ფილტვის მწვავე აბსცესი ფილტვის ქსოვილის შემოფარგლული ჩირქოვანი ანთებაა, რომელიც ფილტვის ქსოვილს შლის და ღრუს წარმოქმნის. ეს არის სერიოზული მდგომარეობა, რომელიც მოითხოვს დროულ სამედიცინო ჩარევას.

.

ფილტვის აბსცესი შეიძლება განვითარდეს ფილტვის ნებისმიერ წილში, თუმცა ხშირად მარჯვენა ფილტვის ზედა წილში. ეს ხშირად ასოცირდება ასპირაციასთან, რაც ნაწილობრივ მისი ანატომიური სტრუქტურით აიხსნება.

,

ფილტვის აბსცესი შეიძლება იყოს მწვავე (ვითარდება სწრაფად და ხასიათდება მწვავე სიმპტომებით) და ქრონიკული (ვითარდება ნელა და შეიძლება რამდენიმე თვის ან წლის განმავლობაში გაგრძელდეს).

,

• მიზეზები

ფილტვის აბსცესის განვითარების ძირითადი მიზეზებია:

• • ასპირაცია: საკვების, ნერწყვის ან კუჭის შიგთავსის ფილტვებში მოხვედრა.
  • პნევმონია: სტაფილოკოკური, სტრეპტოკოკური ან ანაერობული ინფექციები.
  • ტრავმა: გულმკერდის ტრავმა.
  • იმუნოდეფიციტი: აივ/შიდსი, დიაბეტი, იმუნოსუპრესიული თერაპია.
  • სისხლის მიმოქცევის დარღვევები: ფილტვის ემბოლია ინფარქტით.

.

• დიაგნოსტიკა

სადიაგნოსტიკო მეთოდებია რენტგენოგრაფია, კომპიუტერული ტომოგრაფია (კტ), ბრონქოსკოპია. სისხლის ანალიზი ავლენს ლეიკოციტოზს ფორმულის მარცხნივ გადახრით, ედს-ის (ელექტროლიტების დალექვის სიჩქარის) მომატებას. ასევე ტარდება ნახველის ანალიზი ბაქტერიების იდენტიფიკაციისთვის და ანტიბიოტიკების მიმართ მგრძნობელობის დასადგენად.

,

• სიმპტომები და მიმდინარეობა

.

• • ფილტვის მწვავე აბსცესი

ფილტვის მწვავე აბსცესი უმთავრესად საშუალო ასაკის მამაკაცებს შორის გვხვდება. დაავადებულთა 2/3 ალკოჰოლის ჭარბად მომხმარებელია. დაავადება იწყება მწვავედ - შემცივნებით, ტემპერატურის მატებით, გულმკერდის ტკივილით. ჩირქის ბრონქებში მოხვედრისას გამოიყოფა დიდი ოდენობით ჩირქიანი ნახველი, ზოგჯერ - სისხლის მინარევით და არასასიამოვნო სუნით. ფილტვის დაზიანებული უბნის ზემოთ სუნთქვა შესუსტებულია. აბსცესის გახეთქვისას ყალიბდება ბრონქული სუნთქვა და სველი ხიხინი. 1-3 თვის განმავლობაში მოსალოდნელია: კეთილსაიმედო გამოსავალი - ფილტვის თხელკედლიანი კისტა ან კეროვანი პნევმოსკლეროზი; არაკეთილსაიმედო გამოსავალი - ქრონიკული აბსცესი.

.

• • ფილტვის ქრონიკული აბსცესი

ფილტვის ქრონიკული აბსცესი ხანგრძლივად მიმდინარე ჩირქოვანი პროცესია, რომელიც მწვავე აბსცესის ერთ-ერთ გართულებას წარმოადგენს.

.

ფილტვების ქრონიკული აბსცესი გამწვავებისა და რემისიის მონაცვლეობით მიმდინარეობს. რემისიის დროს ავადმყოფი უჩივის ხველას, ზოგჯერ სისხლიანი ნახველის გამოყოფით, ტემპერატურის მცირედ მატებას, ოფლიანობას, შემცივნებას, ქოშინს ფიზიკური დატვირთვის დროს.

,

გამწვავების პერიოდში (იწვევს გაციება და ვირუსი) იწევს ტემპერატურა, საგრძნობლად იმატებს ნახველის რაოდენობა. პაციენტი აქვს სისუსტე. ხშირად აღინიშნება ტკივილი გულმკერდის არეში, რაც მუდმივი ან პერიოდული ხასიათისაა.

,

• გართულებები

ფილტვის აბსცესის გართულებებია:

• • სეფსისი.
  • ემპიემა: ჩირქის დაგროვება პლევრის ღრუში,
  • ფილტვის სისხლდენა: აბსცესის გასკდომის შედეგად,
  • ბრონქოპლევრული ფისტულა: ფილტვის ქსოვილისა და ბრონქის პათოლოგიური კავშირი პლევრის ღრუთან.

.

• მკურნალობა

სამკურნალოდ აუცილებელია ბრონქების დრენაჟის გაუმჯობესება (ბრონქოლიზური და ამოსახველებელი საშუალებები, ინჰალაცია, სამკურნალო ბრონქოსკოპია).

.

გარდა ამისა, ინიშნება ანტიბიოტიკები, ორგანიზმის თავდაცვითი ფუნქციის მასტიმულირებელი საშუალებები (კალორიული კვება, ცილები, ვიტამინები, ლევომიზინი, თ-აქტივინი, ანტისტაფილოკოკური პლაზმა და გამაგლობულინი, ჰემადსორბცია, პლაზმოფერეზი).

ორ-სამთვიანი უშედეგო კონსერვატიული მკურნალობის შემთხვევაში ნაჩვენებია ქირურგიული მკურნალობა.

.

ფილტვის ქრონიკული აბსცესის დროს კონსერვატიული მკურნალობა (ანტიბიოტიკები, სამკურნალო ბრონქოსკოპია) გამწვავების კუპირების საშუალებას იძლევა. ძირითად მეთოდად რჩება ქირურგიული ჩარევა - ფილტვის დაზიანებული უბნის გაკვეთა.

.

• ფილტვის აბსცესის შემდგომი რეაბილიტაცია

ფილტვის აბსცესის მკურნალობის შემდეგ რეაბილიტაცია ძალიან მნიშვნელოვანია სრული გამოჯანმრთელებისა და გართულებების თავიდან აცილებისთვის. რეაბილიტაციის მიზანია ფილტვის ფუნქციის აღდგენა, სუნთქვის გაუმჯობესება და ორგანიზმის საერთო მდგომარეობის გაძლიერება.

.

რეაბილიტაცია გულისხმობს:

• სუნთქვის ვარჯიშები: სპეციალური ვარჯიშები ხელს უწყობს ფილტვების გაფართოებას, ნახველის გამოყოფას და სუნთქვის კონტროლს.
• ფიზიკური აქტივობა: თანდათანობითი ფიზიკური დატვირთვა აძლიერებს გულ-სისხლძარღვთა სისტემას, აუმჯობესებს სისხლის მიმოქცევას და ზრდის ორგანიზმის ამტანობას.
• სწორი კვება: დაბალანსებული კვება აუცილებელია ორგანიზმის გამაჯანსაღებისთვის და იმუნიტეტის გასაძლიერებლად.
• ფიზიოთერაპია: ფიზიოთერაპიული პროცედურები ხელს უწყობს ტკივილის შემცირებას.