დაბრაწული საკვები ავთვისებიან სიმსივნეს იწვევს
ხელმეორედ გაცხელებულ ცხიმში უამრავი კანცეროგენი გროვდება. საშიშია აგრეთვე მიმწვარი საკვები (არიან ადამიანები, რომლებსაც დაბრაწული, დახრუკული ნაწილის ჭამა, აგრეთვე ტაფაზე მიმწვარი ნარჩენების ფხეკა უყვართ).
დადასტურებულია, რომ ტაფაზე შემწვარი ხორცის ექსტრაქტები 10-50-ჯერ ძლიერად აზიანებს უჯრედის გენებს, ვიდრე ღუმელში დაბრაწულისა, მოშუშულისა ან მოხარშულისა. შეეცადეთ ნაკლებად შეწვათ პროდუქტები. განსაკუთრებით ერიდეთ დახრუკულ და ტაფაზე მიმწვარ პროდუქტს, მის ოქროსფერ ქერქს. შემწვარ-მოხრაკულის მოყვარულებს ვურჩევთ, შესაწვავად გამოიყენონ ტეფლონის ფენით დაფარული ტაფა - ის ნაკლებად იწვავს.
ცილოვანი საკვების (ხორცის, თევზის) თერმული დამუშავების დროს წარმოიქმნება ჰეტეროციკლური ამინების ჯგუფის ნაერთები, რომლებიც ხანგრძლივად გამოყენების შემთხვევაში ავთვისებიან სიმსივნეს იწვევს. რაც უფრო მაღალ ტემპერატურაზე მუშავდება ცილოვანი პროდუქტი, მით მეტი ჰეტეროციკლური ამინი წარმოიქმნება მასში. ამერიკელმა მკვლევრებმა აჩვენეს, რომ ქალებს, რომლებიც რეგულარულად მიირთმევდნენ კარგად შემწვარ ხორცს, მოხარშული და ზომიერად შემწვარი ხორცის მოყვარულებზე 5-ჯერ ხშირად ემართებოდათ სარძევე ჯირკვლის სიმსივნე.
არ არის რეკომენდებული ხორცისა და თევზის კერძების მოსამზადებლად ე.წ. სწრაფმავალი ქვაბების, ქვაბ-ღუმელების მუდმივი გამოყენება. ფიზიკის კანონების შესაბამისად, ჰერმეტულად დახურულ ჭურჭელში სითხე გაცილებით მაღალ ტემპერატურაზე დუღს, ვიდრე ჰაერზე, ანუ თავღია ქვაბში. მართალია, ჰერმეტულად თავდახურულ ჭურჭელში ხორცი სწრაფად იხარშება, მაგრამ მასში უფრო მეტი კანცეროგენი გროვდება. ამავე მიზეზით მრავლად გროვდება კანცეროგენები თევზისა და ხორცის კონსერვების მომზადების დროსაც. ხარშვისა და შუშვის დროს საკვებში კანცეროგენები პრაქტიკულად არ წარმოიქმნება, ამიტომ გირჩევთ, ყოველდღიური კერძები ამ მეთოდებით მოამზადოთ. ონკოლოგიური უსაფრთხოების თვალსაზრისით საუკეთესოა საკვების ორთქლზე მომზადება. წყლის ორთქლით დამუშავებისას პროდუქტში კანცეროგენები არ გროვდება, არც მასში შემავალი სასარგებლო ნივთიერებები იშლება, გემოვნებითი თვისებებიც ნაკლებად იკარგება, ვიდრე ხარშვისას. უსაფრთხოა კერძის მომზადება და მისი ხელახლა გაცხელება მიკროტალღურ ღუმელშიც - ამ უკანასკნელში საკვები დამზოგველ და შედარებით ხანგრძლივ თერმულ დამუშავებას განიცდის, შესაბამისად, მასში ნაკლები კანცეროგენი წარმოიქმნება, ვიტამინები და სხვა სასარგებლო ნივთიერებებიც ნაკლებად იშლება. იხილეთ სტატია "კულინარიული კანცეროგენები"