ლალი ჩხიკვაძე

ფიზიოლოგია

ამ დროისთვის ბავშვის გარესამყაროსთან კომუნიკაციის ერთადერთი გზა ტირილია. მაგრამ თქვენ შეგიძლიათ დაუკავშირდეთ თქვენს შვილს ხმით, ჩახუტებით და შეხებით. ორი კვირის ბავშვს უკვე შეუძლია დედის ხმის ამოცნობა და სხვებისგან გარჩევა.

მეორე კვირაში ბავშვი იბრუნებს პირველ კვირაში დაკარგულ წონას. კვირის ბოლოსთვის ახალშობილთა ფიზიოლოგიური სიყვითლეც გადის.

ჩვილები იბადებიან ახლომხედველები, ამიტომ ბავშვს შეუძლია დაინახოს მხოლოდ ის, რაც არის ძალიან ახლოს, არაუმეტეს 20-25 სმ მანძილზე, ახალშობილს შეუძლია ნათლად დაინახოს თქვენი სახე მხოლოდ მაშინ, როცა მას ძალიან ახლოს იჭერთ. არ გაგიკვირდეთ, რომ თვალებში არ გიყურებთ – მას ბევრად უფრო აინტერესებს თქვენი წარბების, თმის ან მოძრავი პირის ყურება.

პირველ თვეში ხდება შეცნობის პროცესი. კვლევებმა აჩვენა, რომ ბავშვებს ურჩევნიათ ადამიანის სახეები, ვიდრე ზოლები და ფერები. მეორე ადგილზეა მაღალი, კონტრასტული (შავ-თეთრი), დიდი, მარტივი ხაზები.

გარდა ამისა, ახალშობილს შეიძლება აღენიშნებოდეს სიელმე, რაც ასევე ნორმალურია მისი ასაკისთვის. ეს ხდება თვალის კუნთების ფიზიოლოგიური სისუსტის გამო. ბავშვი გაიზრდება და მზერაც გასწორდება.

ბავშვები ძალიან მგრძნობიარენი არიან სინათლის მიმართ და შეუძლიათ სამ განზომილებაში ხედვა.

ახალშობილებს უფრო მეტი ძვალი აქვთ, ვიდრე მოზრდილებს

ორი კვირის ბავშვს დაახლოებით 300 ძვალი აქვს, ზრდასრულს კი 206. მიზეზი არის ის, რომ ოსიფიკაციის პროცესის დროს, რომელიც შეიძლება გაგრძელდეს დაბადებიდან თვეების და წლების განმავლობაში, ზოგიერთი ძვალი ერთმანეთს ერწყმის. მაგალითად, ახალშობილთა თავის ქალას ძვლები ცალკეული ძვლოვანი მონაკვეთებია, რომლებიც ერთიანდებიან დაახლოებით ორი წლის განმავლობაში.

რა შეუძლია ბავშვს

ორი კვირის ბავშვი უკვე იწყებს ამ უზარმაზარ სამყაროსთან შეგუებას. სიცოცხლის მეორე კვირაში ახალშობილი იწყებს ახალი შეგრძნებების აღქმას. მაგალითად, როდესაც ბავშვი მოუსვენრადაა, შეგიძლიათ მისი ყურადღების გადატანა ხმიან სათამაშოზე, ის მოუსმენს ხმას. ბავშვი უფრო ადვილად დამშვიდდება თქვენი ხმის ან სიმღერის ხმაზე.

ბავშვი ასევე იწყებს მკვეთრი სათამაშოების დანახვას. ის მაინც ვერ ხედავს კარგად ფერებს, მაგრამ უკვე შეუძლია თვალისაგან მცირე მანძილზე არსებული ნათელი ობიექტების მოძრაობებზე თვალის დევნება.

თუ ბავშვს დაარწევთ ან უბრალოდ ხელში აყვანილს გაატარებთ, ის ასევე სივრცეში გადაადგილებისას ახალ შეგრძნებებს აღიქვამს. ეს არის ვესტიბულური აპარატის ერთგვარი ვარჯიში. დროთა განმავლობაში, სწორედ ვესტიბულური აპარატი დაეხმარება მას სივრცეში სხეულის შენარჩუნებაში და, შესაბამისად, სეირნობაში, სიარულში, სირბილში, ტრიალში და მრავალი სხვა უფრო რთული მოქმედების შესრულებაში.

ძილი და კვება

ორი კვირის ბავშვი ჭამს უფრო აქტიურად და უფრო მეტხანს, ვიდრე დაბადებისას. მისი კუჭის მოცულობა ორ კვირაში იზრდება დაახლოებით 10-15-ჯერ ახალშობილთან შედარებით და დაახლოებით 2-ჯერ, ვიდრე ბავშვის სიცოცხლის 1 კვირის განმავლობაში. ახლა მისი კუჭის მოცულობა 80-130 მლ-ია. სწორედ ამიტომ, ბავშვმა შეიძლება მოითხოვოს ჭამა ბევრად უფრო იშვიათად, ვიდრე ადრე. საშუალოდ, კვებას შორის შესვენება არის 1,5-2 საათი დღის განმავლობაში და 3-4 საათი ღამით.

არიან ბავშვები, რომლებსაც უკვე ამ ასაკში სძინავთ დაახლოებით 6 საათი ღამით გაღვიძების გარეშე. მაგრამ ამავდროულად, ძუძუთი კვებისას, რეკომენდებულია მინიმუმ ერთი ღამის კვება (დაახლოებით დილის 2-დან 4 საათამდე), რადგან ღამით უფრო მეტი პროლაქტინის ჰორმონი იწარმოება, რომელიც ხელს უწყობს ძუძუთი კვებას.

ბავშვის სიფხიზლის დრო იზრდება. მას შეუძლია იღვიძოს დაახლოებით 30-40 წუთის განმავლობაში. ეს მშვენიერი დროა დედასთან კავშირისათვის და სათამაშოდ.

დროულ ბავშვებში დაბადებიდან ორ კვირაზე ყველაზე გავრცელებულია კოლიკა, რომელიც გვხვდება ბავშვების დაახლოებით 20-25%-ში. მათი განვითარება არ არის დამოკიდებული კვების ტიპზე.

არსებობს ეგრეთ წოდებული „ღულე ოფთჰრეეს“ „სამის წესი“. თუ პრობლემა:

• ვითარდება სიცოცხლის პირველი სამი კვირის განმავლობაში;
• გრძელდება დღეში სამი საათი ან მეტი;
• მეორდება კვირაში, სულ მცირე, სამი დღე;
• გრძელდება, სულ მცირე, სამი კვირა;
• ქრება დაახლოებით სამი თვის ასაკში.

მაშინ, სავარაუდოდ, ეს არის ჩვილის კოლიკა. უფრო მეტიც, ტირილის ეპიზოდებს შორის ინტერვალებში ბავშვი სრულად ნორმალურად გრძნობს თავს. კოლიკა შეიძლება მოხდეს დღის ნებისმიერ დროს, მაგრამ ჩვეულებრივ ეს ხდება საღამოს 6 საათის შემდეგ და შუაღამემდე.

ჩვილების კოლიკის ზუსტი მიზეზები უცნობია. ეს მოიცავს მოუმწიფებელ ნერვულ სისტემას, კვების დროს ჰაერის ყლაპვას, ბავშვის ნაწლავის მიკროფლორის ჩამოყალიბებას და შეშფოთებულ მშობლებს. მიუხედავად ამისა, ჯერ კიდევ გაუგებარია რატომ აქვს ზოგიერთ ბავშვს კოლიკა, ზოგს კი არა.

ჩვილ ბავშვთა კოლიკის მკურნალობა ძირითადად მოიცავს ორგანიზაციულ ასპექტებს. დღემდე, ჩვილ ბავშვთა კოლიკის სამკურნალო საშუალება ჯერ არ არის გამოგონილი. ყველა მედიკამენტი, რომელიც დღეს ბაზარზე წარმოდგენილია, როგორც „ჩვილის კოლიკის სამკურნალო საშუალება“ სხვა არაფერია, თუ არა პლაცებო და ხშირად სახიფათო.

რა არის ეფექტური ჩვილის კოლიკისთვის?

არსებობს რამდენიმე უსაფრთხო რეკომენდაცია:

1. დარწმუნდით, რომ ძუძუზე სწორად არის მიყვანილი ჩვილი (ისე, რომ არეოლას უმეტესი ნაწილი ბავშვის პირში იყოს და ქვედა ტუჩი ამობრუნებული იყოს).

2. კვების დროს დაიჭირეთ ბავშვი დაახლოებით 45 გრადუსიანი კუთხით. ამ გზით ის ნაკლებ ჰაერს ყლაპავს.

3. უფრო ხშირად აიყვანეთ ხელში, ეს ამშვიდებს.

4. სიმღერები და ფონური ხმაურიც დაეხმარება ახალშობილს დამშვიდებასა და კოლიკების მოხსნაში.

5. თუ ბავშვს მუცელი სტკივა, გაუკეთეთ მუცელზე მასაჟი ნაზი, წრიული მოძრაობებით საათის ისრის მიმართულებით.

6. უფრო ხშირად მოათავსეთ ბავშვი მუცელზე.

7. ავარჯიშეთ. „ველოსიპედით“ ვარჯიშები და ფეხების მუცლისკენ მიზიდვა ხსნის კოლიკას.

8. სითბო ხელს უწყობს სპაზმების მოხსნას. შეგიძლიათ საფენი დააუთოოთ და ბავშვს მუცელზე დაადოთ, ან უბრალოდ შიშველი მუცლით უფრო ხშირად მოათავსეთ თქვენს შიშველ მუცელზე (ან მამის მუცელზე).

კოლიკა სამუდამოდ არ გრძელდება. ის უფრო ხშირად მთავრდება მე-3, ნაკლებად მე-4 თვემდე.