რა მოხდება, თუ ასაკი არა ციფრები, არამედ გონების მდგომარეობაა? იმ ეპოქაში, როდესაც ბეიბი- ბუმერები ითვისებენ TikTok-ს და მილენიალები ხელახლა იაზრებენ კარიერას, ახალი ტერმინი ჩნდება: პერენიალები.

ესენი არიან ადამიანები, რომლებიც უარს ამბობენ იყვნენ საკუთარი ასაკის მძევლები, ირჩევენ მარადიულ ახალგაზრდობასა და აზროვნების მოქნილობას. მაგრამ ყველაფერი ასე ვარდისფერია? ეს კონცეპცია არის გარღვევა ეიჯიზმთან ბრძოლაში თუ უბრალოდ ახალი ხაფანგი, რომელიც გვაიძულებს სამუდამოდ მივსდიოთ იდეალს?

ბოლო წლებში მედია სივრცეში სულ უფრო ხშირად ისმის ტერმინები, რომლებიც განასხვავებენ თაობებს: Baby Boomers, Millennials, თაობა Z, ალფა თაობა. ეს აღნიშვნები გახდა არა მხოლოდ დემოგრაფიული ანალიზის ინსტრუმენტი, არამედ სოციალური დღის წესრიგის ნაწილი. ისინი გავლენას ახდენენ მარკეტინგზე, პოლიტიკაზე, კარიერულ სტრატეგიებზე და იმაზე, თუ რას ვფიქრობთ ასაკზე.

თუმცა, 2016 წელს ამერიკელმა მეწარმემ ჯინა პელმა შემოგვთავაზა ახალი კონცეპცია - პერენიალები. ეს ტერმინი პოზიციონირებულია, როგორც ტრადიციული თაობების ალტერნატივა და აღწერს ადამიანებს, რომლებიც არ განსაზღვრავენ საკუთარ თავს ასაკის მიხედვით, მაგრამ ორიენტირებულნი არიან აქტივობაზე, აზროვნების მოქნილობაზე და მუდმივი განვითარებისთვის მზადყოფნაზე.

ყველაზე ხშირად იგი გამოიყენება უფროს თაობასთან მიმართებაში, რომელიც თავისუფალია იმ მოსაზრებებისგან, რომ ასაკთან ერთად ადამიანი აუცილებლად კარგავს კავშირს თანამედროვე სამყაროსთან.

თუმცა, ამ კონცეპციას აკრიტიკებენ იმის გამო, რომ ეს არის ეიჯიზმის ახალი ფორმა. ასე ფიქრობს, მაგალითად, ჟურნალისტი გაელ ლებურგი, რომელიც ამ მიდგომას უწოდებს „კარიკატურულ მცდელობას, თავი დააღწიონ დაბერების შესახებ ცრუ რწმენებს“.

რა უპირატესობა აქვს პერენიალების იდეას?

თანამედროვე სამყაროში ასაკის შესახებ ტრადიციული მოსაზრებები მოძველებულია. სიცოცხლის ხანგრძლივობა იზრდება, ტექნოლოგია ადამიანებს აძლევს შესაძლებლობას განუწყვეტლივ განვითარდნენ. .

პერენიალები არ ეთანხმებიან იმ აზრს, რომ ასაკი კარნახობს ადამიანს ცხოვრების წესს. ისინი ეუფლებიან ახალ პროფესიებს, იღებენ დამატებით განათლებას, ქმნიან ბიზნესს, მონაწილეობენ თანამედროვე ტენდენციებსა და სუბკულტურებში - მოკლედ, არ შემოიფარგლებიან იმ ჩარჩოებით, რომელიც ტრადიციულად უფროს თაობას ეკისრება.

პერენიალების იდეა განსაკუთრებით მიმზიდველია მათთვის, ვისაც არ სურს აქტიური ცხოვრებიდან 50, 60 ან თუნდაც 80 წლის ასაკში იგრძნოს თავი "გადაგდებულად".

კონცეფცია ყველას მოუწოდებს დამოუკიდებლად განსაზღვრონ როდის და რა ასაკში სურთ ახალი ჰორიზონტების დაძლევა, გარე ზეწოლის გარეშე. ეს გვიჩვენებს, რომ ასაკი არ უნდა იყოს ბარიერი პიროვნული ზრდისა და სრულფასოვანი ცხოვრებისათვის.

რა არის მისი მინუსები

მიუხედავად იდეის მიმზიდველობისა, ზოგიერთი ექსპერტი მიიჩნევს, რომ ეს არა იმდენად ასაკობრივი დისკრიმინაციის წინააღმდეგ ბრძოლის ინსტრუმენტია, არამედ ასაკობრივი დისკრიმინაციის ახალი ფორმაა.

1. დაბერების რომანტიზირება

• ახალგაზრდული ტენდენციების, ტანსაცმლის, ენისა და ტექნოლოგიების დაფიქსირება შეიძლება აღიქმებოდეს როგორც დაბერების რომანტიზაცია, რომელიც იგნორირებას უკეთებს ასაკთან დაკავშირებული ცვლილებების რეალობას.

2. პრობლემის თავიდან აცილება

• ეს პარადიგმა ქმნის სიბერის „ელიტარულ“ მოდელს, სადაც მხოლოდ აქტიური და ჩართული ადამიანები ფასდებიან. ისინი, ვინც ამ სტანდარტებს არ აკმაყოფილებენ, განდევნილია. ეს კონცეფცია არ წყვეტს სიბერის პრობლემას, არამედ უბრალოდ გაურბის მას, ხელს უწყობს იმ აზრს, რომ ასაკი უხილავი უნდა იყოს.

3. მიუწვდომლობა

• კრიტიკოსები ასევე აღნიშნავენ, რომ პერენიალების იდეა ყველასთვის ხელმისაწვდომი არ არის. იმისათვის, რომ დარჩეთ ტრენდში, გჭირდებათ როგორც ფინანსური, ასევე გონებრივი რესურსები. რა უნდა გააკეთონ მათ, ვისაც ეს არ აქვს? მაგალითად, 50 წელზე უფროსი ასაკის ყველა ადამიანს არ შეუძლია (ან სურს) ისწავლოს ახალი პროფესია და ბევრს არ აქვს შესაძლებლობა „მარადიულად ჩაერთოს“ თანამედროვე სამყაროში. თუ პერენიალების ჩვევა ახალ ნორმად იქცევა, მაშინ ადამიანები, რომლებიც წყნარი ცხოვრების წესს ამჯობინებენ, კვლავ მარგინალიზდებიან.

4. პროდუქტიულობის პროპაგანდა

• უფრო მეტიც, პერენიალების კონცეფცია აგრძელებს პროდუქტიულობის კაპიტალისტური იდეის განმტკიცებას. საზოგადოებაში, სადაც მხოლოდ „ენერგიული, ახალგაზრდა და ჩართული“ ფასდება, ასაკი ითვლება მინუსად, რომელიც უნდა დაიძლიოს.

როგორ მოვძებნოთ ბალანსი

ერთის მხრივ, პერენიალების კონცეფცია ნამდვილად ცვლის ასაკის მიმართ დამოკიდებულებას და ანგრევს სტერეოტიპებს. ეს აჩვენებს, რომ ასაკი არ უნდა ზღუდავდეს ადამიანს და საზოგადოება უფრო მოქნილი უნდა იყოს, თუ როგორ ცხოვრობენ და მუშაობენ სხვადასხვა თაობის ადამიანები. მაგრამ, მეორე მხრივ, არ შეიძლება უარვყოთ, რომ ეს კონცეფცია, ერთის უარყოფით, აწესებს ახალ ნორმას, რომლის მიხედვითაც ადამიანი ვალდებულია იყოს აქტიური და პროგრესული ნებისმიერ ასაკში.

არჩევანი, თუ როგორ იცხოვრო შენი ცხოვრებით, ყოველთვის შენია და არ უნდა იყოს დამოკიდებული საზოგადოებრივ აზრზე. თუ ახალგაზრდული ტანსაცმლის ტარება, ახალი პროფესიების დაუფლება, თანამედროვე ტენდენციების გაყოლა ნამდვილად ბედნიერ ადამიანად გხდით, გააგრძელეთ, სტერეოტიპებზე ყურადღების მიქცევის გარეშე.

კარგია თუ ის უზრუნველყოფს დიდი ხნის ნანატრ თავისუფლებას.

თუ ამას აკეთებთ არა სიამოვნების გამო, არამედ დაბერების შიშით, ღირს დაფიქრება: ხომ არ ემორჩილებით გარე ზეწოლას და ნამდვილად ბედნიერი ხართ? როდესაც ეს ქმედებები ასახავს რეალობისგან გაქცევის სურვილს, მაშინ ეს გამოიწვევს შფოთვას, იმედგაცრუებასა და, საბოლოო ჯამში, სტრესს.

ამ შემთხვევაში გამბედაობა უნდა მოიკრიბოთ და შიშს თვალებში ჩახედოთ. მიიღეთ იგი, იპოვეთ საყრდენი წერტილები, რათა გაუმკლავდეთ საკუთარ უარყოფას და გაიგოთ, რა გსურთ სინამდვილეში. ყოველდღე საკუთარ თავთან ჰარმონიაში ცხოვრება უდიდესი ღირებულება და დიდი სიამოვნებაა. ნუ დაკარგავთ დროს. იცხოვრეთ სამყაროსთან თანხვედრაში და სურვილებთან ჰარმონიაში. გააკეთე ის, რაც ნამდვილ სიხარულს მოგანიჭებთ.