როგორ გადავეჩვიოთ პარასკევის ლოდინს
მაგრამ, იმავდროულად, უმრავლესობისთვის ეს არის სამუშაო - მთავარი ოკუპაცია ცხოვრებაში.
ფსიქოლოგიური აშლილობის ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი არის ის, რომ ადამიანების დიდი ნაწილი ათწლეულების განმავლობაში, ან თუნდაც მთელი მათი ცხოვრების განმავლობაში აკეთებს იმას, რისი გაკეთებაც არ უნდა. იგივე შეიძლება ითქვას სხვადასხვა საყოფაცხოვრებო მოვალეობების შესრულებაზე, ოჯახურ ცხოვრებაზე და ბავშვების აღზრდაზეც კი. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ადამიანები ბევრ რამეს ითმენენ და ცხოვრების წლებს ატარებენ იმაში, რაც მათ სიამოვნებას და სიხარულს არ ანიჭებს.
ძველად, მძიმე დანაშაულისთვის ერთ-ერთი მკაცრი სასჯელი სწორედ „მძიმე შრომა“ იყო. რა დანაშაულისთვის ისჯებიან დღეს ადამიანები, რომლებიც, ზოგადად, არაფერში არიან დამნაშავენი? –
ექსპერტების აზრით, იმის კეთებას, რაც არ მოგწონთ და არ გინდათ, აზრი მხოლოდ რაღაც კრიტიკულ სიტუაციაში აქვს. ყველა სხვა შემთხვევაში, უნდა შეეცადოთ თავიდან აიცილოთ იგი ყველა შესაძლო გზით.
როგორ გავაკეთო ეს? დასაწყისისთვის, მიუკერძოებლად გააანალიზეთ რა მოხდება, თუ თავს „სასჯელისგან“ გაათავისუფლებთ: თუ ცუდი არაფერი მოხდა, დაუყოვნებლივ უნდა შეწყვიტოთ იმის კეთება, რაც არ მოგწონთ; თუ შესაძლებელია მეტ-ნაკლებად სერიოზული ნეგატიური შედეგები, ყველაფერი გააკეთეთ ამ შედეგების ზიანის შესამცირებლად.
იყავით გულწრფელი საკუთარ თავთან. უმრავლეს შემთხვევაში ზაზუნას ბორბალში გაუთავებელი რბოლიდან გამოსვლა კატასტროფას არ გამოიწვევს.
და ნუ იმეგობრებთ თანამშრომლებთან. სამსახურში არაფორმალური ურთიერთობების დამყარება კოლეგებთან და მით უმეტეს უფროსთან, ასევე სავსეა ფსიქოლოგიური დისკომფორტით, კონფლიქტებითა და ადამიანისთვის ზედმეტი ნეგატიური ემოციებით. ამ ყველაფერს მუშაობაში მხოლოდ ხელის შეშლა შეუძლია. ადამიანები მიდრეკილნი არიან წმინდა საქმიანი ურთიერთობები ინტერპერსონალურ ურთიერთობებში აურიონ - მთელი მათი ემოციური შეფერილობით, უკმაყოფილებით, იმედგაცრუებით და უსამართლობაზე მკვეთრი რეაქციით. აქედან ჩნდება ბევრისთვის ნაცნობი გრძნობები, როცა კოლეგები რეგულარულად აბრაზებენ და ბოსი აღიზიანებს.