საერთაშორისო დასახელება:

CIPROFLOXACIN          

მწარმოებელი: BALKANPHARMA-DUPNITZA

მოქმედი ნივთიერება: ციპროფლოქსაცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფთორქინოლონების ჯგუფის ანტიბაქტერიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

ციპროფლოქსაცინის ჰიდროქლორიდი ........   500 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

სახამებელი 61 მგ, მაგნიუმის სტეარატი ..........  3.5 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ციპროფლოქსაცინი წარმოადგენს ბაქტერიციდულ საშუალებას. პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მიკრობის უჯრედის დნმ-ჰირაზის ინჰიბირებით. რომელიც წარომოადგენს ბაქტერიულ ფერმენტს, ხელს უწყობს დნმ-ის სპირალიზაციის პროცესის დუპლიკაციის კატალიზატორს და ბაქტერიების დნმ-ის ტრანსკრიპციის აღმდგენს.

ციპროფლოქსაცინი გამოირჩევა მოქმედების ფართო სპექტრით მრავალი გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ.

პრეპარატს გააჩნია in vitro აქტივობაEnterobacteriae, Escherichia coli, klebsiella species-ის მიმართ, (მათ შორის E.cloacae და E. aerogenes ), Morganella morganii, Proteus species-ის მიმართ აღსანიშნავია მისი აქტივობა in vitro გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ მრავალმხრივი რეზისტენტობით, პენიცილინის მიმართ რეზისტენტული Neisseria gonorrhoeae-ს შტამების, ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი Haemophilus influencae და Moraxella catarrhalis მიმართ. პრეპარატი აქტიურია აგრეთვე Pseudomonas aeruginosas-ს, აგრეთვე აქტიურია Staphilococcus aureus -ის მიმართაც, მას გააჩნია აქტივობა Chlamidia trachomatis, Mycoplasma და Legionella species-ის მიმართ.

ჩვენებები:

პრეპარატი გამოიყენება მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციების დროს, რომლებიც მგრძნობიარენი არიან მისი მოქმედების მიმართ. მაღალი თერაპიული ეფექტი გამოვლენილია:

• ძვლებისა და სახსრების ინფექციების ბრონქიტებისა და გამწვავებული ინფექციებისას.
• ენდოცერვიკალური და ქლამიდიებით გამოწვეული ურეთრული ინფექციების, გასტროენტერიტების, რომელიც გამოწვეულია Aeromonas hidrophilia-თი, ენტეროტოქსიკური E.coli, Salmonilla species, Shigella flexneri, S.sonnei  და Vibrio parahaemoliticus-ით;
• აგრეთვე ენდოცერვიკალურ და ურეთრული გონორეის, გრამუარყოფითი ბაქტერიებით და სტრეპტოკოკებით გამოწვეული პნევმონიის დროს.
• პრეპარატის სიფრთხილით ინიშნება პნევმომოკური და სტრეპტოკოკური პნევმონიის შემთხვევაში (პრეპარატი ყოველთვის არ მოქმედებს ეფექტურად). იგი გამოიყენება აგრეთვე ბაქტერიული პროსტატიტის დროს, რომელიც გამოწვეულია მის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით, ტიფოიდური ცხელების, რომელიც გამოწვეულია Salmonella typhi-თი, სიფილომას დროს გამოწვეული Haemophilus ducrei-ით;

მიღების წესი და დოზირება:

1-2 ტაბლეტი (250-500 მგ) 2-ჯერ დღეში (12 სთ-ში ერთხელ) თერაპიული დოზები ვარირებს 250-750 მგ-ის ფარგლებში ერთჯერადი გამოყენებისას 12 სთ-ში ერთხელ. პრეპარატის მიღება შეიძლება უზმოზე, დიდი რაოდენობით წყლის მიყოლებით ან ჭამის დროს.

შარდ-სასქესო ორგანოების ინფექციების, რომელთაც არ ახლავს გართულება პრეპარატი ინიშნება 250 მგ ერთჯერადად 12 სთ-ში ერთხელ.

ქვემო სასუნთქი გზების, კანის, რბილი ქსოვილების, ძვლებისა და სახსრების, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ინფექციების დროს - 250 ან 500 მგ (1-2 ტაბ.) ზემოთჩამოთვლილი ინფექციების მძიმე ფორმების სამკურნალოდ შესაძლოა დოზის გაზრდა 750 მგ-დე (3 ტაბ. 250 მგ, ან 1 ტაბ. 500 ან 1 ტაბ. 250 მგ) 12 სთ-ში ერთხელ.

თერაპიული კურსის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ინფექციის სიმძიმეზე. ჩვეულებრივ, ციპროფლოქსაცინით მკურნალობა გრძელდება კიდევ 2 დღე ინფექციის კლინიკური სიმპტომების გაქრობიდან ხანგრძლივი, 7-14 დღიანი თერაპიული კურსის შემდეგ.

ძვლებისა და სახსრების ინფექციების დროს შესაძლებელია მკურნალობის კურსის პროლონგირება 4-6 კვირამდე.

პაციენტებში, რომელთაც დარღვეული აქვთ თირკმელების ფუნქცია, საჭიროა დოზის კორექცია კრეატინინის კლირენსისას >50/0.83 (მლ/წთ) ინიშნება ჩვეულებრივი დოზა მოზრდილთათვის, მისი მნიშვნელობისას <30-50/მლ/წთ-წი - 250-500 მგ ფარგლებში 12 სთ-ში ერთხელ, ხოლო უფრო დაბალი მაჩვენებლისას 5-20/მლ/წთ-ში - 250-500 მგ 18 სთ-ში ერთხელ.

მკურნალობას წყვეტენ ეფექტის არ არსებობის და არასასურველი რეაქციის გამოვლენისას; ასეთ შემთხვევაში უნიშნავენ სხვა მედიკამენტს.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის მხრივ: გულისრევა, დიარეა, ღებინება, დისპეფსია, მუცლის ტკივილი, მეტეორიზმი, მადის დაქვეითება. დიარეის შემთხვევაში საჭიროა ფსევდომემბრანული კოლიტის გამორიცხვა, რომელიც მოითხოვს ვანკომიცინით მკურნალობას.

ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, დაღლილობა, შფოთვა, ცახცახი.

იშვიათია უძილობა, პერიფერიული პარალგეზია, ოფლიანობა, კრუნჩხვები, დეპრესია, კოშმარული სიზმრები, ჰალუცინაციები, ფსიქოზური რეაქციები.

გრძნობათა ორგანოების მხრივ: გემოს შეცვლა, მხედველობის დარღვევა, შუილი ყურებში, სმენის დროებითი დაქვეითება.

ზემგრძნობელობის რეაქციები:

კანის მხრივ - ქავილი, გამონაყარი, ცხელება. იშვიათია სისხლჩაქცევები,

სტივენს-ჯონსონის (ავთვისებიანი ერითემა) და ლაიელის სინდრომი. იშვიათად ინტერსტიციული ნეფრიტი, ჰეპატიტი ღვიძლის უკმარისობით. ანაფილაქსიისას საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ტაქიკარდია, გულყრა, წამოხურება.

სისხლმბადი ორგანოების მხრივ: ეოზინოფილია, ლეიკოციტოპენია, გრანულოციტოპენია, ანემია, თრომბოციტოპენია.

სხვა: სახსრების შესივება, ტკივილი, კუნთების ტკივილი, სინათლისადმი ზემგრძნობელობა, თირკმელების ფუნქციის დარღვევა.

იშვიათად აღინიშნება აქილოტენდინიტი, რაც მოითხოვს პრეპარატის მიღების შეწყვეტას.

ლაბორატორიულად: შესაძლოა ტრანსამინაზების, ტუტე ფოსფატაზას აქტივობის მომატება, ქოლესტაზური სიყვითლე, შარდოვანას, კრეატინინის, ბილირუბინის მომატება.

მძღოლებში ითრგუნება რეაქციის სისწრაფე, განსაკუთრებით ალკოჰოლთან კომბინაციაში, რის გამოც არ არის რეკომენდებული მკურნალობის პერიოდში ავტოტრანსპორტის მართვა.

უკუჩვენებები:

ციპრობაის მიღება არ შეიძლება ქინოლონების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს.

უკუნაჩვენებია ბავშვებისთვის, მოზარდებისთვის ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში. ექსპერიმენტებით ვერ მოხერხდა ციპრობაის ნაყოფის და მოზარდის ხრტილოვან ქსოვილზე არასასურველი ზემოქმედების გამორიცხვა.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ცნს-ის დაავადების გადატანის შემდეგ და ეპილეფსიის დროს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ციპროფლოქსაცინი ურთიერთქმედებს ზოგიერთ სამკურნალო საშუალებებთან, კარბოანჰიდრაზის ინჰიბიტორები, ნატრიუმის ბიკარბონატი ამცირებენ პრეპარატის ხსნადობას, რის გამოც აუცილებელია მონიტორინგი კრისტალურიისა და ნეფროტოქსიკურობის პრევენციისათვის.

- ციპროფლოქსაცინი ამცირებს ზოგიერთი საშუალების მეტაბოლიზმს. ციტოქრომ-450-ის ფერმენტულ სისტემაზე შესაძლო ზემოქმედების და მისი ინჰიბირების გამო, მას შეუძლია დააქვეითოს თეოფილინის კლირენსი  და გაზარდოს ინტოქსიკაციის რისკი.

- ციპროფლოქსაცინის რეზორბიციას ამცირებს ანტაციდური საშუალებები, საფაღარათო საშუალებები, რომლებიც დამზადებულნი არიან ალუმინის კალციუმისა და მაგნიუმის ფუძეზე, რკინის სულფატი, სუკრალფატი ან თუთიის შემცველი პრეპარატები.

- ციპროფლოქსაცინი აძლიერებს კუმარინული ჯგუფის ანტიკოაგულანტების ეფექტს.