არის თუ არა ლეიკემია მემკვიდრეობითი? - მკურნალი.გე

ენციკლოპედიაგამომთვლელებიფიტნესიმერკის ცნობარიმთავარიკლინიკებიექიმებიჟურნალი მკურნალისიახლეებიქალიმამაკაციპედიატრიასტომატოლოგიაფიტოთერაპიაალერგოლოგიადიეტოლოგიანარკოლოგიაკანი, კუნთები, ძვლებიქირურგიაფსიქონევროლოგიაონკოლოგიაკოსმეტოლოგიადაავადებები, მკურნალობაპროფილაქტიკაექიმები ხუმრობენსხვადასხვაორსულობარჩევებიგინეკოლოგიაუროლოგიაანდროლოგიარჩევებიბავშვის კვებაფიზიკური განვითარებაბავშვთა ინფექციებიბავშვის აღზრდამკურნალობასამკურნალო წერილებიხალხური საშუალებებისამკურნალო მცენარეებიდერმატოლოგიარევმატოლოგიაორთოპედიატრავმატოლოგიაზოგადი ქირურგიაესთეტიკური ქირურგიაფსიქოლოგიანევროლოგიაფსიქიატრიაყელი, ყური, ცხვირითვალიკარდიოლოგიაკარდიოქირურგიაანგიოლოგიაჰემატოლოგიანეფროლოგიასექსოლოგიაპულმონოლოგიაფტიზიატრიაჰეპატოლოგიაგასტროენტეროლოგიაპროქტოლოგიაინფექციურინივთიერებათა ცვლაფიტნესი და სპორტიმასაჟიკურორტოლოგიასხეულის ჰიგიენაფარმაკოლოგიამედიცინის ისტორიაგენეტიკავეტერინარიამცენარეთა მოვლადიასახლისის კუთხემედიცინა და რელიგიარჩევებიეკოლოგიასოციალურიპარაზიტოლოგიაპლასტიკური ქირურგიარჩევები მშობლებსსინდრომიენდოკრინოლოგიასამედიცინო ტესტიტოქსიკოლოგიამკურნალობის მეთოდებიბავშვის ფსიქოლოგიაანესთეზიოლოგიაპირველი დახმარებადიაგნოსტიკაბალნეოლოგიააღდგენითი თერაპიასამედიცინო ენციკლოპედიასანდო რჩევები

არის თუ არა ლეიკემია მემკვიდრეობითი?

გენეტიკამ შეიძლება გარკვეული როლი შეასრულოს რისკის გაზრდაში.

გენეტიკამ შეიძლება გაზარდოს ლეიკემიის, სისხლის კიბოს რისკი, მაგრამ ეს არ ნიშნავს რომ დაავადება მემკვიდრეობითია. ონკოლოგების განმარტებით, უჯრედული მუტაციები, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიოს დაავადება, ჩვეულებრივ არ გადაეცემა თაობიდან თაობას.

მაგრამ დნმ-მა შეიძლება მოგაწოდოთ მინიშნებები ლეიკემიით დაავადების შანსების შესახებ.

დაავადების ზუსტი გამომწვევი მიზეზი ბოლომდე ცნობილი არ არის, მაგრამ ცნობილია რისკ-ფაქტორები. ზოგიერთმა გენეტიკურმა მუტაციამ, მაგალითად, შეიძლება გაზარდოს ლეიკემიის რისკი. ესენი მოიცავს:

CEBPA - ეს მუტაცია იწვევს სისხლის თეთრი უჯრედების რაოდენობის შემცირებას, რაც ზრდის ინფექციების განვითარების ალბათობას. სისხლის წითელი უჯრედების დაბალმა რაოდენობამ შეიძლება გამოიწვიოს სისუსტე და დაღლილობა. მას ასევე შეუძლია გამოიწვიოს თრომბოციტების დაბალი რაოდენობა, ცხელება და წონის დაკლება.

DDX41 - ამ გენის მუტაცია არღვევს სიმსივნის ჩახშობის უნარს. ამ დეფექტის მქონე პირებს აქვთ მწვავე მიელოიდური ლეიკემიის უფრო დიდი რისკი.

RUNX1 - ეს დეფექტი იწვევს თრომბოციტების დაბალ რაოდენობას, ლეიკემიასთან ასოცირებულ სიმპტომს.

ლეიკემიის დიაგნოზის ალბათობა ასევე იზრდება შემდეგი გენეტიკური დარღვევების არსებობის შემთხვევაში:

  • დაუნის სინდრომი;
  • ფანკონის ანემია;
  • ბლუმის სინდრომი;
  • ლი-ფრაუმენის სინდრომი

ამ დაავადებების არსებობის შემთხვევაში აუცილებელია ექიმის კონსულტაცია.

სხვა ფაქტორები, რომლებიც ზრდის ლეიკემიის რისკს:

რადიაციული ან ქიმიოთერაპიული მკურნალობა;

ტოქსიკური ნაერთები;

რადიაცია;

კონტაქტი ქიმიკატებთან, როგორიცაა ბენზოლი. მისმა ზემოქმედებამ შეიძლება გაზარდოს რისკი.

მოწევა - თამბაქოში არსებული კიბოს გამომწვევი ნივთიერებები ასევე შეიძლება გადავიდეს სისხლში. ზოგიერთი კვლევის თანახმად, თამბაქოსთან დაკავშირებულმა ტოქსიკურმა ქიმიკატებმა შეიძლება გაზარდოს ლეიკემიის რისკი 40%-ით.