-ბავშობიდან შეჩვეული ვარ სიწყნარეს, გავთხოვდი 6  ვართ სახლში, პლიუს მულმა მუშაობა დაიყო და ჩემს დედამთილს უტოვებს ბავშვს, მთელი დღე ჭყივის, თავი მეხდება, მული ყოველ შაბათ-კვირს ჩვენთან ცხოვრობს ვერ ვეგუები ამ ყველაფერს, ვარ ორსული, ნერვოზი მაქ რა გავაკეთო დებილი ხო არ ვარ გავატარო სულ ეს ქაოსი

რას ურჩევთ საწყალ ორსულს ჭყავანა ბავშვის ძია იყოს? მერე მერვებდაწყვეტილმა იმკურნალოს რომ საკუთარი შვილის გასაზრდელად ვერ ივარგოს, ხროვა ხალხის გამო კომფლიქტამდე მივიდეს საქმე დ. წმარსაც დაშორდეს? რა ფსიქოლოჰი გყავთ ეგეთი ყველა ქალს ორსულსაც კი ყველაფრის მოთმონებას, ყველაფერზე თვალის დახუჭვას და აუტანელ სიტუაციაზე შეგუებას რომ აძალებთ, ეს პირველი არაა ამ "ფსიქოლოგიდან" რომ ასეთ დისკრიმინაციულ მორალს აფრქვევს, განათლება აქვს საეთოდ? თუ კაცია? რადგან კაცებთან უხმო მორჩილებას რომ აიძილებთ ისედაც ბევრის ამყან ქართველ ქალებს???!!!!! გადავიდნენ ცალკე საცხოვრებლად დ. ამოისუნთქებს ყველა!