4 მიზეზი, თუ რატომ არ შეგიძლიათ პრობლემების გადაჭრა „ერთ სეანსზე“ - მკურნალი.გე

რეგულარულად პასუხისმგებლიანები ჩვენს საქმიანობაში. ანალოგიურად, არ უნდა ელოდოთ მყისიერ აღმოჩენებსა და ტრანსფორმაციებს ფსიქოლოთერაპიის სპეციალისტთან კონტაქტისგან. ფსიქიკას, ისევე როგორც სხეულს, სჭირდება დრო ტრანსფორმაციისა და განკურნებისთვის.

1. გაცნობა და ნდობის ჩამოყალიბება

ფსიქოთერაპიული მეცნიერების ერთ-ერთი ყველაზე ღირებული აღმოჩენა ის არის, რომ ჩვენი ფსიქიკა ურთიერთობებში ყალიბდება. ჩვენ დაბადებიდან ვვითარდებით, ვრეაგირებთ და ვეგუებით იმ იმპულსებს, რომლებიც მოდის ჩვენი საყვარელი ადამიანებისგან. ამიტომ ფსიქიკაში ცვლილებებისთვის, ჩვენც გვჭირდება ურთიერთობები. განსაკუთრებული, ნდობის, და არა სხვა კონტექსტებით დატვირთული.

ამიტომ, ფსიქოლოგიის შესახებ წიგნის უბრალოდ წაკითხვა არ იმუშავებს, რადგან აქ ურთიერთობები არ არის. ეთიკა, უსაფრთხოება, რეგულარულობა, პროგნოზირებადობა, გამჭვირვალე კონტრაქტი და ხელმისაწვდომი ანაზღაურება - ეს არის თერაპიული ურთიერთობების დამყარების საფუძველი და კლიენტის ფსიქიკასა და ცხოვრებაში ცვლილებების შესაძლებლობა.

2. წინააღმდეგობა, როგორც ფსიქიკის თავდაცვითი რეაქცია

მნიშვნელოვანია პატივი სცეთ თქვენს წარსულ გამოცდილებას. ყველაფერი, რაც ცხოვრებაში ვისწავლეთ, დაგვეხმარა გადარჩენაში. მაშინაც კი, თუ ამ მომენტში ამ გამოცდილებამ დაიწყო ჩვენთვის ხელის შეშლა ან რაიმე ღირებულის განადგურება. ამ გამოცდილების გააზრება დაგვეხმარება უფრო ადვილად გავიაროთ წინააღმდეგობის ეტაპები, რომლებიც გარდაუვლად გველოდება თერაპიის გზაზე.

ჩვენი ფსიქიკა ისეა შექმნილი, რომ მაშინაც კი, როდესაც ნამდვილად გვინდა შეცვლა, ჩვენ რაღაც ნაწილს (და ეს ძალიან ძლიერია) სურს, რომ ყველაფერი ისე დარჩეს, როგორც იყო. რადგან ყველაფერი ისედაც ნათელი და ნაცნობია და სიახლე ჯერ არ არის გამოცდილი და ძალიან რთულია ამ გაურკვევლობაზე დაყრდნობა.

კლიენტი ერთი ხელით ცვლილებებისკენ ისწრაფვის, მეორეთი კი მჭიდროდ ეჭიდება წარსულს. აქაც დროა საჭირო. თერაპიული ალიანსი უნდა ჩამოყალიბდეს. მხოლოდ ამის შემდეგ შესუსტდება წარსულის ძალა.

3. საუბარი და კეთება სხვადასხვა რამ არის

ძალიან მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ ფსიქოთერაპევტი ჩვენი თერაპიის მოწმეა და არა მისი ავტორი. იგივე ეხება ჩვენს ცხოვრებასაც. ავტორი მხოლოდ ჩვენ ვართ. ამიტომ, თერაპია ერთობლივი პასუხისმგებლობაა, სადაც ფსიქოლოგი პასუხისმგებელია ეთიკაზე, უსაფრთხოებაზე, თანმიმდევრულობასა და რეგულარულობაზე, ხოლო კლიენტი პასუხისმგებელია თერაპიული თანამშრომლობისთვის ძალისხმევაზე. რა სახის ძალისხმევაა ეს?

თავიდან, ეს უბრალოდ მოსვლა და ყოფნაა, მოყოლა, დროის გატარება. ფსიქოთერაპევტებს შორის არსებობს გამოთქმა: ძირითადი ფსიქოთერაპია არა სეანსის დროს, არამედ მათ შორის მიმდინარეობს. ეს ნიშნავს, რომ თქვენი ყურადღების, მგრძნობელობისა და ცნობიერების განვითარების გარეშე, ცხოვრებაში თქვენი აღმოჩენების გამოყენებისა და ახალი გამოცდილების მიღების მცდელობის გარეშე, არაფერი გამოვა.

თერაპიაში ჩვენ ვსწავლობთ ჩვენი ცხოვრების დაკვირვებას და მხოლოდ ეს დაკვირვება საოცრებებს ახდენს. ჩვენ ვნახავთ, როგორ შეიცვლება რაღაც. არა სწრაფად, არა უეცრად, არამედ თანდათანობით, რა თქმა უნდა, თუ ძალისხმევას არ დავიშურებთ.

4. ჯაჭვური კავშირი

ხშირად, ის, რაც ძირითად სირთულედ გვეჩვენება, გარკვეული დროის შემდეგ იცვლება. ეს იმიტომ ხდება, რომ რაც უფრო მეტად ვიცნობთ და გვესმის საკუთარი თავის, მით უფრო მეტად ვიწყებთ იმის დანახვას, რაც ადრე ჩვენი ფსიქიკის სიღრმეში იყო დამალული. მაგალითად, მთაზე ასვლისას, თანდათან უფრო და უფრო მეტად შეგვიძლია დავინახოთ მიმდებარე ლანდშაფტი და ვიწყებთ მასში ნავიგაციას. საკუთარი თავის შესახებ ამ აღმოჩენებთან ერთად, ჩვენი მოთხოვნილებებიც შეიცვლება. ეს სრულიად ნორმალურია და კარგია.

ჩვენი ფსიქიკა, რომელიც ფსიქოთერაპიის შედეგად ვითარდება და იხსნება, ისეთ რამეს საჭიროებს, რაზეც თავიდან ოცნებაც კი გვეშინოდა. ფსიქოლოგთან გარკვეული დროის მუშაობის შემდეგ, უკან მოხედვით, შევძლებთ აღმოვაჩინოთ, თუ როგორ მივაღწიეთ ჩვენს მიზნებს და როგორ გარდაიქმნა ზოგიერთი მიზანი სრულიად ახალ რამედ.