-გამარჯობა. წლის და ორი თვის წინ მეყოლა შვილი. მასშემდეგ დამეწყო შიშები, უეცრად ცუდად მიხდებოდა გული, ვკანკალებდი,. ორსულობის დროსაც მქონდა გაღიზიანება, მაგრამ არც შიშები მქონდა და არც ცუდად არ ვყოფილვარ.( ბავშვობაში კი ხანდახან დათრგუნული ვიყავი ხოლმე, წამალი არ მიმიღია, თავისით გამიარა). ვიყავი ექიმთან და უკვე ერთი წელია ესრამს 10მგ.ს ვსვავდი დღეში, გამოვკეთდი, აღარც შიშები მქონდა და ცხოვრებაც მიხაროდა. ორი კვირის წინ ექიმმა წამლის დოზა გამინახევრა. ისევ დამეწყო ცუდად გახდომა. აკვიატებული აზრები, ექიმს ვუთხარი და ისევ 5 დღეა 10მ გ.ზე გადავედი. ამეკვიატა აზრი რომ ქმარი აღარ მიყვარს, რომ შევხედავ უცხო ადამიანი მგონია, ხან დავაკვირდები ხოლმე, ვცდილობ რაიმე ნაკლი ვუპოვო, ვეღარაფერს ვერ ვგრძნობ, ხანდახან შვილის მიმართაც. დავითრგუნე, უკვე ძალიან გაუსაძლისი გახდა ცხოვრება, მგონია რომ ეს აკვიატება არასდროს მომშორდება, ქმარი ეხლაც და ყოველთვის მხარში მიდგას, აქამდე სიგიჟემდე მიყვარდა და ეხლა რაღა დამემართა? ოჯახი რომ დამენგრეს ვერ ვიცოცხლებ. ექიმს ვეღარ ვურეკავ, ძალიან გთხოვთ თქვენ მომეცით რჩევა, ქმრის მიმართ ეს აკვიატება გამივლის? უკვე აღარ ვიცი რა ვქნა. მადლობა წინასწარ.