კაცო, რა აზრი აქვს შეძახილებს - "დინამო", "დინამო"? ახლა ჩემმა ცოლმა რომ მიძახოს: ირაკლი, ირაკლიო, მეშველება რამე?!
ეროსი მანჯგალაძეს მიყავდა ერევნის "არარატთან" თბილისის "დინამოს" თამაშის რადიორეპორტაჟი. ჩვენი გუნდი საშინლად აგებდა. დანიშნა მსაჯმა ჯარიმა და ქართველებმა ცოცხალი კედელი აღმართეს საკუთარ საჯარიმოსთან. "დინამოს" თამაშით გამწარებულმა ეროსიმ პირდაპირ ეთერში ეს მომენტი ასე გადმოსცა: "აღმართეს ჩვენმა მკვდრებმა ცოცხალი კედელი"...
1981 წელს, როდესაც დინამომ თასი აიღო, ბუნებრივია, დაიწყო წარმატებული გუნდის შეხვედრები სხვადასხვა ორგანიზაციებთან. ერთ-ერთი შეხვედრა ჩატარდა საქართველოს მწერალთა კავშირის წევრებთან. ახალკაცმა მიიყვანა დუბლშემადგენლობა შეხვედრაზე და მოიბოდიშა, "ასნავნოი" გუნდი დაღლილია და მნიშვნელოვანი შეხვედრა აქვს ხვალ, ამიტომ დუბლები მოვიყვანეო. იმ დროს მწერალთა კავშირის თავმჯდომარე იყო ნოდარ დუმბაძე, რომელმაც უპასუხა: ეგ არაფერი, ჩვენც დუბლები ვართ, "ასნავნოი" მთაწმინდაზე წევსო.
საქართველოს ნაკრების ბულგარული ფიასკოს შემდეგ, თბილისის ერთ-ერთ ეზოში გულშემატკივრები შეიკრიბნენ და ნაკრებს აგინებდნენ. საუბარში დანიასთან წაგებული 1:6-იც ახსენეს და იორდანიასთან წაგებაც ინატრეს გასაგები მიზეზის გამო. ეზოში მცხოვრებმა მოხუცმა გურულმა მეზობლები დააიმედა - წავაგებთ ძამა, აბა რა ვიზამთ, - დანიამ რა გვიქნა და ი ორი დანია ხომ თლათ მოგვსპობსო..."
/* (c)AdOcean 2003-2021, Advertline.https:mkurnali.ge.mkurnali zones.________ _____ */
ado.slave('adoceanadvertlinegelpmmhkfobb', {myMaster: 'gC_g7BxQlx9UWDeCK7yaEdkgIoxg2l6o6JUmNs2rvgn.i7' });
აჩი არველაძემ ტრამვების გამო 28 წლის ასაკში დაანება ფეხბურთს თავი. "თურქებმა დიდხანს გვიყურეს და გამოგვიცხადეს: "შოთა - იახში! აჩი - სახლში!" ამბობდა ქართველი სპორტსმენი.
ის პერიოდია თბილისის "დინამოს" მზე რომ ჩაესვენა და ერთ სუფრაზე ირაკლი აბაშიძეს უთქვამს: - კაცო, რა აზრი აქვს შეძახილებს - "დინამო", "დინამო"? ახლა ჩემმა ცოლმა რომ მიძახოს: ირაკლი, ირაკლიო, მეშველება რამე?!
"ბოლნისის "სიონი" ევროთასებზე რომ გავიდა და ახალი სტადიონი რომ აშენდა, სტადიონის სტანდარტების შესამოწმებლად უეფას წარმომადგენელი უნდა ჩამოსულიყო. დიდ საგონებელში ჩაცვივდნენ ქართველები, რადგან იცოდნენ, რომ მოედნის სიგრძე სტანდარტულზე მეტრანახევრით მოკლე იყო. ბევრი იფიქრეს და ასეთი ეშმაკობა მოიფიქრეს: იყიდეს 30 ცალი ორმეტრიანი რულეტი და ისე გადააბეს ერთმანეთს, რომ რულეტი ასე ორ მეტრს "იტყუებოდა". მოკლედ, მთელი ერთი კვირა იწვალეს იმ გიგანტური რულეტის გაკეთებაზე და დანიშნულ დღეს რის ვაი-ვაგლახით მიათრიეს სტადიონზე. მოვიდა უეფას წარმომადგენელიც, დადგა უპატრონო კარის ხაზზე, ამოიღო ჯიბიდან რაღაც მობილურის მსგავსი, ერთი დააწკაპუნა და დაიძახა - ნოუ სტანდარტო. ასე, რომ სულ ოხრად დარჩა ის გიგანტური რულეტკა. საბედნიეროდ, ბოლოს უეფამ მაინც დაუშვა გამონაკლისი და ბოლნისში თამაშის ჩატარების უფლება მოგვცა".
ერთი ქართველი იყო მოსკოვურ გუნდში გასინჯვაზე. ვარჯიშზე დაიბნა, აერია ფერები და მოწინააღმდეგეს აძლევდა პასებს. მწვრთნელი უყვირის: გრუზინ, ტი ჩტო დალტონიკ? და ეს პასუხობს: და, და...
