მეცნიერებმა ინტერნეტდამოკიდებულების შესამცირებლად მარტივი გზა იპოვეს
მან შეცვალა ჩვენი კომუნიკაციის, მუშაობისა და თავისუფალი დროის გატარების ჩვევები, უზრუნველყო ინფორმაციის მყისიერი წვდომა და წაშალა გეოგრაფიული საზღვრები. თუმცა, მრავალ სარგებელთან ერთად, ინტერნეტის ფართო გამოყენებამ გამოიწვია ახალი პრობლემის - ინტერნეტდამოკიდებულების გაჩენა.
ინტერნეტდამოკიდებულებას ახასიათებს ინტერნეტში დროის გადაჭარბებული გატარების აუცილებლობა, რაც იწვევს უარყოფით შედეგებს ყოველდღიურ ცხოვრებაზე, სოციალურ კავშირებზე და ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე. ეს შეიძლება გამოვლინდეს სოციალური მედიის, ვიდეო თამაშების, ონლაინ შოპინგის ან უზომო ყურებისადმი დამოკიდებულების სახით. სხვა ქცევითი დამოკიდებულების მსგავსად, ინტერნეტდამოკიდებულება დაკავშირებულია ტვინის დოფამინის დაჯილდოების მექანიზმებთან, რაც განსაკუთრებით ართულებს მის კონტროლს.
კვლევაში, მეცნიერთა ჯგუფმა, გუანქსის უნივერსიტეტიდან, დოქტორი იან იანის ხელმძღვანელობით, შეაფასა ფიზიკური ვარჯიშის ეფექტურობა, როგორც ინტერნეტდამოკიდებულების წინააღმდეგ ბრძოლის მეთოდი სტუდენტების შორის. ისინი ასევე ცდილობდნენ დაედგინათ ფაქტორები, რომლებიც გავლენას ახდენენ ასეთი ინტერვენციების წარმატებაზე და შეესწავლათ მათი გავლენა სხვა ფსიქოლოგიურ სიმპტომებზე. ამისათვის სპეციალისტებმა გააანალიზეს 14 სამეცნიერო კვლევის მონაცემები, რომელშიც მონაწილეობა მიიღო 760 დიაგნოსტირებული ინტერნეტდამოკიდებულების მქონე სტუდენტმა. ყველა ექსპერიმენტი ჩატარდა ჩინეთში და ჯგუფში შედიოდნენ ახალგაზრდები, რომლებიც ყველაზე მგრძნობიარეა აღმოჩნდა ამ პრობლემისადმი.
ამ კვლევების ფარგლებში ფიზიკური აქტივობა მოიცავდა მოძრაობის უნარების სამ ტიპს: ღია მოტორიკის უნარების სავარჯიშოები, დახურული მოტორული უნარების ვარჯიშები და ორივეს კომბინაცია. ღია მოტორული უნარები მოიცავს ფიზიკურ აქტივობას ცვალებად გარემოში, რომელიც მოითხოვს რეაგირებას გარე სტიმულებზე, როგორიცაა გუნდური სპორტი, როგორიცაა კალათბურთი ან ფეხბურთი. დახურული მოტორული უნარები, მეორე მხრივ, მოიცავს განმეორებით მოძრაობებს სტაბილურ გარემოში, როგორიცაა სირბილი, ცურვა ან ძალოვანი ვარჯიში.
პროგრამების ხანგრძლივობა მერყეობდა ოთხიდან თვრამეტ კვირამდე, საშუალო ინტენსივობის კვირაში ორიდან ხუთ ვარჯიშის სიხშირით. ერთი გაკვეთილის ხანგრძლივობა 50-დან 120 წუთამდე მერყეობდა. სტუდენტების საკონტროლო ჯგუფები არ იღებდნენ ფიზიკურიაქტივობის გაკვეთილებს და განაგრძობდნენ ნორმალურ ცხოვრებას.
შედეგებმა აჩვენა, რომ ფიზიკურმა აქტივობამ მნიშვნელოვანი გავლენა მოახდინა ინტერნეტზე დამოკიდებულების სიმპტომების შემცირებაზე. გარდა ამისა, ვარჯიშმა ხელი შეუწყო შფოთვის, სტრესის, მარტოობის და თვითშეფასების დაქვეითების შემცირებას და ხელი შეუწყო საერთო ფსიქიკური ჯანმრთელობის გაუმჯობესებას. ეფექტი განსაკუთრებით გამოხატული იყო სტუდენტებში, რომლებიც მონაწილეობდნენ პროგრამებში ღია მოტორული უნარებით ან მათი კომბინაციით დახურულთან.
„ჩვენმა კვლევამ აჩვენა, რომ ფიზიკური აქტივობა არის ეფექტური მეთოდი სტუდენტების ინტერნეტდამოკიდებულების წინააღმდეგ საბრძოლველად. საუკეთესო ეფექტი მიიღწევა სავარჯიშოების გამოყენებით, რომლებიც აერთიანებს ღია და დახურულ მოტორულ უნარებს“, - დაასკვნეს კვლევის ავტორებმა.
დამაჯერებელი შედეგების მიუხედავად, კვლევას აქვს გარკვეული შეზღუდვები. პირველი, ყველა ექსპერიმენტი ჩატარდა ექსკლუზიურად ჩინეთში, რამაც შეიძლება შეზღუდოს კვლევის შედეგების გამოყენებადობა სხვა ქვეყნებსა და კულტურებზე. მეორეც, კვლევაში მონაწილეობდნენ მხოლოდ სტუდენტები, ხოლო ფიზიკური ვარჯიშის გავლენა ინტერნეტზე დამოკიდებულებაზე სხვა ასაკობრივ ჯგუფებში შეუსწავლელი რჩება. მიუხედავად ამისა, მიღებული მონაცემები ხაზს უსვამს ფიზიკური აქტივობის მნიშვნელობას ინტერნეტდამოკიდებულების პრევენციისა და მკურნალობის საქმეში და შესაძლოა საფუძვლად დაედო ამ სფეროში ახალი თერაპიული სტრატეგიების შემუშავებას.