7 სახიფათო შეცდომა აბების მიღებისას
(„500 მგ-ს ვიყიდი, შუაზე გავყოფ - უფრო მომგებიანია“; „ბავშვის წამალი დამრჩა, უბრალოდ მეტს დავლევ და ყიდვა არ დამჭირდება“; და ა.შ.). ზოგიერთი გავრცელებული შეხედულება ზოგჯერ უბრალოდ საშიშია („10 დღის განმავლობაში ანტიბიოტიკებს არ მივიღებ, შეფუთვა შვიდი დღისთვისაა განკუთვნილი“; „ხველამ გამიარა“, „აბების მიღებას თავი დავანებე, რატომ უნდა მივიღო ქიმია ტყუილად“).
რა დოზები არსებობს
ბევრი პრეპარატის ინსტრუქციას ზეწრები უმიზეზოდ არ ჰქვია: მწარმოებელმა მომხმარებელს ყოვლისმომცველი ინფორმაცია უნდა მიაწოდოს, თუმცა ეს შეიძლება დამაბნეველიც იყოს. ერთჯერადი დოზა არის პრეპარატის რაოდენობა, რომლის გადაჭარბება ერთ დოზაში არ არის რეკომენდებული. ამავდროულად, დღეში შეიძლება რამდენიმე დოზის მიღება.
მაქსიმალური დღიური დოზა არის პრეპარატის მაქსიმალური რაოდენობა 24 საათის განმავლობაში. მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ ზოგიერთი მედიკამენტი ერთდროულად რამდენიმე აქტიურ ინგრედიენტს შეიცავს. თუ ორ ან მეტ მედიკამენტს იღებთ, უნდა გაითვალისწინოთ მათი საერთო რაოდენობა. მაგალითად, აცეტილსალიცილის მჟავა შედის როგორც გულის სამკურნალო პრეპარატებში, ასევე გაციების საწინააღმდეგო კომპლექსებში. ორივეს მიღებისას დარწმუნდით, რომ ისინი ჯამში არ აღემატებიან მაქსიმალურ დღიურ დოზას - 3 გრამზე მეტს.
ტოქსიკური დოზა არის ნივთიერების რაოდენობა, რომელიც იწვევს ორგანიზმში პათოლოგიურ ცვლილებებს, მაგრამ საბედნიეროდ არ იწვევს სიკვდილს.
თერაპიული დოზა არის პრეპარატის რაოდენობა, რომელიც იძლევა თერაპიულ ეფექტს. დოზა შეიძლება იყოს მინიმალური ან მაქსიმალური. ბევრი მედიკამენტი, განსაკუთრებით კურსებად ან მუდმივად მისაღები, იწყება მინიმალური დოზით, თანდათანობით იზრდება.
შემანარჩუნებელი დოზა არის პრეპარატის მინიმალური დოზა, რომელიც რეგულარული გამოყენებით იძლევა თვალსაჩინო ეფექტს. მას შემდეგ, რაც ექიმი ხედავს სტაბილურ შედეგს, ის გვთავაზობს შემანარჩუნებელი დოზის მიღების გაგრძელებას.
რატომ არის საშიში ექიმის რეკომენდაციების შეუსრულებლობა?
- მოხერხებულობის მიზნით, თქვენ ყიდულობთ დიდ დოზას და იღებთ ნახევარ ტაბლეტს. მაგრამ ზოგიერთი პრეპარატის გაყოფა შეუძლებელია. ეს ეხება შემოგარსული აპკის მქონე პრეპარატებს, რომლებიც იცავს აქტიურ ნივთიერებას კუჭის წვენისგან, ან, პირიქით, იცავს კუჭს კომპონენტის აგრესიული ზემოქმედებისგან. ანუ, პრინციპში, შეუძლებელია გარსის მთლიანობის დარღვევა. ხოლო ნელა გამოთავისუფლებადი ფორმები - „რეტარდი“ - სპეციალურად არის შექმნილი ისე, რომ პრეპარატი თანდათან იხსნება, მოქმედებს დიდი ხნის განმავლობაში, ინარჩუნებს გარკვეულ კონცენტრაციას ორგანიზმში. და რა თქმა უნდა, არ დაგავიწყდეთ, რომ აქტიური ნივთიერება ყოველთვის თანაბრად არ ნაწილდება ტაბლეტში, ამიტომ თვალით გატეხილი ნახევარი ყოველთვის ნახევარი არ არის.
- იყენებთ ბავშვთა მედიკამენტს გაზრდილი დოზით. ამით ზიანი არ მოგადგებათ, მაგრამ სასურველი ეფექტიც არ იქნება. მაგალითად, ბავშვებისთვის განკუთვნილი გაციების სამკურნალო საშუალებები შეიცავს ვაზოკონსტრიქტორული კომპონენტების უფრო დაბალ კონცენტრაციას, ამიტომ სამი ან ოთხი შესხურებაც კი არ მოიტანს შვებას.
- შეგნებულად ამცირებთ პრეპარატის დოზას, იღებთ მას „ყოველ მეორე ჯერზე“. რეგულარულად მისაღები მრავალი პრეპარატისთვის უაღრესად მნიშვნელოვანია სისხლში სტაბილური თერაპიული კონცენტრაცია: ესენია არტერიული წნევის დამწევი პრეპარატები, სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები, ანტიბიოტიკები, პერორალური კონტრაცეპტივები და სხვა ჰორმონალური პრეპარატები - და ა.შ. ამ ბალანსის დარღვევამ შეიძლება გამოიწვიოს პათოგენური მიკროორგანიზმების რეზისტენტობა, გულ-სისხლძარღვთა შეტევები და არასასურველი ორსულობაც კი, კონტრაცეპტივების მიღების მიუხედავად.
- ცვლით პრეპარატის მიღების ფორმას - ენის ქვეშ იყენებთ იმას, რაც უნდა გადაყლაპოთ. და პირიქით. პრეპარატები უფრო სწრაფად და სრულად შეიწოვება ლორწოვანი გარსებიდან. თუ პირში გახსნით ტაბლეტს მიღებული აქტიური ნივთიერების დოზა შეიძლება უფრო მაღალი იყოს და ეფექტი - უფრო სწრაფი. ბოლოს და ბოლოს, პრეპარატმა არ გაიარა კუჭის მჟავე გარემოში და არ გადამუშავდა ღვიძლის მიერ. და პირიქით, თუ ექიმის მიერ დანიშნულს ენის ქვეშ, დალევთ, საჭირო დოზას ვერ მიიღებთ.
- წამლის მიღების რეჟიმის დარღვევა ყოველთვის არ არის უპასუხისმგებლობის ან განზრახვის შედეგი. ზოგჯერ შეიძლება უბრალოდ რიცხვებში დაიბნეთ. მაგალითად, როდესაც საქმე ეხება თხევად ფორმებს - სიროფებს, სუსპენზიებს და ა.შ. ბოლოს და ბოლოს, ანოტაციაში თითქმის ყოველთვის მითითებულია დოზა გრამებში ხოლო შეფუთვის საზომ თავსახურებსა და კოვზებზე დაყოფა მილილიტრებშია მითითებული. მილილიტრის დალევა არ ნიშნავს, რომ აქტიური ნივთიერების ერთი გრამი მიიღეთ. მოცულობისა და წონის საზომები არ უნდა აგვერიოს. რა უნდა გავაკეთოთ? შეხედეთ შეფუთვას. როგორც წესი, მასზე შესაბამისობა წერია - მაგალითად, ხსნარის 1 მლ = აქტიური ნივთიერების 2.5 მგ. ეს ნიშნავს, რომ ჩაის კოვზის, ანუ 5 მლ-ის დალევით, მიიღებთ ნივთიერების 2.5 . 5 = 12.5 მგ-ს. კიდევ ერთი დამაბნეველი სიტუაცია შეიძლება წარმოიშვას რეცეპტის არასწორი ინტერპრეტაციის გამო. თუ ექიმმა რიცხვი წილადად დაწერა - 1/2, 1/4. - ის ტაბლეტის ნაწილს გულისხმობდა - ნახევარს ან მეოთხედს. ხოლო თუ რამე მძიმით არის მითითებული - 1.5 - ეს არ არის ერთნახევარი ტაბლეტი, არამედ ნივთიერების დოზა, რომელიც უნდა მიიღოთ (მაგალითად, ღამით 1.5 მგ - ერთი ტაბლეტი).