სილამაზის ამ ხუთი პროცედურის ხშირად გაკეთება სახიფათოა - მეტი არ ნიშნავს უკეთესს
სინამდვილეში, ყველა პროცედურის რეგულარულად გამეორება არ შეიძლება.
კოსმეტოლოგიაში მეტი არ ნიშნავს უკეთესს. სალონური პროცედურების ეფექტის გახანგრძლივების სურვილი ხშირად სპეციალისტებთან ხშირ ვიზიტებს იწვევს, მაგრამ ამ მიდგომას შეიძლება საპირისპირო შედეგი მოჰყვეს. ყველაზე პოპულარული და დადასტურებული მეთოდებიც კი, თუ ზედმეტად გამოიყენება, შეიძლება ჯანმრთელობისა და სილამაზისთვის რისკებს წარმოადგენდეს. კანს აღდგენის პერიოდები სჭირდება და პროცედურებს შორის სათანადო ინტერვალების დაუცველობამ შეიძლება გამოიწვიოს დაზიანება, რომლის აღდგენასაც წლები სჭირდება.
ბოტულინის ტოქსინის ინექციები: „გაყინული“ სახის რისკი
ბოტოქსი მოქმედებს სახის კუნთების მოდუნების შედეგად, ნაოჭების გასწორებაზე. თუმცა, რეკომენდებული პრეპარატის ინექცია 4-6 თვეში ერთხელ და არა მეტჯერ. მინიმალური ინტერვალი 3 თვეა, ინდივიდუალური მეტაბოლიზმიდან გამომდინარე. მუდმივი ინექციების დროს კუნთები კარგავს ტონუსს და თანდათან ატროფიას განიცდის - სახე ხდება ბრტყელი და უსიცოცხლო, ხოლო აღდგენას წლები სჭირდება.
კიდევ ერთი რისკია ნიღბის ეფექტი: სახის ბუნებრივი გამომეტყველება ქრება, მზერა გაყინული ჩანს და ემოციების გამოხატვა შეუძლებელია, სურვილის მიუხედავად. ძალიან ხშირი ინექციების დროს, ორგანიზმს შეუძლია ტოქსინის საწინააღმდეგო ანტისხეულების გამომუშავება, რაც ამცირებს პრეპარატის ეფექტურობას, რაც შედეგის შესანარჩუნებლად უფრო დიდ დოზებს მოითხოვს. ზოგჯერ ტოქსინი მიმდებარე ადგილებში გადადის, რაც იწვევს წარბების ან ქუთუთოების ჩამოშვებას და სახის ასიმეტრიას. შესვენების საჭიროების ნიშნებია: კანის „ცვილისებრი“ სიგლუვე, ინექციების ხანგრძლივობის შემცირება და თუნდაც მცირე ასიმეტრიის გაჩენა.
ფილერებით კონტურირება: „ბალიშის ფორმის“ სახისკენ მიმავალი გზა
ჰიალურონის ფილერები საშუალებას გაძლევთ შეასწოროთ სახის მოცულობა და კონტური, მაგრამ მათი შეყვანა მოითხოვს მკაცრ ინტერვალებს. ტუჩებისთვის ოპტიმალური ინტერვალი 6-12 თვეა, ხოლო ყვრიმალის ძვლებისთვის - 18 თვემდე. მნიშვნელოვანია, რომ წინა ფილერს სრულად გახსნის საშუალება მიეცეს. ხშირი კორექციის შემთხვევაში, გელი სრულად არ გამოიყოფა და გროვდება, რაც ქმნის „სრულ“ იერსახეს: ტუჩები და ლოყები არაპროპორციულად დიდი ხდება, ხოლო კონტურები არაბუნებრივი.
შესაძლებელია ფილერის მიგრაცია - ფილერი გადადის მიმდებარე ქსოვილებში, რაც იწვევს ტუჩის „იხვის მსგავს“ მრუდს, თვალების ქვეშ შეშუპებას და კონტურის დამახინჯებას. გელის წნევა ჭიმავს კანს და იოგებს, რაც იწვევს რეზორბციის შემდეგ ჩამოშვებას, რაც საჭიროებს შემდგომ ინექციებს.
დამატებითი რისკია ფიბროზი და კვანძები, რომელთა მოცილება რთულია და ტოვებს არათანაბარ კანს. საყურადღებო ნიშნებია: შეშუპება, ქსოვილების მობილობის დაკარგვა და ფოტოებზე შებერილი სახე, ნორმალური წონის დროსაც კი.
ქიმიური პილინგი იწვევს კანის გათხელებას.
პილინგი აახლებს კანს ეპიდერმისის ზედა ფენის მოცილებით, მაგრამ ძალიან ხშირი გამოყენება არღვევს ბუნებრივ ბარიერს. ზედაპირული პროცედურების ჩატარება შესაძლებელია კურსებად ყოველ 2-4 კვირაში, საშუალო სიღრმის პროცედურები ყოველ 3-6 თვეში, ხოლო ღრმა პროცედურები რეკომენდებულია მხოლოდ ერთხელ ან ორჯერ სიცოცხლეში. ჭარბმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს გათხელება, მგრძნობელობა და კაპილარული ვენების ხილვადობა, რაც გაახალგაზრდავების ნაცვლად, იწვევს დაბერების დაჩქარებას. კანის ბარიერული ფუნქცია დარღვეულია, რაც იწვევს ანთებას, დეჰიდრატაციას და რეაქციებს ჩვეულებრივ კოსმეტიკურ საშუალებებზეც კი.
პარადოქსია, რომ პიგმენტურმა პილინგმა შეიძლება გამოიწვიოს ახალი ლაქები, ხოლო მუდმივმა სიწითლემ და წვამ შეიძლება გამოიწვიოს სოციალური დისკომფორტი. თუ კანს დიდი ხანი სწირდება აღდგენისათვის თითოეული სესიის შემდეგ, წითლდება და რეაგირებს კანის მოვლის საშუალებებზე, დროა შეისვენოთ.
ლაზერული კორექცია: ნაწიბურების და პიგმენტაციის რისკი
ლაზერული კორექცია აახლებს კანს, მაგრამ აღდგენისთვის დრო სჭირდება. აგრესიული აბლაციური აღდგენა ტარდება არა უმეტეს რამდენიმე წელიწადში ერთხელ, ნაზი არააბლაციური პროცედურები ყოველ 6-12 თვეში და ფრაქციული კურსები მინიმუმ ერთწლიანი შესვენებით. ხშირი მკურნალობა აზიანებს დერმას, იწვევს ნაწიბურების წარმოქმნას, ატროფიული ორმოებიდან დაწყებული ჰიპერტროფიული დაზიანებებით დამთავრებული.
კიდევ ერთი გავრცელებული გვერდითი მოვლენაა მუდმივი ჰიპერპიგმენტაცია, მუქი ლაქები და კანის არათანაბარი ტონი, განსაკუთრებით მზის ზემოქმედების დროს. კოლაგენის სტრუქტურების განადგურება იწვევს კანის გათხელებას, ნაადრევ ჩამოშვებას და სიმშრალეს. ასევე შესაძლებელია ჰიპოპიგმენტაცია - თეთრი ლაქების გაჩენა, რომლებიც მოზაიკურ ეფექტს ქმნის. თუ კანს დიდი დრო სჭირდება შეხორცებისთვის, ან მზისადმი მგრძნობელობა იზრდება, მკურნალობა უნდა შეწყდეს და კანი უნდა აღდგეს.
სახის პროფესიონალური წმენდა: როზაცეასკენ მიმავალი გზა
ისეთი რუტინული პროცედურაც კი, როგორიცაა წმენდა, შეიძლება საზიანო იყოს, თუ ძალიან ხშირად შესრულდება. ცხიმიანი კანისთვის ოპტიმალური ინტერვალი 3-4 კვირაა, ნორმალური კანისთვის - 1-2 თვე, მშრალი და მგრძნობიარე კანისთვის - 2-3 თვე. ძალიან ხშირი მექანიკური სტრესი აზიანებს კანს, იწვევს ქრონიკულ ანთებას და გაფართოებულ ფორებს, ხოლო შეკუმშული ფორების ადგილას შეიძლება გაჩნდეს ნაწიბურები. ჰიდროლიპიდური მანტია ირღვევა, რაც იწვევს ცხიმოვანი ჯირკვლების გააქტიურებას, რაც იწვევს ახალი გამონაყარის გაჩენას. სისხლძარღვების მუდმივი გაღიზიანება ზრდის როზაცეას და კუპეროზის, კანის ქრონიკული დაავადების რისკს, რომლებიც მკურნალობას საჭიროებენ. საყურადღებო ნიშნებია: მომატებული მგრძნობელობა, მუდმივი სიწითლე, ვენების გაჩენა და გამონაყარის გახშირება.
კოსმეტოლოგიის ოქროს წესი
კანის მოვლისას, ნაკლები ხშირად მეტია. ყველაზე მოწინავე მკურნალობასაც კი სჭირდება აღდგენის დრო და მათი ეფექტურობა დამოკიდებულია არა სიხშირეზე, არამედ სპეციალისტის რეკომენდაციების სწორ შერჩევასა და დაცვაზე. თუ თქვენი კანი გათხელდა, გაღიზიანებულია, რეაგირებს თქვენს ჩვეულ კოსმეტიკურ საშუალებებზე ან შედეგი ნაკლებად მდგრადია, დროა შეისვენოთ და მიმართოთ ექიმს. სილამაზე მოითხოვს მოთმინებას და სხეულის პატივისცემას და არა სწრაფი შედეგებისკენ სწრაფვას.