სქესობრივი დარღვევები ყოველთვის იმპოტენციას არ გულისხმობს - ერექციული დისფუნქციის მიზეზები და მკურნალობის მეთოდები - მკურნალი.გე

ენციკლოპედიაგამომთვლელებიფიტნესიმერკის ცნობარიმთავარიკლინიკებიექიმებიჟურნალი მკურნალისიახლეებიქალიმამაკაციპედიატრიასტომატოლოგიაფიტოთერაპიაალერგოლოგიადიეტოლოგიანარკოლოგიაკანი, კუნთები, ძვლებიქირურგიაფსიქონევროლოგიაონკოლოგიაკოსმეტოლოგიადაავადებები, მკურნალობაპროფილაქტიკაექიმები ხუმრობენსხვადასხვაორსულობარჩევებიგინეკოლოგიაუროლოგიაანდროლოგიარჩევებიბავშვის კვებაფიზიკური განვითარებაბავშვთა ინფექციებიბავშვის აღზრდამკურნალობასამკურნალო წერილებიხალხური საშუალებებისამკურნალო მცენარეებიდერმატოლოგიარევმატოლოგიაორთოპედიატრავმატოლოგიაზოგადი ქირურგიაესთეტიკური ქირურგიაფსიქოლოგიანევროლოგიაფსიქიატრიაყელი, ყური, ცხვირითვალიკარდიოლოგიაკარდიოქირურგიაანგიოლოგიაჰემატოლოგიანეფროლოგიასექსოლოგიაპულმონოლოგიაფტიზიატრიაჰეპატოლოგიაგასტროენტეროლოგიაპროქტოლოგიაინფექციურინივთიერებათა ცვლაფიტნესი და სპორტიმასაჟიკურორტოლოგიასხეულის ჰიგიენაფარმაკოლოგიამედიცინის ისტორიაგენეტიკავეტერინარიამცენარეთა მოვლადიასახლისის კუთხემედიცინა და რელიგიარჩევებიეკოლოგიასოციალურიპარაზიტოლოგიაპლასტიკური ქირურგიარჩევები მშობლებსსინდრომიენდოკრინოლოგიასამედიცინო ტესტიტოქსიკოლოგიამკურნალობის მეთოდებიბავშვის ფსიქოლოგიაანესთეზიოლოგიაპირველი დახმარებადიაგნოსტიკაბალნეოლოგიააღდგენითი თერაპიასამედიცინო ენციკლოპედიასანდო რჩევები

სქესობრივი დარღვევები ყოველთვის იმპოტენციას არ გულისხმობს - ერექციული დისფუნქციის მიზეზები და მკურნალობის მეთოდები

არსებობს დაავადების ორი ძირითადი ჯგუფი: ორგანული მიზეზებით გამოწვეული და ფსიქოგენური.

25 % არის ორგანული მიზეზით გამოწვეული, 25% არის ფსიქოგენური, შემთხვევათა 45%-ს აქვს შერეული ხასიათი, ხოლო 5%-ში მიზეზი უცნობია.

ორგანულ მიზეზებს განეკუთვნება:

• შაქრიანი დიაბეტი

დაავადებულთა 50%-ს უვითარდება სქესობრივი დარღვევები.

• გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები

იგულისხმება როგორც გულის დაავადებები, ასევე არტერიული ჰიპერტენზია.

• ქირურგიული ჩარევა

წინამდებარე ჯირკვალზე, შარდის ბუშტზე, მსხვილ და სწორ ნაწლავზე.

• ზოგიერთი მედიკამენტი

ანტიდეპრესანტები, ანტიჰიპერტენზული პრეპარატები, ასევე ანტიანდროგენები - შესაძლოა, გახდეს ერექციული დისფუნქციის გამომწვევი მიზეზი.

• ზურგის ტვინის დაზიანება

ეს შეიძლება იყოს ავტოავარიის დროს, ან ცეცხლსასროლი იარაღით მიღებული დაზიანებები, პოლიომიელიტი და სხვ.

• ჰორმონების დეფიციტი

ტესტოსტერონის ნაკლებობა

• ცხოვრების წესი

ნიკოტინი, ალკოჰოლი, ჭარბი წონა, ფიზიკური აქტივობის დეფიციტი - ყოველივე ეს შეიძლება გახდეს ერექციული დისფუნქციის მიზეზი.

ფსიქოგენურ მიზეზებს იწვევს:

• ემოციური დარღვევები

• შიში

• სტრესი და დეპრესია

ეს ყველაფერი ლიბიდოს შესუსტებას, ერექციულ დისფუნქციასა და ნაადრევ ეაკულაციას განაპირობებს.

დიაგნოსტიკა

ანამნეზის შეკრების შემდეგ აუცილებელია სპეციალური კითხვარის შევსება, ერექციული ფუნქციის საერთაშორისო ინდექსის განსაზღვრა, რაც სქესობრივი ფუნქციის შეფასებას გულისხმობს.

(სქესობრივი მოთხოვნილება, ერექციული ფუნქცია, ორგაზმის ფუნქცია, სექსუალური კავშირი და ზოგადი კმაყოფილება) .

ამ პროცედურების შემდეგ საჭიროა:

• კლინიკური გამოკვლევა

სასქესო ორგანო, მკერდი, თმიანობა, კუნთები

• სისხლის ანალიზი და ჰორმონების განსაზღვრა

უნდა განისაზღვროს ტესტოსტერონი, ესტროგენი, პროლაქტინი, სქესობრივ ჰორმონთან დაკავშირებული გლობულინი და სხვ.

• სკატი

ასოს ღრუბლოვანი სხეულის ფარმაკოლოგიური ტესტი.

მკურნალობის მეთოდები

მამაკაცებმა, რომლებსაც ეს პრობლემა აწუხებს, ცხოვრების სტილი უნდა შეიცვალონ, ფიზიკური ვარჯიში დაიწყონ, თუ ჭარბი წონა აწუხებთ, დაიკლოთ.

დაავადებების შემთხვევაში, იმკურნალონ, იქნება ეს არტერიული ჰიპერტენიზია, თუ შაქრიანი დიაბეტი.

ფსიქოგენური დარღვევების დროს უნდა მოხდეს ფსიქოსექსოლოგიური ჩარევა.

მკურნალობის სამი საფეხური არსებობს:

• მედიკამენტური მკურნალობა

• ინვაზიური მეთოდი

როცა, პირველი საფეხური ეფექტური არ არის, მაშინ იყენებენ მეორე მეთოდს.

პრეპარატი შეჰყავთ ადგილობრივად, ასოს ღრუბლოვან სხეულში ინექციის სახით, ან შარდსავალში ხდება მიკროაბის ჩადგმა.

• ასოს იმპლანტატის ჩადგმა ოპერაციული ჩარევით

ამ საშუალებას მიმართავენ, როდესაც პირველი და მეორე საფეხური უშედეგოა.

არსებობს სამი სახის იმპლანტატი: ერთ, ორ და სამნაწილიანი.

სამნაწილიანი იმპლანტატი მაქსიმალურად შეესაბამება ფიზიოლოგიურ პროცესს.

ის სხეულში მთლიანად არის დამალული. პაციენტს შეუძლია მოთხოვნილებისამებრ გაააქტიუროს და სქესობრივი აქტის შემდეგ მოახდინოს მისი დეაქტივაცია.

იმპლანტატი პრობლემას საშუალოდ 10 წლით აგვარებს. ის როგორც სპონტანურობის, ასევე თავისუფლების საშუალებას იძლევა.

პაციენტთა 93% კმაყოფილია აღნიშნული მეთოდის გამოყენებით.