ლალი ჩხიკვაძე

ასევე, გაზრდილი შფოთვის მქონე ადამიანები თავს არიდებენ ინტენსიურ ფიზიკურ აქტივობას. შედეგები გამოქვეყნდა ჟურნალში Mental Health and Physical Activity (MHPA).

შფოთვითი აშლილობა არის ნევროლოგიური დარღვევა, რომლის დროსაც ადამიანი იმყოფება მუდმივ ფსიქო-ემოციურ სტრესში. ზოგჯერ შფოთვას შეიძლება ახასიათებდეს გადაჭარბებული აღგზნება (ან, პირიქით, დაღლილობა), კონცენტრაციისა და ძილის პრობლემები. მრავალრიცხოვანმა კვლევებმა აჩვენა, რომ რეგულარულ ფიზიკურ აქტივობას შეუძლია მნიშვნელოვნად შეამციროს შფოთვის სიმპტომები და გააუმჯობესოს საერთო ფსიქიკური ჯანმრთელობა.

თუმცა, კანადელი მეცნიერების აზრით, ბევრი შფოთვითი აშლილობის მქონე ადამიანი თავს არიდებს ფიზიკურ აქტივობას. მკვლევარებმა გააანალიზეს 43 წინა სამეცნიერო ნაშრომი შფოთვასა და მობილობას შორის კავშირზე. განხილულ კვლევებში სულ 10 303-მა ადამიანმა მიიღო მონაწილეობა.

აღმოჩნდა, რომ მგრძნობიარე და შფოთვის მქონე ადამიანებს ნამდვილად უჭირთ იპოვონ ვარჯიშის მოტივაცია.

გარდა ამისა, შფოთვიანი მონაწილეები თავს არიდებდნენ დაძაბულ, მაღალი ინტენსივობის აქტივობებს, ვიდრე დაბალი ინტენსივობის აქტივობებს (როგორიცაა სიარული). კვლევის ავტორებმა აღნიშნეს, რომ შფოთვასთან გამკლავების მცდელობისას, ზოგიერთი ადამიანი მიმართავს თვითდესტრუქციულ ქმედებებს და იძენს მავნე ჩვევებს.

მეცნიერები ვარაუდობენ, რომ ვარჯიშზე სხეულის რეაქციების მსგავსების გამო (ქოშინი, ოფლიანობა, სწრაფი სუნთქვა) და შფოთვის სიმპტომების გამო, შფოთვიანი ადამიანები იძულებულნი არიან უარი განაცხადონ ვარჯიშზე.