-გამარჯობათ, გთხოვთ დამეხმარეთ სანამ მოვახერხებ ფსიქოლოგთან კონსულტაციას. ძალიან მიჭირს ესე ცხოვრებისდ გაგრძელება, ჯერ 20 წლის ვარ და ყველაფერი მაქვს იმისთვის რომ ბედნიერი ვიყო მაგრამ მაინც უკმაკოფილო ვარ მუდმივად. მტანჯავს ჩემი თავი, ძალიან ხანდახან აღარ მინდა ვარსებობდე იმიტომ რომ სხვებსაც ვტანჯავ ვისაც ჩემთან ახლო ურთიერთობა აქვს. აქ მხოლოდ ბიჭის პრობლემა არ არის, სულ ასე ვიყავი მომწონდა ვიღაც მასაც მოვწონდი და ვიცოდი რომ როგორც კი დავიწყებდით ურთიერთობას შეყვარებულობამდე ვერ მივდიოდით რადგან უკონტროლო ვხდები, თავხედი იმ გაგებით რომ სულ ეჭვებში ვარ თითქოს ვენდობი და ამ დროს საშინელებებს ვფიქრობ და ამას რომ ვეუბნები ჩვეულებრივი ურჩხული ვჩანვარ მერე ყელში ამომდის ჩემი საქციელები და ვტირი... არ მინდა მისი დაკარგვა და ადრეც ვიყავი ესე უბრალოდ ახლა ითმენს და ვიცი რომ ყველანაირ ზღვარს გადავედი, ვგრძრობ რო ჩვეულებრივი გიჟი მანიაკივით ვიქცევი და გული მტკივა, ასეთი არ ვარ და ვერ ვანახებ სინამდვილეში როგორი ვარ, არ ვიცი როგორ მოვიქცე და გთხოვთ მითხარით სანამ ვიზიტზე წავალ და მექნება ამის შესაძლებლობა იქამდე როგორ მოვიქცე? ძალიან ცუდად ვარ.. სულ უარყოფითი აზრებით დავიღალე მინდა ტვინი გამოვირეცხო და აზრზე მოვიდე მაგრამ ისევ იგივე აზრები მაწუხებს მეტი უბრალოდ აღარ შემიძლია. მიყვარს და საუკეთესო ადამიანებს ვკარგავ ისე რომ ავადმყოფი ვგონივარ და გთხოვთ რამე მითხარით..მადლობა წინასწარ