გამოვლინდა კავშირი კომუნიკაციის სიხშირესა და სიცოცხლის ხანგრძლივობას შორის
და მათ სიცოცხლის ხანგრძლივობას შორის. კვლევის შედეგები გამოქვეყნებულია Journal of Epidemiology & Community Health-ში.
ავტორებმა გააანალიზეს 28000-ზე მეტი მონაწილის მონაცემები, რომელთა საშუალო ასაკი 89 წელია, შეგროვებული 2002 წლიდან 2019 წლამდე. სუბიექტებს ეკითხებოდნენ, რამდენად რეგულარულად მონაწილეობენ ისინი სოციალურ აქტივობებში: თითქმის ყოველდღე; კვირაში ერთხელ მაინც; თვეში ერთხელ; პერიოდულად და არასდროს.
ასევე შეგროვდა ინფორმაცია პოტენციურად გავლენის ფაქტორებზე, მათ შორის სქესზე, განათლებაზე, ოჯახურ მდგომარეობაზე, შემოსავალზე, ხილისა და ბოსტნეულის მოხმარებაზე, ცხოვრების წესზე და ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე.
სიცოცხლის ხანგრძლივობა შესწავლილი იყო საშუალოდ ხუთი წლის განმავლობაში ან სიკვდილამდე. პირველ ხუთ წელიწადში 25406-მა ადამიანმა განაცხადა, რომ არ იყო დაკავებული რაიმე სოციალური აქტივობით; 1379-მა აღნიშნა, რომ ამას ზოგჯერ აკეთებდა; 693 - თვეში ერთხელ მაინც; 553 - კვირაში ერთხელ მაინც; და 532 თითქმის ყოველდღიურად.
მთელი კვლევის პერიოდში გარდაიცვალა 21,161 (74 პროცენტი) სუბიექტი, რომელთაგან 15,728 გარდაიცვალა პირველი ხუთი წლის განმავლობაში.
შედეგებმა აჩვენა, რომ უფრო რეგულარული სოციალური აქტივობა ასოცირდება სიცოცხლის ხანგრძლივობის მნიშვნელოვან ზრდასთან. რაც უფრო მაღალია სიხშირე, მით მეტია სიცოცხლის ხანგრძლივობის ალბათობა.
42 პროცენტ შემთხვევაში სიკვდილის დრო უფრო გვიან დადგა მათთვის, ვინც დროდადრო ურთიერთობდა, 48 პროცენტით მათთვის, ვინც ყოველთვიურად ურთიერთობდა, 110 პროცენტი მათთვის, ვინც ამას აკეთებდა ყოველკვირეულად და 87 პროცენტი მათთვის, ვინც ამას თითქმის ყოველდღიურად აკეთებდა.
როდესაც მონაცემები დაზუსტდა ასაკთან დაკავშირებით, კორელაცია სოციალურ აქტივობასა და სიცოცხლის ხანგრძლივობას შორის კიდევ უფრო ნათელი გახდა.