტიური გამოყენება არ იცავს სიბერეში ინტელექტის დაქვეითებისაგან, ის ქმნის უფრო მაღალ საწყის წერტილს, საიდანაც იწყება ეს დაქვეითება“, - აღნიშნა სტაფმა.