რეტინობლასტომა - თანდაყოლილი საფრთხე
მიუხედავად იმისა, რომ იგი თანდაყოლილი პათოლოგიაა, იშვიათად დიაგნოსტირდება დაბადებისთანავე, თუმცა თითქმის ყველა შემთხვევა 5 წლამდე იჩენს თავს, გამოვლინების პიკს კი 2 წლის ასაკში აღწევს.
მშობლებს, რომელთაც ბავშვობაში რეტინობლასტომა აქვთ გადატანილი იშვიათად უჩნდებათ ჯანმრთელი ბავშვი.
ეტიოლოგიურად განასხვავებენ რეტინობლასტომის ორ ფორმას: მემკვიდრეობითს(დაახლოებით 60%) და სპორადულს. ეტინობლასტომის მემკვიდრეობით მემკვიდრეობითი ფორმის დროს სიმსივნური წარმონაქმნი სწრაფად იზრდება, ნეკროზდება, ხდება მისი გაბნევა და ქსოვილებში ინფილტრირება. რეტინობლასტომისას ადგილი აქვს ერთ-ერთი ქრომოსომის ნაწილის დაკარგვას(დელეციას). ასეთ ავადმყოფებს მიდრეკილება აქვთ სხვა ავთვისებიანი სიმსივნეების განვითარებისკენ.
რეტინობლასტომის ამოცნობა შესაძლებელია შემდეგი სიმპტომებით:
- თეთრი გუგის რეფლექსი(ლეიკოკორია), ანუ ,,კატის თვალების სიმპტომი“ - ცალ ან ორივე თვალში უჩვეულო ნათება. ეს სიმპტომი მაშინ იჩენს თავს როდესაც სიმსივნური წარმონაქმნი დიდი ზომისაა ან იწვევს ბადურის აშრევებას, რასაც სიმსივნური მასის ბროლის წინ გამოსვლა მოჰყვება;
- მხედველობის დაკარგვა - რეტინობლასტომის ერთ-ერთი ადრეული სიმპტომია;
- სიელმე;
- ტკივილი - მას თვალშიგა წნევის მატება განაპირობებს.
მკურნალობის მეთოდებს წარმოადგენს: ოპერაციული მეთოდი, ქიმიოთერაპია და სხივური თერაპია.