ფიზიკური ძალადობა არასრულწლოვანზე: შედეგები და გრძელვადიანი გავლენა - მკლავჭიდელ ხატია ვიბლიანს 2 წლამდე პატიმრობა ემუქრება
პროკურატურის ინფორმაციით, ბრალდება სასჯელის ზომად ორ წლამდე თავისუფლების აღკვეთას ითვალისწინებს.
„საქართველოს პროკურატურამ წინასწარი შეცნობით არასრულწლოვნის მიმართ განხორციელებულ ძალადობის ფაქტზე ერთ პირს ბრალდება წარუდგინა. შინაგან საქმეთა სამინისტროს მიერ ჩატარებული გამოძიებით დადგინდა, რომ მიმდინარე წლის 11 სექტემბერს, თბილისში, ერთ-ერთ მაღაზიაში ბრალდებულმა ფიზიკური შეურაცხყოფა მიაყენა არასრულწლოვანს, შემდეგ კი მაღაზიის მიმდებარედ გააგრძელა მასზე ფიზიკური ძალადობა.
ბრალდებულს ბრალდება საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 126-ე მუხლის პირველი პრიმა ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით (ცემა, რამაც დაზარალებულის ფიზიკური ტკივილი გამოიწვია, მაგრამ არ მოჰყოლია სისხლის სამართლის კოდექსის 120-ე მუხლით გათვალისწინებული შედეგი, ჩადენილი წინასწარი შეცნობით არასრულწლოვნის მიმართ) წარედგინა, რაც სასჯელის ზომად ორ წლამდე თავისუფლების აღკვეთას ითვალისწინებს.
პროკურატურა ბრალდებულის მიმართ აღკვეთის ღონისძიების გამოყენებაზე სასამართლოს შუამდგომლობით კანონით დადგენილ ვადაში მიმართავს“, - ნათქვამია საგამოძიებო უწყების მიერ გავრცელებლ ინფორმაციაში.
ახლა კი გაეცანით ინფორმაციას:
ფიზიკური ძალადობა არასრულწლოვანზე: შედეგები და გრძელვადიანი გავლენა
ბავშვებისა და მოზარდების მიმართ ძალადობა ერთ-ერთი ყველაზე მძიმე პრობლემაა, რომელსაც საზოგადოება აწყდება. ამგვარი ქმედება არა მხოლოდ ფიზიკურ ტკივილს აყენებს მსხვერპლს, არამედ ღრმა ფსიქოლოგიურ ტრავმასაც იწვევს, რომლის შედეგებიც ადამიანს მთელი ცხოვრების მანძილზე გაჰყვება. ცოტა ხნის წინ მომხდარმა შემთხვევამ, როდესაც უცნობმა პირმა 14 წლის მოზარდს მისი „უზრდელობის“ გამო ფიზიკური შეურაცხყოფა მიაყენა, კიდევ ერთხელ დაგვანახა, თუ რამდენად დაუცველი შეიძლება იყოს მოზარდი ასეთ სიტუაციაში. მოდით, უფრო დეტალურად განვიხილოთ, რა შედეგები შეიძლება მოჰყვეს ფიზიკურ ძალადობას მოზარდზე და როგორ უნდა დავეხმაროთ მას ამ ტრავმის დაძლევაში.
ფიზიკური დაზიანებები
პირველ რიგში, ძალადობა იწვევს ფიზიკურ დაზიანებებს. ეს შეიძლება იყოს სილურჯეები, ჭრილობები, მოტეხილობები ან სხვა სახის ტრავმები, რომლებიც სამედიცინო ჩარევას საჭიროებს. მიუხედავად იმისა, რომ ეს დაზიანებები შედარებით სწრაფად იკურნება, მათი დატოვებული კვალი – როგორც ფიზიკური, ისე ფსიქოლოგიური – შეიძლება დიდხანს დარჩეს. მოზარდმა შეიძლება თავი დაუცველად იგრძნოს და მომავალში შეეცადოს თავიდან აირიდოს ისეთი სიტუაციები, სადაც მსგავსი საფრთხე ემუქრება.
ფსიქოლოგიური შედეგები
ფიზიკურ დაზიანებებზე ბევრად უფრო მძიმე და გრძელვადიანია ძალადობის ფსიქოლოგიური გავლენა. მოზარდი, რომელიც ფიზიკური ძალადობის მსხვერპლი გახდა, შესაძლოა განუვითარდეს შფოთვა, შიში, დეპრესია და პოსტტრავმული სტრესული აშლილობა (PTSD). მას შეიძლება აწუხებდეს კოშმარები, პანიკური შეტევები ან უჭირდეს ძილი.
ასეთი გამოცდილება მნიშვნელოვნად აზიანებს მოზარდის თვითშეფასებას. მას შეიძლება გაუჩნდეს განცდა, რომ არავის უყვარს, და რომ ის არ არის საკმარისად ძლიერი, რომ თავი დაიცვას. ეს აზრები იწვევს სოციალურ იზოლაციას – მოზარდი გაურბის მეგობრებსა და თანატოლებს, რათა თავი აარიდოს შესაძლო დაცინვას ან შემდგომ ძალადობას. ამ ყველაფერმა შეიძლება უარყოფითი გავლენა მოახდინოს მის აკადემიურ მოსწრებაზეც, რადგან კონცენტრაციის უნარი უქვეითდება.
ქცევითი ცვლილებები და მომავალი რისკები
ძალადობის მსხვერპლ მოზარდებს ხშირად უვითარდებათ ქცევითი პრობლემები. ზოგიერთი მათგანი შესაძლოა გახდეს აგრესიული და თვითონ დაიწყოს ძალადობა სხვების მიმართ, რადგან მათთვის ეს პრობლემების გადაჭრის ერთადერთ გზად იქცევა. სხვები კი, პირიქით, ზედმეტად პასიურები ხდებიან და ვერ ახერხებენ საკუთარი თავის დაცვას. ასეთმა ტრავმამ შეიძლება გამოიწვიოს მავნე ჩვევების გამომუშავებაც, მაგალითად, ალკოჰოლის ან ნარკოტიკების მოხმარება, რაც პრობლემებისგან თავის დაღწევის მცდელობაა.
14 წლის მოზარდისთვის, რომლისთვისაც პატივისცემისა და სოციალური ნორმების გააზრება ჯერ კიდევ ფორმირების პროცესშია, მსგავსი აგრესია აბსოლუტურად გაუგებარი და დამაბნეველია. ამან შეიძლება გამოიწვიოს მისთვის უნდობლობა მოზრდილების მიმართ და საერთოდ გაუქროს ურთიერთობის სურვილი.
დახმარების გზები
ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ ასეთ სიტუაციაში მოზარდმა იგრძნოს სრული მხარდაჭერა მშობლებისა და ოჯახისგან. აუცილებელია, რომ მას ესაუბრონ, მოუსმინონ და დაარწმუნონ, რომ მომხდარში მისი ბრალი არაფერია. პროფესიონალური დახმარება, ფსიქოლოგის ან თერაპევტის ჩართულობა, სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია ტრავმის დასაძლევად.
საზოგადოებამ და სახელმწიფომ უნდა გააძლიეროს პრევენციული ღონისძიებები და სერიოზულად მოეკიდოს ბავშვთა და მოზარდთა უფლებების დაცვას. ძალადობა, რაც არ უნდა იყოს მისი მიზეზი, დაუშვებელია და უნდა დაისაჯოს კანონის სრული სიმკაცრით.
ამდენად, არასრულწლოვანზე ფიზიკური ძალადობა უბრალოდ „ცუდი ქცევა“ არ არის. ეს არის დანაშაული, რომელსაც შეუძლია სამუდამოდ შეცვალოს ადამიანის ცხოვრება. მოზარდების დაცვა ჩვენი საერთო პასუხისმგებლობაა, რათა მათ შეძლონ უსაფრთხო გარემოში გაზრდა და სრულფასოვანი პიროვნებების ჩამოყალიბება.