ღირს თუ არა, ფსიქოლოგიური დახმარებისთვის ხელოვნურ ინტელექტს რომ მივმართოთ?
ეს განსაკუთრებით ეხება ახალგაზრდებს, რომლებიც მიჩვეულები არიან ტექნოლოგიების საშუალებით პრობლემების უმეტესობის გადაჭრას, მათ შორის საკუთარ ემოციებზე ზრუნვას. თუმცა, ასეთ „ციფრულ ფსიქოლოგს“ არა მხოლოდ უპირატესობები, არამედ რისკებიც აქვს.
ვირტუალური თანამოსაუბრის მთავარი უპირატესობა მყისიერი ხელმისაწვდომობა და პროგნოზირებადი მეგობრული რეაქციაა. სიტუაციურად, ასეთი ასისტენტი უკიდურესად სასარგებლო აღმოჩნდება: ის უპირობო მხარდაჭერას უზრუნველყოფს რთული სოციალური ურთიერთქმედებების დამყარების გარეშე.
მაგრამ გრძელვადიან პერსპექტივაში არსებობს უარყოფითი მხარეც. ხელოვნურ ინტელექტთან მუდმივმა კომუნიკაციამ შეიძლება ადამიანს წაართვას კომუნიკაციის უნარების განვითარების შესაძლებლობა - საკუთარი აზრების მკაფიოდ გამოხატვის, რთული ემოციების გაზიარების და იმედგაცრუებასთან გამკლავების უნარი, თუ რეალური თანამოსაუბრე მოლოდინებს არ ამართლებს.
გარდა ამისა, ალგორითმები ვერ ახერხებენ არავერბალური სიგნალების - სახის გამომეტყველების, ინტონაციის - დაჭერას. ისინი ემოციური კონტაქტის საფუძველს ქმნიან, რომლის გარეშეც უკუკავშირი არასრული რჩება და შეიძლება მცდარ დასკვნებამდე მიგვიყვანოს.
მკვლევარები განსაკუთრებით შეშფოთებულნი არიან მოზარდებისა და მომავალი თაობების გამო. დღევანდელი ბავშვები ხელოვნურ ინტელექტს სასარგებლო, მაგრამ უსულო ინსტრუმენტად აღიქვამენ. თუმცა, მომავალ თაობებს შეიძლება ადამიანსა და მანქანას შორის საზღვრების წაშლის საფრთხე შეექმნათ. ალფა თაობის შემდეგ ბავშვებმა შეიძლება ემოციები და თანაგრძნობა მიაწერონ ალგორითმებს, რაც ობიექტურად არ აარსებობს. ეს ქმნის მხარდაჭერისა და სიყვარულის დამახინჯებულ წარმოდგენას, რამაც გრძელვადიან პერსპექტივაში შეიძლება შეარყიოს რეალური ადამიანური კავშირების დამყარების უნარი.
რაში მდგომარეობს ხელოვნური ინტელექტის მთავარი საფრთხე
ცუდად გაწვრთნილი ხელოვნური ინტელექტი შეიძლება იყოს რეალური საფრთხე.
ხელოვნური ინტელექტი არ არის სხვა პლანეტიდან გაჩენილი საგანი და არ შეუძლია დამოუკიდებლად შეიცნოს ჩვენს გარშემო არსებული სამყარო, არსებულ მიზეზ-შედეგობრივ კავშირებზე, წესებსა და კანონებზე დაყრდნობის გარეშე. ხელოვნური ინტელექტის მიერ სამყაროს შეცნობა ხორციელდება მილიარდობით მოყვანილი მაგალითის საფუძველზე. აქედან გამომდინარე, მნიშვნელოვანია, რა მასალა მიეწოდება ხელოვნურ ინტელექტს სწავლისთვის.
ხელოვნური ინტელექტის საშიშროება მდგომარეობს იმაში, რომ სწავლის მაგალითები შეიძლება წარმოდგენილი იყოს მიზანმიმართული ან შემთხვევითი შეცდომით, ამ შემთხვევაში ხელოვნური ინტელექტი არაადეკვატურ შედეგს მოგვცემს.
- გარდა ამისა, არა მხოლოდ შეუსაბამო, არამედ საშიშია ადამიანის ხელოვნური ინტელექტით შეცვლა ზოგიერთ სფეროში.მაგალითად, სოციალურ ქსელებში და ქოლ-ცენტრებში ბოტების სახით ჩანერგილ ხელოვნურ ინტელექტს შეუძლია გავლენა მოახდინოს ცნობიერებაზე და ადამიანზე, შეუძლია მონაწილეობა მიიღოს მისი მსოფლმხედველობის ფორმირებაში.
ეჭვგარეშეა, ხელოვნურ ინტელექტს შეუძლია შეცვალოს ადამიანი რუტინული ტიპის ოპერაციების შესრულებისას და ის უნდა დაეხმაროს ადამიანს გაუმკლავდეს ძიების, იდენტიფიკაციის, მოდელირების ამოცანებს ინფორმაციის უსასრულოდ ცვალებად ნაკადებში. მაგრამ ხელოვნურ ინტელექტს ასევე შეუძლია წერილების დაწერა, მაუწყებლობა, ადამიანის ჩანაცვლება იმ ადგილებში, სადაც ამის გაკეთება არაეთიკურია.
- ბევრი ქვეყანა უკვე ფიქრობს საკანონმდებლო დონეზე ხელოვნური ინტელექტის დანერგვის სფეროების შეზღუდვაზე. რა თქმა უნდა, ოქროს შუალედი უნდა მოიძებნოს ხელოვნური ინტელექტის გამოყენებაში და ის ყოველთვის უნდა იყოს გამოყენებული საზოგადოებისა და კაცობრიობის განვითარებისთვის.