თვალების ქავილი უკანასკნელ ათწლეულში მეტად გავრცელებულ პრობლემად იქცა. მასთან საკუთარი მეთოდებით ბრძოლა არარეალური და უშედეგოა, რადგან აუცილებელია შესაბამის გამოკვლევებზე დაყრდნობით ზუსტი დიაგნოზის დროულად დასმა, რაც მხოლოდ კვალიფიციური ექიმ ოფთალმოლოგის კომპენტენციაა.თვალების ქავილს უამრავი მიზეზი შეიძლება ჰქონდეს, მათ შორის - გარემოს დაბინძურება და ორგანიზმის ალერგიული რეაქცია, ენდოკრინული დარღვევები, პარაზიტული დაავადებები, თვალის ლორწოვანი გარსის მუდმივი და გადამეტებული გამოშრობა, თვალების ტრავმა.

კომპიუტერის მონიტორთან მრავალი საათის გატარება ჩვეული მოვლენა გახდა. ასეთ შემთხვევაში მაქსიმალურად უნდა ვიზრუნოთ თვალებზე.

სადღეისოდ არსებობს ახლომხედველობის, შორსმხედველობის, ასტიგმატიზმის მკურნალობის ოცზე მეტი მეთოდი, მაგრამ ყველაზე ეფექტურად და უსაფრთხოდ მსოფლიოს ოფთალმოლოგები მხედველობის ექსიმერლაზერულ კორექციას მიიჩნევენ.ლაზერული კორექციის დროს ხდება ზემოქმედება თვალის ერთ-ერთ შუქგარდამტეხ ნაწილზე - რქოვანაზე, მისი ფორმა იცვლება და ამის შედეგად გამოსახულება ბადურაზე ფოკუსირდება, როგორც ნორმაში უნდა იყოს.

დალტონიზმს სხვაგვარად ფერთა სიბრმავესაც უწოდებენ. ამ პათოლოგიის დროს ადამიანს უჭირს ამა თუ იმ ფერის აღქმა (გარჩევა). ეს ერთი შეხედვით არცთუ მასშტაბური პრობლემაა, მაგრამ როდესაც საქმე ეხება ცხოვრების განსაზღვრულ სფეროებს, მაგალითად, ტრანსპორტს, ის მეტად სერიოზულ სახეს იძენს. რეალურად სწორედ ტრანსპორტმა მიაპყრო თავის დროზე საზოგადოების ყურადღება დალტონიზმს. 1875 წელს შვედეთში, ქალაქ ლაგერლუნდის მახლობლად, მოხდა მატარებლების ძლიერი შეჯახება, რომელსაც დიდი მსხვერპლი მოჰყვა. აღმოჩნდა, რომ მემანქანე ვერ არჩევდა წითელ ფერს. ამის გამო მრავალ ქვეყანაში დალტონიზმით დაავადებულთათვის მართვის მოწმობების გაცემა შეიზღუდა. არსებობს პროფესიები, რომლებიც დალტონიზმით დაავადებულთათვის ასევე მიუწვდომელია - ქიმიკოსობა, მეზღვაურობა, სამხედრო სამსახური და სხვა.