რომელი ფაქტორი აბრკოლებს ქალების სპორტდარბაზში სიარულს ყველაზე ხშირად
ამის მიზეზია ტანსაცმელი და სხეულის ფორმა.
ლივერპულის ჯონ მურის უნივერსიტეტის მეცნიერებმა დაადგინეს, რომ ქალები უფრთხიან სპორტდარბაზში სიარულს მათი გარეგნობისა და ტანსაცმლის გამო, რომელიც, მათი აზრით, შეიძლება იყოს ძალიან ვიწრო ან არ შეეფერებოდეს მათი ტანის ტიპსა და ფორმას. ამ პრობლემის შესახებ Daily Mail წერს.
გამოკითხვაში მონაწილეობდა სპორტულ დარბაზში მოვარჯიშე 279 ქალი, როგორც მოქმედი, ასევე ყოფილი მოვარჯიშე. ყველა რესპონდენტმა უპასუხა 130 კითხვას სპორტულ აქტივობასთან დაკავშირებით.
ქალების ყველაზე გავრცელებული დამაბრკოლებელი ფაქტორი იყო ის, რომ ისინი თავს განსჯიდნენ თავიანთი გარეგნობისა და სპორტდარბაზში ვარჯიშის გამო. ამავდროულად, გამოკითხვის მონაწილეთა თითქმის მეოთხედმა განაცხადა, რომ მათ მიიღეს მინიმუმ ერთი კომენტარი მაინც სპორტდარბაზში მყოფი მამაკაცებისგან, რომელთაგან ზოგიერთი მათგანი იყო არასასურველი კომპლიმენტები მათი გარეგნობის შესახებ და ასევე კომენტარები ვარჯიშის ტექნიკის გამო.
ქალებს ასევე ეშინიათ, რომ შეიძლება დასცინონ თავიანთი სპორტული ჩაცმულობისა და გარეგნობის გამო. ამ მიზეზით, მონაწილეები ძალიან სერიოზულად ეკიდებიან სავარჯიშო ტანსაცმლის არჩევანს.
მაგალითად, ზოგიერთმა რესპონდენტმა აღიარა, რომ მათი აზრით, მათი სხეულის ნაწილები საშინლად გამოიყურება მჭიდრო ან მოკლე ტანსაცმელში. მათ ასევე თქვეს, რომ ეშინოდათ ტანსაცმელზე ოფლის ლაქების და საცვლების გამოჩენის.
„შეიძლება მცირე პრობლემად მოგეჩვენოთ, რომ ქალებს ეშინიათ შორტების ჩაცმა მათი სხეულის ტიპის და ფორმის გამო ან გრძნობენ, რომ ძალიან ხანდაზმულები არიან მოკლე ტოპებისთვის, მაგრამ ეს ნამდვილად მნიშვნელოვანი საკითხია, განსაკუთრებით მაშინ, თუ ეს ხელს უშლის მათ ვარჯიშში და შესაბამისად, პოტენციურად იმოქმედებს მათ ჯანმრთელობაზე.“- განაცხადეს მკვლევარებმა.
კვლევამ ასევე დაადგინა, რომ ქალები ებრძვიან თვითკრიტიკას და დაბალ თვითშეფასებას. ერთ-ერთმა მათგანმა ექსპერტებს უთხრა: „სპორტდარბაზში დავდიოდი და მერე ვბრუნდებოდი, რადგან მაწუხებდა ჩემი კანის მდგომარება“. ზოგიერთმა მონაწილემ აღიარა, რომ დარბაზში წასვლამდე დაახლოებით 40 წუთის განმავლობაში იკეთებდა მაკიაჟს.
თუმცა, რამდენიმე ქალმა თქვა, რომ ისინი თავს უფრო თავდაჯერებულად გრძნობდნენ, როდესაც აიღეს სპორტული დარბაზის ტრადიციულად "მამაკაცური" ადგილები, როგორიცაა შტანგის ზონა და აჯობეს შედეგებით მამაკაცებს.
მკვლევრები ამბობენ, რომ საზოგადოებრივი ჯანდაცვის სფეროში მომუშავე კომპანიებმა ხელი უნდა შეუწყოს ვარჯიშს არა მხოლოდ ქალების გარეგნობის, არამედ მათი ჯანმრთელობისა და კეთილდღეობისთვისაც. ისინი ასევე ითხოვენ სპორტულ დარბაზებში შევიწროებისა და ბულინგის საწინააღმდეგო პოლიტიკის შემოღებას.