შეიძლება თუ არა ცემინების შეკავება
ცემინება გარე გამღიზიანებლებზე ორგანიზმის დამცველობითი რეაქციაა. ის დამახასიათებელია ადამიანისა და ცხოველებისათვის.
ცემინების სურვილი აღმოცენდება ცხვირის ან ცხვირხახის ლორწოვან გარსზე გამღიზიანებლის (მტვრის ნაწილაკები, ალერგენები და სხვა გამღიზიანებელბი) მოხვედრისას. აღნიშნული რეფლექსი ხელს უწყობს ზედა სასუნთქი გზებიდან უცხო ნივთიერებების გამოდევნას.
ცემინებისას, ცხვირიდან ლორწოს წვეთები გამოიტყორცნება წამში 44 მეტრის სიჩქარით. ცემინების წინ სასუნთქ სისტემაში, ცხვირის დანამატებში, ცხვირის ღრუში, ხორხსა და ფილტვებში იზრდება წნევა. ცემინების შეკავებისას, სასუნთქი სისტემის ორგანოებში წნევა კიდევ უფრო მეტად, 5-24-ჯერ იზრდება. სწორედ ამის გამოა სახიფათო ცემინების შეკავება, რამაც შეიძლება გარკვეული ტრავმები გამოიწვიოს. კერძოდ, დაფის აპკის, თვალის, ცხვირის ან დაფის აპკის სისხლძარღვების დაზიანება.