მიხაკის ნაყენი - უმარტივესი რეცეპტი, რომელიც გაჭედილ ცხვირს შველის - მკურნალი.გე

ენციკლოპედიაგამომთვლელებიფიტნესიმერკის ცნობარიმთავარიკლინიკებიექიმებიჟურნალი მკურნალისიახლეებიქალიმამაკაციპედიატრიასტომატოლოგიაფიტოთერაპიაალერგოლოგიადიეტოლოგიანარკოლოგიაკანი, კუნთები, ძვლებიქირურგიაფსიქონევროლოგიაონკოლოგიაკოსმეტოლოგიადაავადებები, მკურნალობაპროფილაქტიკაექიმები ხუმრობენსხვადასხვაორსულობარჩევებიგინეკოლოგიაუროლოგიაანდროლოგიარჩევებიბავშვის კვებაფიზიკური განვითარებაბავშვთა ინფექციებიბავშვის აღზრდამკურნალობასამკურნალო წერილებიხალხური საშუალებებისამკურნალო მცენარეებიდერმატოლოგიარევმატოლოგიაორთოპედიატრავმატოლოგიაზოგადი ქირურგიაესთეტიკური ქირურგიაფსიქოლოგიანევროლოგიაფსიქიატრიაყელი, ყური, ცხვირითვალიკარდიოლოგიაკარდიოქირურგიაანგიოლოგიაჰემატოლოგიანეფროლოგიასექსოლოგიაპულმონოლოგიაფტიზიატრიაჰეპატოლოგიაგასტროენტეროლოგიაპროქტოლოგიაინფექციურინივთიერებათა ცვლაფიტნესი და სპორტიმასაჟიკურორტოლოგიასხეულის ჰიგიენაფარმაკოლოგიამედიცინის ისტორიაგენეტიკავეტერინარიამცენარეთა მოვლადიასახლისის კუთხემედიცინა და რელიგიარჩევებიეკოლოგიასოციალურიპარაზიტოლოგიაპლასტიკური ქირურგიარჩევები მშობლებსსინდრომიენდოკრინოლოგიასამედიცინო ტესტიტოქსიკოლოგიამკურნალობის მეთოდებიბავშვის ფსიქოლოგიაანესთეზიოლოგიაპირველი დახმარებადიაგნოსტიკაბალნეოლოგიააღდგენითი თერაპიასამედიცინო ენციკლოპედიასანდო რჩევები

მიხაკის ნაყენი - უმარტივესი რეცეპტი, რომელიც გაჭედილ ცხვირს შველის

ბავშვობაში გამრუდებული ძგიდის გამო მოზრდილობაში ცხვირი მუდმივად მეჭედებოდა. თავიდან მხოლოდ ცივ ან წვიმიან ამინდებში, მოგვიანებით კი მთელი წლის პრობლემად იქცა. ასაკის გამო ოპერაციაზე თავს ვიკავებდი, არც სპეციალისტები მაძლევდნენ სრული გამოჯანმრთელების გარანტიას, ამიტომ ხალხურ საშუალებებს მივმართე.

ყველაზე მარტივად დასამზადებელი წამლით დავიწყე, რომელიც საკმაოდ ეფექტიანი აღმოჩნდა.

გაჭედილ ცხვირს შველის მიხაკის ნაყენი, ის ასე მზადდება:

  • 1 ჩაის კოვზი მიხაკის თესლი ჩაყარეთ ჭიქაში და დაასხით ადუღებული წყალი, დადგით მანამ, ვიდრე წყალი არ გაყავისფრდება. შემდეგ გადაწურეთ და ნაყენი მოათავსეთ მინის ჭურჭელში. როგორც კი ცხვირით სუნთქვა გაძნელდება, უნდა ჩაიწვეთოთ თითოეულ ნესტოში 2-2 წვეთი, რაც შეიძლება ხშირად დღის განმავლობაში.

გიორგი ლეჟავა, თბილისი