ქმრების უმეტესობა არ ნანობს საკუთარ ღალატს - წერს Archives of Sexual Behavior
დაიღალა გაუთავებელი ჩხუბით და საერთოდ თავს არასაჭირო და უარყოფითად გრძნობს. და ის ვერ პოულობს ბედნიერებას ღალატის შემდეგ, რადგან იტანჯება დანაშაულის, სირცხვილის და სინანულის გრძნობით. თუმცა, აშშ-სა და კანადის ფსიქოლოგების მიერ ჩატარებული ახალი კვლევის შედეგები კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს ამ პოპულარული რწმენის სიზუსტეს - სინამდვილეში, მოღალატე ქმრები საკმაოდ კმაყოფილი არიან თავიანთი ცხოვრებით და ცოლთან ცუდი ურთიერთობა კი არ უბიძგებს მათ ტყუილისკენ, არამედ სექსუალური მრავალფეროვნების ძიება.
- მკვლევარებმა ჩაატარეს გამოკითხვა პოპულარული ვებსაიტისა და აპლიკაციის მომხმარებლებს შორის, რომლებიც შექმნილია სტაბილური ურთიერთობების მქონე ადამიანებისთვის. ასობით მომხმარებელმა, ძირითადად მამაკაცებმა, საშუალო ასაკით 51 წელი, უპასუხეს ფსიქოლოგების შეკითხვებს.
მონაწილეებს ჰკითხეს, კერძოდ, მათი ამჟამინდელი ურთიერთობის მდგომარეობის, სექსისა და სიყვარულის შესახებ შეხედულებების, ღალატის მოტივებისა და გრძნობების შესახებ, რომლებსაც ისინი განიცდიან ამის შემდეგ.
აღმოჩნდა, რომ უმეტეს შემთხვევაში, მოღალატე ქმრებს, მათი თქმით, ძალიან უყვართ ცოლები: მათ აქვთ შესანიშნავი ურთიერთობები, მაგრამ ამ ურთიერთობებში სექსუალური კმაყოფილების დონე ხშირად სასურველი აღარაა და სწორედ ეს მოტივი დადგა პირველ ადგილზე მამაკაცების ღალატის მიზეზებს შორის.
სხვა მოტივებს შორის, გარდა სექსუალური უკმაყოფილებისა, არის თავისუფლებისა და დამოუკიდებლობის სურვილი, სექსუალური მრავალფეროვნების წყურვილი და ზოგადად მარტივი დამოკიდებულება ქორწინების ერთგულებისადმი. მიზეზები, როგორიცაა „აღარ მიყვარხარ“, „მე გაბრაზებული ვარ ჩემს ცოლზე“ ან „ის უგულებელმყოფს“ ათეულშიც კი არ მოხვდა.
-
რაც შეეხება განცდებს, რასაც მოღალატე ქმრები განიცდიან ღალატთან დაკავშირებით, აქ ასევე არ არის საუბარი დანაშაულზე და სინანულზე. მამაკაცები ამბობენ, რომ გრძნობენ სრულ ემოციურ და სექსუალურ კმაყოფილებას, მიიღეს ის, რაც სურდათ და არ ნანობენ.
ამასთან, მონაწილეების თქმით, უმეტეს შემთხვევაში მათი ღალატი უარყოფითად არ მოქმედებს ოჯახურ ურთიერთობებზე. მართალია, მკვლევარები აღნიშნავენ, რომ არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ გამოკითხვაში მონაწილეობდნენ ისინი, ვინც ღალატს საკმაოდ შეგნებულად და რაციონალურად გეგმავს და არა მათ, ვისაც ეს სპონტანურად და მოულოდნელად დაემართა. ემოციები, რომლებსაც ადამიანები განიცდიან ამ უკანასკნელ შემთხვევაში, შეიძლება რადიკალურად განსხვავებული იყოს.