"ატოპიური დერმატიტის დროს მნიშვნელოვანია მშობლის სწორი ინფორმირება" - რა უნდა ვიცოდეთ დაავადების შესახებ
- რა არის ატოპიური დერმატიტი?
- ატოპიური დერმატიტი კანის ქრონიკული ანთებითი დაავადებაა, რომელიც ხასიათდება: კანის სიწითლით, სიმშრალით, ქავილით, აქერცვლით, მცირე შეშუპებით და ექსკორაციებითაც კი;
დაავადებას ახასიათებს ზემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომების პერიოდული განმეორებადობა (ე.წ. გამწვავების პერიოდები); ატოპიური დერმატიტი ხშირად მოიხსენიება, როგორც ეგზემა, გავრცელებული ტერმინია ასევე დიათეზი.
- რა ასაკში და რა სახით შეიძლება გამოვლინდეს?
- პაციენტების უმრავლესობას ატოპიური დერმატიტის პირველი სიმპტომები 2
წლამდე ასაკში უვლინდება, 80%-ს - 1 წლამდე ასაკში, ხოლო დანარჩენ 20%-ს -1 წლის შემდეგ;
ატოპიური დერმატიტი იყოფა სამ პერიოდად: ახალშობილთა, ბავშვთა და მოზრდილთა. ახალშობილთა ფორმა აღინიშნება 2 წლამდე ასაკში. დამახასიათებელი ლოკალიზაციაა სახე, კიდურების გამშლელი ზედაპირები და თავი (საფენის არე ხშირად არ არის დაზიანებული).
ბავშვებსა და მოზრდილებში უხშირესად დაზიანება ლოკალიზებულია კისრის არეში, დაყვის და მუხლის მომხრელ ზედაპირებზე, ასევე - სახეზე, მაჯებზე და მტევნებზე.
ზრდასრულებში დაზიანების ფართობი იზრდება და მოიცავს სახეს, ყელს და ზურგს;
- როგორ ხდება მისი მკურნალობა?
- ატოპიური დერმატიტის მკურნალობისას მეტად მნიშვნელოვანია კანის დატენიანება (მისი ბარიერული ფუნქციის აღდგენა). ამისთვის გამოიყენება სპეციალური დამატენიანებელი და დამარბილებელი მალამოები, ლოსიონები, კრემები.
კანის ყოველდღიური ჰიგიენა, ყოველდღიური აბაზანა 10-15 წთ-ის განმავლობაში; კანის დატენიანება უნდა მოხდეს ყოველდღიურად, ხოლო ზაფხულის პერიოდში - 2-ჯერ დღეში; მედიკამენტური მკურნალობა: ჰორმონული კრემები, ასევე ჰორმონული ეფექტის მქონე არასტეროიდული კრემები, ანტიჰისტამინური პრეპარატები (ქავილის მართვის პრინციპით) და ზოგჯერ, ანტიბაქტერიული მკურნალობაც კი (მეორადი ინფიცირების შემთხვევაში) - აუცილებლად უნდა შეირჩეს ექიმის მიერ, იქნება ეს პედიატრი თუ ალერგოლოგი, ინდივიდუალურად, პაციენტის ანამნეზის გათვალისწინებით; ალერგიულ პაციენტებში მნიშნვნელოვანია აგრეთვე ალერგენის შეზღუდვა ან სრულად ამოღება - კვებითი ალერგენის შემთხვევაში; გამღიზიანებელი ფაქტორების არიდება როგორიცაა: ზოგიერთი საპნები, კლიმატური ფაქტორი, თამბაქოს კვამლი, სტრესი და სხვა; სწორი მკურნალობისას პაციენტის ცხოვრების ხარისხი მნიშვნელოვნად უმჯობესდება.