რომელ მედიკამენტებზე უნდა ვთქვათ უარი ლაქტაციის პერიოდში და რომელია დასაშვები
ასევე - მედიკამენტის ფარმაკოლოგიურ თვისებებზე. ბავშვის სისხლში მედიკამენტის შემცველობა დამოკიდებულია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან მის შეწოვასა და ორგანიზმიდან გამოყოფაზე.
გასტროინტენსტინური შეწოვის ინტესიურობა განისაზღვრება კუჭ-ნაწლავის ლორწოვანის მომწიფების ხარისხით, მისი პერისტალტიკითა და კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის PH-ით, რაც ძუძუთა ბავშვის ზრდისა და განვითარების შესაბამისად იცვლება.
ყველაზე ფართოდ გამოყენებადი მედიკამენტები
/* (c)AdOcean 2003-2021, Advertline.https:mkurnali.ge.mkurnali zones.________ _____ */
ado.slave('adoceanadvertlinegelpmmhkfobb', {myMaster: 'gC_g7BxQlx9UWDeCK7yaEdkgIoxg2l6o6JUmNs2rvgn.i7' });
ლაქტაციის პერიოდში ქალს ყველაზე ხშირად ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატები სჭირდება. მათი მიღება ბავშვისთვის არცთუ ისე სარისკოა, ამიტომ მეძუძური ქალებისთვის ამ პრეპარატების დანიშვნა ნებადართულია
აცეტილსალიცის მჟავა (ასპირინი) - ლაქტაციის პერიოდში დანიშვნა შეიძლება, ოღონდ ერთჯერადი დოზის სახით. შეძლებისამებრ, არ უნდა დაინიშნოს ხანგრლივი მკურნალობისთვის. ბავშვში შესაძლოა გამოიწვიოს ჰემოლიზური ანემია, გავლენა მოახდინოს თრომბოციტების ფუნქციაზე და სხვა.
იბუპროფენი (იბუპრენი) - შეიძლება დაინიშნოს ლაქტაციის პერიოდში.
პარაცეტამოლი - შეიძლება დაინიშნოს.
ანტიბიოტიკები - ისინი ხშირად ინიშნება ლაქტაციის პერიოდში. ხანმოკლე კურსით მიღება ბავშვზე ტოქსიკური ზემოქმედების რისკს ამცირებს, თუმცა ამ მედიკამენტებმა შესაძლოა შეცვალოს ბავშვის კუჭ-ნაწლავის ფლორა, გამოიწვიოს დიარეა. ამასთანავე, თუ დაისვა სეფსისზე ბავშვის გამოკვლევის საკითხი, დედის მიერ მიღებულმა ანტიბიოტიკებმა შესაძლოა რეალური სურათი წაშალოს.
ცეფალოსპორინები - ამ პრეპარატებს ცილებთან დაკავშირების ძლიერი უნარი შესწევს, ამიტომ დედის რძეში ძალიან მცირე ოდენობით გადადის. ამგვარად, ლაქტაციის პერიოდში დედისთვის ამ მედიკამენტების დანიშვნა ბავშვისთვის სერიოზული საფრთხის მომტანი არ არის.
ერითრომიცინი (მაკროლიდები) - ეს მედიკამენტი დედის რძეში გადადის. კონცენტრაცია მიღებულ დოზაზეა დამოკიდებული. მეძუძური დედისთვის ერითრომიცინის დანიშვნა ნებადართულია, მაგრამ პირველ კვირებში სიფრთხილეა საჭირო. პრინციპი ასეთია: მეძუძურ დედას ეს პრეპარატი მაშინ შეიძლება დაენიშნოს, როდესაც ბავშვი უკვე იმხელაა, რომ თავად მასაც შეიძლება მიეცეს ერითრომიცინი.
პენიცილინი, ამპიცილინი, ამოქსაცილინი - ამ კლასის ყველა პრეპარატი დედის რძეში მცირე ოდენობით გადადის. ისინი ხშირად გამოიყენება ახალშობილებსა და მოზრდილ ბავშვებში სხვადასხვა ინფექციის სამკურნალოდ. მიუხედავად ხშირი გამოყენებისა, ბავშვებში იშვიათად აღირიცხება გვერდითი მოვლენები - დიარეა და გამონაყარი. ლაქტაციის პერიოდში ამ პრეპარატების დანიშვნა ნებადართულია.
ქლორამფენიკოლი (ლევომიცეტინი) - შეძლებისდაგვარად არ უნდა დაენიშნოს მეძუძურ დედას, განსაკუთრებით - თუ ბავშვი ერთ თვეზე ნაკლები ასაკისაა. ბავშვს შესაძლოა დაემართოს ჰემოლიზი და სიყვითლე.
კორტიმოსკაზოლი (ბაქტრიმი, ბისეპტოლი) - ლაქტაციის პერიოდში მისი გამოყენება ნებადართულია, თუ ბავშვი ჯანმრთელია და ერთ თვეზე მეტი ასაკისაა.
დოქსაციკლინი - ლაქტაციის პერიოდში ამ ანტიბიოტიკის მიღებისგან ჯობს თავი შევიკავოთ ბავშვის კბილებზე არასასურველი ზემოქმედების გამო.
გენტამიცინი - შესაძლებელია დაინიშნოს, მაგრამ საჭიროა დაკვირვება, რათა ბავშვში არ გამოიწვიოს დისპეფსიური მოვლენები, კერძოდ, დიარეა და რძიანა.
ციპროფლოქსაცინი - ინფორმაციის სიმცირის გამო მისი მიღებისაგან თავის შეკავება ჯობს.
ფუზაფუნგინი (ბიოპაროქსი) - შესაძლებელია მისი შესხურება მეძუძური დედებისთვის საჭიროებისამებრ.
მეტრონიდაზოლი - შეძლებისამებრ, უნდა ვერიდოთ. ერთჯერადად 2 გრამის მიღებისას ძუძუს წოვება უნდა შეწყდეს 12 საათით.
ნევიგრამონი - ლაქტაციის პერიოდში მისი გამოყენებისას ბავშვს შესაძლოა დაემართოს ჰემოლიზი, თუმცა იშვიათად.
სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები, ნისტატინი - გამოყენება ნებადართულია.
