საახალწლო კურიოზები
გართობასა და სიამოვნებას დაუთმო. ამ დროს ზოგი საცივსა და გოზინაყზე ფიქრობს, ზოგი ტელეეკრანს მისჯდომია და საახალწლო გადაცემებით ირთობს თავს. მაგრამ არსებობს სამსახურები, რომლებიც ახალი წლის უქმეებზეც კი დღედაღამ მუშაობენ. ზოგი ამოიხვნეშებს: "ეჰ, ახალი წელია, მე კი ისევ სამუშაოზე ვარ წასასვლელი..." ზოგი კი, პირიქით, ხალისით ელოდება საახალწლო მორიგეობას - ამ დროს ხომ ხალხი უფრო თბილი და კეთილგანწყობილია, სახალისო სიტუაციებიც ხშირია... მხიარული ამბების მოსასმენად რამდენიმე ძველ ნაცნობს დავუკავშირდი.
გიორგი ცაბაძე, ნარკოლოგი
სასწრაფო დახმარების ცენტრალურ სადგურში მოვიდა სამადლობელი წერილი. სიტყვასიტყვით გადმოგცემთ მის შინაარსს: "ახალი წლის ღამეს ჩვენს სტუმარს გულის შეტევა დაემართა. იძულებული გავხდით, სასწრაფო დახმარება გამოგვეძახებინა. მოვიდა ექიმი - ახალგაზრდა მამაკაცი, რომელიც ალკოჰოლით ისე იყო გაჟღენთილი, ფეხზე ძლივს იდგა. კარადაში მოშარდა, მაგნეზიის ნემსი დივანს გაუკეთა, ზრდილობიანად დაგვემშვიდობა და წავიდა. იმდენი ვიცინეთ, რომ ავადმყოფსაც კი გაუარა ტკივილმა. მადლობას გიხდით მიღებული სიამოვნებისთვის. თოვლის ბაბუას გამოძახებაც კი აღარ დაგვჭირვებია".
პატარა ბიჭუნამ თოვლის ბაბუას წერილი გაუგზავნა: "გთხოვ, ძმა გამომიგზავნე". თოვლის ბაბუამ უპასუხა: "ეს არც ისე ძნელია. დედაშენი გამომიგზავნე..."
რას არ ჩაადენინებს კაცს ალკოჰოლი... ახალი წელია, ღამის სამი საათი. სიმთვრალემ პიკს მიაღწია. ერთ-ერთმა სტუმარმა სახლში წასვლა აიკვიატა. მეგობარმა მისი გაცილება გადაწყვიტა. რამდენიმე წუთის შემდეგ გამცილებელი დაბრუნდა და გამოაცხადა, რომ ყველაფერი რიგზეა - მეგობარი ტაქსიში ჩასვა, ფული გადაუხადა და სახლისკენ გაამგზავრა. დაახლოებით ნახევარი საათის შემდეგ "გამგზავრებულმა" კარზე დააკაკუნა... როგორც ჯვარედინი დაკითხვის შედეგად გაირკვა, ის ლიფტში (!) ჩაუსვამთ და მთელი ამ ხნის განმავლობაში ჯერ სარდაფში უბორიალია, მერე კი მეთერთმეტე სართულზე ფეხით ამოსულა. ერთადერთი კითხვაღა დარჩა პასუხგაუცემელი: ვის გადაუხადეს ფული?
ადამიანის საზრიანობას ზღვარი არ აქვს. საახალწლო სუფრაზე: "დალევის დროს რატომ ხუჭავ თვალებს?" - "ცოლს შევპირდი, ახალ წელს ჭიქაში არც კი ჩავიხედავ-მეთქი".
ისევ ალკოჰოლის თემაზე. ერთი მეგობარი მეორეს ეკითხება: "ახალ წელს როგორ შეხვდი?" "საჩუქარივით". "ეგ როგორ?" "მთელი ღამე ნაძვის ხის ქვეშ ვეგდე".
2000 წლის 1 იანვარი. დილა. ახალი წლის ტრადიციული შეხვედრის შემდეგ სახეშესივებული, თვალებჩაწითლებული და თმააჩეჩილი მამაკაცი სარკის წინ დგას, ერთხანს ყურადღებით ათვალიერებს თავის ანარეკლს და მერე ამბობს: - აი, თურმე როგორი ყოფილხარ, მესამე ათასწლეულის ადამიანო!
საქართველოში ყველაზე ექსტრემალური თვე იანვარია - ახალი წელი, შობა, ძველით ახალი წელი... - ეს ძველით ახალი წელი რაღა საჭიროა?! - ეს საკონტროლო გასროლაა... ღვიძლში!
დავით ბაზღაიძე, ფსიქიატრი
კუჭის აშლილობამ შემოგიტიათ? საახალწლო ნაძვის ხეზე?! ფილარმონიაში?! კურდღლის კოსტიუმში?!! თოვლის ბაბუისგან მეორე წრეში?!!! ჰოდა, დაგერხათ!
სამშობიარო სახლში პროფესორის შემოვლაა. პალატა. ეკითხება, პასუხობენ... აღმოჩნდა, რომ მშობიარობა ყველას 1 ოქტომბერს უწევს. პროფესორი გაოცებულია. მას უხსნიან: "ჩვენ ერთად შევხვდით ახალ წელს".
ახალი წლის ღამეს ფსიქიატრის კარზე ზარია. ექიმი კარს აღებს და თოვლის ბაბუას ხედავს, რომელიც მუდარით შეჰყურებს: "დამეხმარეთ! დამეხმარეთ დავიჯერო, რომ ვარსებობ!!!"
ბოლო დროს ხალხში გავრცელებული რწმენა: "თუ თქვენ ხედავთ ფხიზელ თოვლის ბაბუას, ესე იგი ის ნამდვილი სანტა-კლაუსია".
ზამთარი. ახალი წლის წინა დღეები. გზაზე შუახნის ქალბატონი მოდის, ორივე ხელში ოთხ-ოთხი ჩანთა უჭირავს. მოულოდნელად სადარბაზოდან ექსჰიბიციონისტი გამოხტება და პალტოს გადაიღეღავს. ქალბატონი დაღლილი მზერით აათვალ-ჩაათვალიერებს და ამოიხვნეშებს: "ჯანდაბა ჩემს თავს, ძეხვი დამავიწყდა!"
31 დეკემბერს სასწრაფო დახმარების სადგურში ტელეფონის ზარი გაისმის. ყურმილში ბავშვის ხმაა: "ალო, სასწრაფოა? ჩქარა მოდით. მამაჩემი ჭკუიდან შეიშალა - წითელი ხალათი და ბოტები ჩაიცვა და ყველას უმტკიცებს, რომ თოვლის ბაბუაა".
მარიამ ნაზღაიძე, თერაპევტი
შვილი მარტოხელა დედას ეკითხება: "დედიკო, ვინ არის მამაჩემი?" "თოვლის ბაბუა!" - იქედნურად პასუხობს დედა. "ეს როგორ?" "მოვიდა ღამით, დამიტოვა საჩუქარი და მას შედეგ თვალით აღარავის უნახავს".
საახალწლო ნაძვის ხის ზეიმის შემდეგ მამა უხსნის შვილს: "შვილო, შენ უკვე დიდი ბიჭი ხარ და უნდა იცოდე, რომ არანაირი თოვლის ბაბუა და სანტა კლაუსი არ არსებობს. ეს მე ვიყავი". "ვიცი, მამა. უფრო მეტიც - მე ისიც ვიცი, რომ წეროც შენ ხარ!.."
პატარა ბიჭუნა ბაღიდან ერთიანად დაკაწრული ბრუნდება. დედ-მამა: "რა მოხდა?!" ბავშვი: "ბაღში ზეიმი გვქონდა და საახალწლო ნაძვის ხის ირგვლივ წრე შევკარით... ბავშვები ცოტანი იყვნენ, ნაძვის ხე კი ძალიან დიდი იყო..."
სასწრაფო დახმარებაში რომ ვმუშაობდი, ახალი წლის ღამეს ერთ-ერთ სანატორიუმში გამოგვიძახეს. აღმოჩნდა, რომ ერთმა, როგორც თავად განაცხადა, "ბიჭმა" (78 წლის, ორი გადატანილი ინფარქტი, გულის კუნთის კუმშვადობა - ორმოცდაათი პროცენტით დაქვეითებული) ას ორმოცდაათი გრამი შამპანური დალია, მეგობარ "გოგონასთან" (71 წლის) იცეკვა, მის გამო "ვიღაც ცხვირმოუხოცავს" (68 წლის) ეჩხუბა, გაბრაზდა, სააქტო დარბაზიდან გავარდა და... სამ ნაბიჯზე გული ცუდად გაუხდა. საბედნიეროდ, ყველაფერი კარგად დამთავრდა. დიაგნოზი - "ნამდვილი მამაკაცი!"
დავით კალატოზიშვილი, მეან-გინეკოლოგი
რუსეთში ვსწავლობდი. ინსტიტუტის დამთავრების შემდეგ რაიონში, ერთ პატარა პოლიკლინიკაში გამანაწილეს. ახალი წლის დღეებში მიღებაზე 15 წლის ორსული გოგონა მოვიდა. გავსინჯე და გულის გამოსაკვლევად გავგზავნე. არ ამიხსნია, ეკგ (ელექტროკარდიოგრამა) რა იყო, უბრალოდ ვუთხარი: "კაბინეტის კარზე წარწერაა: "ეკგ"; შეხვალთ და იქ გამოგიკვლევენ-მეთქი. თითქმის მთელი საათი არ გამოჩენილა. ის-ის იყო, ნერვიულობა უნდა დავიწყო, რომ კაბინეტის კარი იღება და ეს გოგონა ექთანს შემოჰყავს სიტყვებით: "ექიმო, რომელ სამ ასოზე გააგზავნეთ პაციენტი და ეს რატომ უნდა ეწეროს მაინცდამაინც კარზე?" აღმოჩნდა, რომ მომავალ დედას აბრევიატურა დავიწყებია; ჩემთან დაბრუნებისა მოერიდა თუ რა იყო, ვერ გეტყვით, მაგრამ მთელი საათი დადიოდა დერეფანში და მედპერსონალს ეკითხებოდა, სად იყო კარი, რომელზეც მისთვის საჭირო სამი ასო ეწერა.
იმ რაიონში ქირურგიული პროფილის ექიმი მხოლოდ მე ვიყავი. სწორედ იმ დროიდან მომყვება შამპანურისადმი ზიზღი. ერთ ახალი წლის ღამეს, - თორმეტამდე ნახევარი საათი თუ იქნებოდა დარჩენილი, - ექთნებმა ჩემს ოთახში სიმბოლური სუფრა გაშალეს და მაინცდამაინც მაშინ გამომიძახეს მიმღებ განყოფილებაში: სასწრაფოს ვიღაც მამაკაცი მოეყვანა, რომელსაც ახალი წლის დადგომამდე ვერ მოეთმინა და შამპანურითა და ლუდით გამომთვრალიყო. შედეგი - ქრონიკული გასტრიტის გამწვავება. როცა მიმღებში ჩავედი, ჩვენი პაციენტი, შამპანურის ბოთლით ხელში, რომლის წართმევაც ვერავინ მოახერა, გაქცევას აპირებდა. მოახერხა კიდეც, მაგრამ მალე დავიჭირეთ და ძლივს შევათრიეთ გასასინჯ ოთახში. სწორედ იმ დროს მედდამ ტელევიზორს აუწია, რომ საახალწლო კურანტების რეკვა არ გამოგვრჩენოდა. გასინჯვის დროს პაციენტმა შამპანურის ბოთლიდან შუშხუნა ღვინო მოსვა და ზუსტად ხუთ წამში საახალწლო კურანტების აკომპანემენტის თანხლებით თავისი კუჭის შიგთავსით თავიდან ბოლომდე ამომსვარა... მორიგეობის დამთავრებამდე პაციენტებს ქალის სამედიცინო ხალათში ვიღებდი, რომელიც მარცხნივ იკვრებოდა, ორი ზომით პატარა მქონდა და მკერდზე "ვიტიჩკებით" იწონებდა თავს.
ახალი წლის ღამეა. ქუჩაში ახალგაზრდა გოგონა მიდის. გზები გაყინულია და ფეხით მოსიარულენი ფრთხილად მიიკვლევენ გზას. გოგონას წინ ახალგაზრდა მამაკაცს მთელი სადგამი კვერცხი მიაქვს. გოგონა ფიქრით თანაუგრძნობს... მამაკაცი კუთხეში უხვევს. ორიოდე წამის შემდეგ უხვევს გოგონაც და ხედავს - გზაზე ახალგაზრდა კაცი გაშოტილა. მაინც დაეცა, რა! გოგონამ მასთან მიირბინა და ჰკითხა: "ხომ კარგად ხართ? კვერცხები ხომ არ დაგემტვრათ?" კაცმა უცნაურად ამოხედა ქვევიდან, გაუღიმა და უთხრა, რომ კვერცხები წესრიგში ჰქონდა... ახლაღა დაინახა გოგონამ, რომ "კვერცხებიანი" მამაკაცი კვერცხის სადგამით ხელში მშვიდად მიუყვებოდა გზას...
სანტა კლაუსი მთელი ღამეა დაქრის და საჩუქრებს არიგებს. ჯერ კიდევ უამრავი სახლი აქვს შემოსავლელი, დრო კი ისარივით მიქრის. სანტა მორიგი სახლის საკვამურში შეფრინდა და დაინახა, რომ საწოლზე ულამაზესი დედიშობილა ქალი წევს. სანტა საგონებელშია: "აქ რომ დავრჩე, საჩუქრების დარიგებას ვეღარ მოვასწრებ; რომ არ დავრჩე - საკვამურში გაძრომას ვეღარ მოვახერხებ..."