რატომ უვითარდება მოტეხილობა ზოგიერთ ადამიანს
მნიშვნელოვანი ფერმენტული პროცესები მოქმედებენ ძვალში უჯრედშიდა მატრიქსის წარმოების პროცესში (აუცილებელია მექანიკური საყრდენისთვის). ფოსფორილირება – ერთ-ერთი საკვანძო ფერმენტული პროცესი – ფოსფორილის ცილასთან მიმაგრების პროცესია და გააჩნია მნიშვნელოვანი როლი უჯრედული რეგულაციისთვის.
ბოლო კვლევის ფარგლებში განიხილეს ოსტეოპონტინის სახელით ცნობილი ცილა, რომელიც საციცოცხლოდ მნიშვნელოვან როლს ასრულებს უჯრედული მატრიქსის შენარჩუნებაში. მკვლევრები გენეტიკურად მოდიფიცირებული თაგვების ძვლებში იწვევდნენ ფოსფორილირებას ან უკუპროცესს – დეფოსფორილირებას. ზოგიერთ მათგანს ჰქონდა ოსტოპონტინი, სხვებს – არა. ორი ჯგუფის შედარებით მეცნიერებმა დაამტკიცეს: ძვლების მექანიკური სიძლიერე იზრდება ოსტეოპონტინის ფოსფორილირებისას და ქვეითდება დეფოსფორილირებისას.
სპეციალისტებმა გამოიკვლიეს ოსტეოპონტინის ფოსფორილირების დონეც ძვლის იშვიათი დაავადებების – ჰიპოფოსფატემიისა და ჰიპერფოსფატემიის დროს, რომლებსაც უკავშირდება ჩონჩხის დეფორმაცია. ორივე შემთხვევაში ოსტეოპონტინის ფოსფორილირების მაჩვენებელი დაქვეითებული იყო.
ექსპერტების განმარტებით, აღნიშნული აღმოჩენა ეხება არა მარტო ძვლის ქსოვილს. ფოსფორილირება, როგორც ცვლილებების პროცესი, გავრცელებულია ორგანიზმის სხვა ქსოვილებშიც.