კეთილი გენიოსი
განვავითაროთ ნეირონები
დაბადებამდე ბავშვის განვითარების პერიოდს პრენატალური ეწოდება და მეცნიერთა გაუნელებელი ინტერესისა და კვლევის სფეროა. გამოიკვლიეს, რომ მუცლადყოფნის პერიოდში ბავშვის ტვინი მოზრდილისაზე 2-3-ჯერ მეტ ნეირონს შეიცავს, თუმცა ორსულობის დასასრულისთვის ამ ნეირონთა ნახევარი იღუპება. მეცნიერებმა წამოაყენეს ჰიპოთეზა, რომ ისინი ატროფირდებიან.
მეცნიერულად დამტკიცებულია, რომ მუცლადყოფნის პერიოდში პატარას ესმის გარემომცველი სამყაროს ხმები, არჩევს დედის ხმას, რეაგირებს მუსიკალურ რიტმზე. ნეირონების ატროფირების მიზეზია მათი უმოქმედობა. აქედან გაჩნდა თეორია, რომ ბავშვის დაბადებამდე აუცილებელია ნაყოფთან მუშაობა.
დღეისათვის უკვე ცნობილია, რომ ფსიქიკური მომწიფებისა და ინტელექტის დონე განისაზღვრება არა იმდენად “მომუშავე” ნეირონთა რაოდენობით, რამდენადაც მათ შორის კავშირის სიმტკიცისა და სიღრმით. პრენატალური განვითარების მეთოდები თანდათან პოპულარობას იხვეჭს.
იმღერე, დედიკო!
თუ ისტორიას გადავხედავთ, აღმოჩნდება, რომ პრენატალური განვითარება ჯერ კიდევ უძველეს დროს იყო პოპულარული, როცა ორსულებს ევალებოდათ მშვენიერების სამყაროსთან ზიარება და უარყოფითი მოვლენებისთვის თავის არიდება. პრენატალური პედაგოგიკის იდეები ევროპასა და ამერიკაში გასული საუკუნის მეორე ნახევარში გავრცელდა. პოპულარული გახდა მუსიკალური განვითარების მეთოდი, რომელმაც საინტერესო შედეგები აჩვენა: ბავშვები, რომელთა დედებიც ორსულობის პერიოდში ამ მეთოდს მისდევდნენ, ნაკლებად იბადებოდნენ პრობლემებით, არ აწუხებდათ ჰიპოქსია. დაბადების შემდეგ კი თანატოლებთან შედარებით ნაკლებად ავადმყოფობდნენ და ჰქონდათ აშკარად გამოკვეთილი შემოქმედებითი უნარები. ამ მეთოდს საფუძვლად უდევს მღერის სისტემა, აქცენტი კეთდება მელოდიაზე, ინტონაციაზე. სიმღერის ან სხვა მუსიკალური დატვირთვის (სიმღერის მოსმენა, რაიმე ინსტრუმენტზე დაკვრა, ცეკვა) პროცესში დედისა და ბავშვის ორგანიზმზე განსაკუთრებული ფსიქოლოგიური, ფიზიოლოგიური და ვიბრაციული ზემოქმედება ხდება.
ეს მუსიკალური ზემოქმედების მეთოდი, ისევე როგორც სხვა პრენატალური მეთოდები, ეხმარება დედასა და ბავშვს შორის ემოციური სიახლოვის ფორმირებას, ნორმალიზდება ორსულის ფიზიკური და ფსიქოლოგიური მდგომარეობა.
“ვიურთიერთოთ მუცელთან”
უნდა გვახსოვდეს, როგორც ნებისმიერ სხვა საქმეში, გადამეტება აქაც დაუშვებელია. შეასრულეთ სპეციალისტთა მითითებები, მიენდეთ საკუთარ ინტუიციას, გამოიყენეთ პრენატალური განვითარების გამოცდილი ხერხები.
შეინარჩუნეთ დადებითი ემოციური ფონი:
ორსულობის პერიოდში იზრუნეთ იმაზე, რომ მაქსიმალურად შეამციროთ სტრესები და უზრუნველყოთ საკუთარი თავი სიმშვიდით და დადებითი ემოციებით. შეეცადეთ მუდმივად იყოთ სასიამოვნო შთაბეჭდილებების ქვეშ. მუდმივად იურთიერთეთ “მშვენიერების სამყაროსთან”.
შექმენით მუსიკალური გარემო:
ბავშვი რეაგირებს განსხვავებულ რიტმებსა და მელოდიებზე. შეეცადეთ მოუსმინოთ კლასიკას (მოცარტს, ვივალდის, შოპენს), სხვადასხვა სტილისა და მიმდინარეობის მუსიკას (ჯაზს, ბლუზს, ფოლკს), თან იმღერეთ, შეგიძლიათ იცეკვოთ კიდეც (დაიცავით სიფრთხილე მოძრაობის დროს). თქვენ აუცილებლად იგრძნობთ, რომელი მუსიკა მოსწონს თქვენს პატარას.
ესაუბრეთ:
რომც არ არსებობდეს გამოკვლევები, რომლებიც ამტკიცებს, რომ ბავშვი მუცლადყოფნის პერიოდში რეაგირებს დედის ხმაზე - მშვიდდება ან პირიქით გამოცოცხლდება, თითქოს დიალოგში ერთვება, მაინც უნდა ესაუბროთ ბავშვს ძალიან ხშირად, ასეთი “საუბრები მუცელთან” ამშვიდებს და ეხმარება დედის როლის გათავისებას. უამბეთ პატარას, რა ხდება თქვენ გარშემო, ხმამაღლა იკითხეთ ლექსები ან ზღაპრები.
მოეფერეთ მუცელს:
პატარა ხშირად რეაგირებს ნაზ შეხებაზე, რასაც აქტიური მოძრაობებით პასუხობს და უხარია.