ქრონიკული ხველის გამომწვევი მიზეზები
ქრონიკული ხველა წარმოადგენს დიაგნოსტიკურ სირთულეს და სტანდარტულ მკურნალობას არ ემორჩილება.
ქრონიკული ხველა, რომელიც წლობით გრძელდება, იწვევს პაციენტის გაღიზიანებას, მდგომარეობა კიდევ უფრო რთულდება ოჯახის წევრებისა და ახლობლების დამოკიდებულების გამო.
ქრონიკული ხველის მკურნალობა ძნელია, რაც დიდწილად გამომწვევი ფაქტორების მრავალფეროვნებითაა გამოწვეული. ამის გამო, სწორი დიაგნოზისა და მკურნალობისთვის მრავალმხრივი კვლევების ჩატარებაა აუცილებელი.
ბევრი დიაგნოსტიკური ტესტის ჩატარება არის საჭირო იმისთვის, რომ მხედველობიდან არაფერი გამორჩეს ექიმს. უბრალოდ მედიკამენტების მოსინჯვა არ არის საკმარისი.
საყლაპავი კუნთოვანი მილია, რომელიც პირის ღრუს კუჭთან აკავშირებს. რეფლუქსი, ცენკერის დივერტიკული და საყლაპავის სხვა მოტორული დარღვევები შეიძლება გახდეს ყელის გაღიზიანებისა და ქრონიკული ხველის მიზეზი. მნიშვნელოვანია იმის ცოდნა, რომ ქრონიკული ხველა შეიძლება ხშირად ერთადერთი სიმპტომი იყოს.
საყლაპავის დაავადებებისთვის დამახასიათებელი სხვა სიმპტომები, როგორიცაა გულძმარვა, ყელის წვა, მოხრჩობის შეგრძნება, ყლაპვის გაძნელება - შესაძლოა ყოველთვის არ აღენიშნებოდეს პაციენტს. თუმცა, ამ სიმპტომების არსებობა საყლაპავის პათოლოგიაზე აძლიერებს ეჭვს.
საყლაპავის იმ დაავადების სადიაგნოსტიკოდ, რომლებიც ქრონიკულ ხველას იწვევს, ტარდება კვლევები: ენდოსკოპია - საჭიროების შემთხვევაში ბიოფსიით, რენტგენოლოგიური კვლევა ბარიუმით, მანომეტრია, ნერწყვის ანალიზი.
ცხვირის ღრუსა და სინუსების პათოლოგიები, როგორიცაა ალერგია, სინუსიტი, ვაზომოტორული რინიტი - შესაძლოა გახდეს ქრონიკული ხველის მიზეზი, რაც ცხვირის ღრუდან ყელში ლორწოს ჩადინებითაა გამოწვეული.
ამ შემთხვევაში დიაგნოსტიკური ტესტები შემდეგია: ტრანსნაზალური ენდოსკოპია, ალერგიული ტესტები, სინუსების რენტგენოლოგიური კვლევა ან კომპიუტერული ტომოგრაფია, ასევე ორი სხვადასხვა ტიპის ნაზალური სპრეის გამოცდა: ანტიჰისტამინურისა და იპრატროპიუმ ბრომიდის - ვაზომოტორული რინიტის სადიაგნოსტიკოდ.
ზოგიერთ პაციენტში შეინიშნება ქრონიკული ხველის გამწვავება კონკრეტული საკვების მიღებისას. ყველაზე გავრცელებული საკვები, რომელიც ქრონიკულ ხველასთანაა დაკავშირებული არის: ხორბალი, რძის პროდუქტები, კვერცხი.
საკვებზე რეაქცია არ უნდა აგვერიოს ალერგიასა და რეფლუქსში.
აგრეთვე, არსებობს მედიკამენტების გარკვეული ჯგუფი, რომელიც ქრონიკურ ხველას იწვევს. ყველაზე მნიშვნელოვანი მათ შორის არის აგფ-ინჰიბიტორების ჯგუფი (ანტიჰიპერტენზიული მედიკამენტი). უფრო იშვიათად შესაძლოა ანტიჰიპერტენზიული მედიკამენტების კიდევ ერთმა ჯგუფმა - ანგიოტენზინის რეცეპტორის ბლოკერებმაც გამოიწვიოს ქრონიკული ხველა, როგორც გვერდითი ეფექტი.
დაბოლოს, ქრონიკული ხველა შესაძლოა ყელის გაღიზიანების შეგრძნებით იყოს განპირობებული, რაც ზოგჯერ ნერვის დაზიანების გამო აღენიშნება პაციენტს. ეს მდგომარეობა ხორხის (ლარინგული) ნევროპათიის სახელითაა ცნობილი. მაგალითისთვის მოვიყვანოთ კბილის ანესთეზია. როდესაც ყბა დაბუჟდება, ხშირად ჩნდება შეშუპების და მუდმივი ნერწყვდენის ასოციაცია, მაგრამ სარკეში ჩახედვიასას ვერც შეშუპებას და ვერც ზედმეტ ნერწყვს ვამჩნევთ. მსგავსად ამისა, ნევროპათიული ქრონიკული ხველის მიზეზი არის ის, რომ პაციენტი მუდმივად გრძნობს ლორწოს არსებობას ყელში.
როდესაც დაზუსტდება ქრონიკული ხველის მიზეზი, შესაძლებელია შედეგიანი მკურნალობის დანიშვნა.
უნდა გვახსოვდეს, რომ წლობით მიმდინარე ხველის შემთხვევაში შესაძლოა ერთდროულად რამდენიმე გამომწვევი მიზეზი იქნას გამოვლენილი ერთ პაციენტში. ამ შემთხვევაში საჭირო იქნება სხვადასხვა მოქმედების მექანიზმის მქონე პრეპარატის მიღება.
სრულყოფილი სამედიცინო გამოკვლევა ხშირად სხვადასხვა სპეციალისტის ჩარევას საჭიროებს, მათ შორის გასტროენტეროლოგის, ოტო-რინო-ლარინგოლოგის, ალერგოლოგის, ნევროლოგის.