დიაფრაგმისქვეშა აბსცესი ზემოდან - დიაფრაგმით, ხოლო ქვემოდან - შინაგანი ორგანოებით: კუჭით, ღვიძლით, ელენთით, თირკმლით, ნაწლავებით, დიდი ბადექონით შემოფარგლული ჩირქგროვაა. ის შეიძლება იყოს პირველადიც (იშვიათია) და მეორეულიც - ჩამოყალიბდეს სხვა დაავადების (ქოლეცისტიტის, კუჭის წყლულის, პანკრეატიტის) გართულების შედეგად ან მუცლის ღრუს ოპერაციის შემდეგ. აბსცესის ლოკალიზაცია სხვადასხვაა. ყველაზე ხშირად ის დიაფრაგმის მარჯვენა თაღის ქვეშ, ღვიძლის ზემოთ მდებარეობს.
,
ავადმყოფი უჩივის ტკივილს მარჯვენა ან მარცხენა ნეკნების ქვეშ, ეპიგასტრიუმის არეში. ტკივილი მუდმივია და მოძრაობისას ძილერდება. ავადმყოფს აწუხებს მშრალი ხველა, სისუსტე, ქოშინი, სლოკინი, შემცივნება, სწრაფად იღლება. ტემპერატურა 41 გრადუსამდე იმატებს. ავადმყოფი იძულებულია, ნახევრად მჯდომარე პოზა მიიღოს. დაავადებულ მხარეს გულმკერდი სუნთქვაში ჩამორჩება. სუნთქვა ხშირი და ზედაპირულია. დაავადებულ მხარეს გულმკერდის ღრუს ქვედა უბანი შეხებისას მტკივნეულია.
,
დიაგნოსტირების მიზნით რენტგენოგრაფიულ და ექოსკოპიურ კვლევას მიმართავენ.
დიაფრაგმის ქვეშა აბსცესის დროს ტარდება კონსერვატიული მკურნალობა: ანტიბიოტიკოთერაპია, დეზინტოქსიკაცია, ინფუზიური თერაპია. პუნქციის საშუალებით აბსცესის არეში შეჰყავთ ანტიბიოტიკები. სრული განკურნება მხოლოდ ქირურგიული მკურნალობით არის შესაძლებელი.